نویسنده: ابوعائشه
پیشدرآمد: هر فردِ جامعه، به اعتبار اینکه یک فرد جامعه است باید جان، مال، آبرو، ناموس و حریم او مصون و محفوظ باشد. در بخشهای قبلی دو نوع مهم امنیت «فردی و اجتماعی» بیان گردید. نویسندگان و محققان انواع دیگری نیز برای امنیت ذکر نمودهاند، در این بخش میخواهیم همین انواع را با مقداری تفصیل بیان کنیم.
اسلام بهترین شیوهها و طریقهها را برای حفظ جان، مال، آبرو و کرامت هر فرد با رعایت ابعاد و جهات مختلف زندگیاش بیان نموده است؛ دینی که نهتنها برای آخرت، بلکه برای دنیای فرد و آسایش، آرامش و در ایمن بودن او نیز برنامههای گوناگون دارد. زندگی یک فرد در دنیا ابعاد مختلفی دارد و در هر بعد، او نیازمند امنیت و آرامش است؛ ازاینجهت میتوان امن فردی را به چند نوع تقسیم نمود:
-
امنیت نفس و جان؛ امنیت نفسی و جانی به امنیتی گفته میشود که نفسها در وقت وقوع مصایب، شداید و سختیها در اطمینان و آرامش باشند؛ طوریکه آثار نگرانی بیحد و بیصبری فراوان در آنان ظاهر نگردد و حالاتشان مضطرب و دگرگون نگردد.
امنیت نفسی، در زندگی فرد مسلمان بسیار مهم و حیاتی است؛ زیرا این نوع باعث میشود تا شخصیت اسلامی فرد به تکامل برسد و اعتماد کامل به معیت خداوند متعال و نصرتش را به دست آورد.
-
امنیت اموال و املاک؛ یکی از مهمترین انواع امنیت، امنیت اموال و املاک ملت است. مردم نباید در این بخش، احساس خطر نمایند؛ زیرا اگر در این بخش کسی احساس خطر داشته باشد، هیچ موقع به خود اجازه نمیدهد در شهر و یا کشوری که در آن زندگی میکند، سرمایهگذاری کند، بلکه برای فرار و بیرون شدن از آن کشور و یا شهر، مبالغ هنگفتی نیز مصرف میکند. اینجاست که چنین جامعهای با رکود و مشکلات مواجه میشود و در صورت بروز مشکلات، فقر و ناداری، مردم دست به ناامنی میزنند و اموال مردم دیگر را به تاراج میبرند.
-
امنیت آبرو و ناموس و کرامت انسانی؛ از نظر آموزههای وحیانی اسلام، حفظ شخصیت و کرامت انسانی مهمترین چیز در امنیت خرد و کلان اجتماع است. ازاینرو، تأمین امنیت اخلاقی و شخصیت افراد جامعه در دستور کار قرار گرفته و در قالب آموزههای معرفتی و حتی دستوری و به شکل بایدها و نبایدهای شرعی و اخلاقی به آن توجه شده است.
-
امنیت شخصیت و جایگاه فرد؛ دین اسلام به هر فرد مسلمان توجه ویژهای دارد، تمام حقوق او محفوظ و مصون هستند و هیچکسی نمیتواند به کسی دیگر آسیب برساند و یا شخصیتش را تخریب کند و یا از منزلت و جایگاهش در بین مردم بکاهد و یا به نحوی، اسباب ناامنیاش را فراهم سازد.