نویسنده: شکران احمدی
امپریالیزم (Imperialism)
آخرین مرحله‌ی سرمایه‌داری است. در این نظام اساس تمام امور را تراکم سرمایه و سرمایه‌داری تشکیل می‌دهد. این نظام سبب ایجاد اتحادیه‌ها و مجتمع‌های انحصاری سرمایه‌داران شده که به صورت کارتل‌ها و کنسرسیوم‌هایی جهان را از نظر اقتصادی بین خود تقسیم می‌کند. امپریالیسم چنان ماشین جنگی بی‌سابقه‌ای ساخته است که منابع عظیم انسانی و مادی را می‌بلعد، این نظام با تدارک دیدن مسابقات تسلیحاتی برای ده‌ها سال آینده برنامه‌های تولید تسلیحات تدوین می‌کند، امپریالیسم حامل خطر جنگ هسته‌ای است که در صورت انفجار، صدها میلیون انسان در آتش آن خواهند سوخت. امپریالیسم مسؤول محرومیت‌ها و مصیبت‌های صد میلیون انسان است. فاشیسم، تروریسم دولتی و اردوگاه‌های مرگ مولود امپریالیسم است، امپریالیسم با شدت تمام آزادی و دموکراسی را سرکوب می‌نماید. نژادپرستی، یکی از دست‌آوردهای امپریالیسم است.
بزرگ‌ترین دولت امپریالستی جهان، امپریالیسم آمریکا است. آمریکا در شرایط کنونی با ربودن سرمایه‌ی کشورهای آسیایی، آفریقایی و با سیاست کوتاه‌سازی پیمان‌های نظامی، مسابقات تسلیحاتی و مداخله‌ی نظامی، سعی دارد تا حاکمیت خود را بر سایر کشورها ثابت نماید.
از ویژگی‌های بارز امپریالیسم و نظام سرمایه‌داری می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:
-
ثروت در این نظام کلید قدرت را در دست دارد؛ سرمایه‌داران که تعدادشان نیز محدود می‌باشد؛ نقش مهمی در جهت‌گیری سیاست داخلی و خارجی دولت دارند.
-
در این سیستم به خاطر جلب سرمایه از هر وسیله‌ی ممکن استفاده می‌شود؛ مانند ربا، رشوت، احتکار در تولیدات صنعتی، تسلط بر بانک‌ها، شرکت‌ها، بازارهای بورس، استثمار نیروهای فکری و جسمی، به کارگیری آن‌ها در کارخانه‌ها و کارگاه‌ها با پرداخت کارمزدهای بخور و نمیر.
-
در این سیستم سرمایه در دست تعداد اندکی است و همان تعداد اندک نیز اداره‌ی سیاست کشور را در دست دارند و بر تمام رسانه‌های کشور تسلط دارند. آن‌ها دایره‌ی فعالیت و نفوذ خویش را در خارج از مرزهای کشور خود گسترش داده و در تمام کشورها از طریق اشتراک در بانک‌ها، شرکت‌ها، کارخانه‌ها، در امور سیاسی داخلی و خارجی این کشورها دخالت می نمایند.
