جایگاه امنیت در اسلام (بخش بیست‌ودوم)

نویسنده: ابوعائشه

شیوه‌های تحقق امنیت از دیدگاه اسلام

2) وحدت

وحدت و یکپارچگی نیز از عوامل مهمی در راستای ایجاد و تحقق امنیت است؛ زیرا وقتی مردم در کنار همدیگر باشند، با یکدیگر انس بگیرند، خیروصلاح یکدیگر را بخواهند، روزبه‌روز جامعۀشان رو به رشد و ترقی می‌رود و چالش‌ها و بحران‌ها به‌مرورزمان حل می‌شوند و این خودش باعث تحقق امنیت در بین‌شان می‌شود؛ اما اگر در بین مردم، اختلاف و دودستگی باشد، دشمن به‌راحتی می‌تواند گروهی از آنان را اغفال نموده و باعث ناامنی جامعه شود.

3) جهاد

یکی از بهترین راهکارهای حفظ و ایجاد امنیت، جهاد و آمادگی جنگی و ترساندن دشمنان است؛ زیرا هرگاه دشمنان متوجه شوند که کسی‌که قصد آسیب‌رساندنش را دارند، آمادگی‌های لازم را دارد، هیچ‌گاه جرئت و جسارت حمله و یا دست‌درازی به آن را نمی‌کنند.

آمادگی جنگی و ترساندن دشمن از دیگر سیاست‌های تأمین امنیت است که خداوند متعال در قرآن فرموده است: «وأعدوا لهم ما استطعتم من قوة ومن رباط الخيل ترهبون به عدو الله وعدوكم وآخرين من دونهم لا تعلمونهم الله يعلمهم»؛ (و آنچه از نیرو و مهیا ساختن اسبان در توان دارید برای [مقابله با] آنان آماده‌سازید، با آن دشمن خدا و دشمن خود و دیگران را جز آنان بترسانید. شما آنان را نمی‌شناسید، خداوند آنان را می‌شناسد.)

4) اجرای حدود اسلامی

اسلام آیینی است که به‌منظور فراهم کردن فضایی امن و خالی از هرگونه ناامنی و نگرانی در کنار فاکتورهای تشویقی که برای دورکردن انسان‌ها از عوامل مخل امنیت اجتماعی در نظر گرفته، برخی قوانین و مقررات تنبیهی را مقرر داشته است؛ زیرا به تجربه ثابت گردیده که برخی انسان‌ها تنها هنگامی‌که با مجازات سخت و کیفری شدید مواجه می‌شوند دست از گناه کشیده و خود را آلوده به معصیت نمی‌نمایند. از آنجا که گناهی که از آدمی سر می‌زند اغلب به حیطۀ فردی خویش محدود نشده و عواقب و ثمرات آن دامن‌گیر اجتماع نیز شده و در نتیجه امنیت اجتماعی را به مخاطره می‌افکند، اجرای این قوانین و مقررات باید از سوی مجریان حکومت اسلامی با جدیت دنبال شود.

اقامۀ حدود شرعی از مواردی است که اساس، بنیاد و حیات امت را صیانت نموده و آن را از فروپاشی و زوال حفاظت می‌کند و مجرمان را با اجرای عقوبت‌ها و مجازات، از [کارهای نامناسب و خلاف شرع] بازمی‌دارد. خداوند متعال در این مورد چه زیبا می‌فرماید: «ولکم في القصاص حیاة یا أولي الألباب لعلکم تتقون»؛ (وای خردمندان، برای‌تان در قصاص [مایۀ] زندگانی است، باشد که شما تقوی پیشه کنید.)

یکی از اسباب تحقق امنیت، اجرای حدود شرعی و اجرای قصاصی است که خداوند متعال آن را مشروع ساخته است. قصاص باعث منع تجاوزگر و سبب جلوگیری از اذیت و آزار او می‌شود و هم‌چنان راهی است برای دور کردن کسی‌که می‌خواهد حرمت‌ مردم را زیرپا بگذارد.

ادامه دارد…

بخش قبلی