روى الحافظ البزار عن أنس رضي‌اللَّه‌عنه قال: جئن النساء إلى رسول اللَّه – صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ – وقلن: يا رسول اللَّه ذهب الرجال بالفضل والجهاد في سبيل اللَّه تعالى، فما لنا من عمل ندرك به عمل المجاهدين في سبيل اللَّه تعالى؟ فقال رسول اللَّه –صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ-: «من قعدت -أو كلمة نحوها- منكن في بيتها فإنها تدرك عمل المجاهدين في سبيل اللَّه تعالى»؛ (حافظ بزار از حضرت انس رضی‌الله‌عنه روایت می‌کند که ایشان فرمودند: زنان پیش پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم آمدند و گفتند: ای رسول خدا! مردان با شرکت کردن در جهاد تمام فضیلت‌ها را از آن خود کردند، ما چه کارهایی انجام بدهیم که بتوانیم مثل پاداش آن‌ها را کمایی بکنیم؟ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم جواب دادند: هر زنی که در خانه‌اش بنیشیند [یا کلمه‌ای مانند همین فرمودند] پس چنین زنی پاداش مجاهدین در راه الله متعال را حاصل می‌کند.)
زنی که در منزل می‌ماند و زیاد از خانه بیرون نمی‌شود، از دو لحاظ به او ثواب می‌رسد و گویا با یک تیر، دو نشان را هدف قرار می‌دهد؛ ابتدا به خاطر این‌که از دستور الله متعال و پروردگار خویش اطاعت کرده است و بنابر دستور الله متعال در خانه می‌ماند و دوم به‌خاطر این‌که مسلمانان دیگر از بیرون رفتن او آزار نمی‌بینند و جوانان به‌خاطر بیرون رفتن او دچار فتنه نمی‌شوند.
چه بسا فمینست‌هایی هستند که با کار کردن زن در خانه مخالفت می‌کنند، مدیریت خانه را شغل و وظیفه به حساب نمی‌آورند و معتقدند که زن باید بیرون از خانه کار کند؛ زیرا با بیرون آمدن و همکاری او زمینه‌های پیشرفت اجتماعی خانواده‌ها و رشد تولیدی کشورها، مهیا می‌گردد و از طرف دیگر خود همین فمینیست‌های طبقه‌ی مرد که طبل حقوق زن را بر سینه می‌کوبند، برای نظافت خانه‌های خود زنان را استخدام می‌کنند؛ پس معلوم می‌شود، این‌ها به دنبال پیشرفت زن نیستند و هدف این‌ها همین است که زنان پاک‌دامن را از خانه‌ها بیرون بکشند و الا زن می‌تواند همین وظیفه‌ای که به او داده می‌شود را در خانه هم انجام بدهد.
