نویسنده: غیاث الدین غوری
نگاهی کوتاه پیرموان عقاید و باورهای فرقه «دُرُوزِی»
بخش نهم و پایانی
موقف علمای اسلام در برابر فرقه دروزیان
موقف علماء الإسلام من الدروز
إنَّ العلماءَ المسلمینَ قد تكلَّموا عن هذهِ الطائفةِ، و حكَموا علیها حكماً واضحاً صریحاً، لا غموضَ فیهِ و لا تردُّدَ، و یَكفی المسلمَ أنْ یعلمَ أنَّهم أجمَعوا على أنَّ الدروزَ لیسوا مسلمینَ، و أنَّهم فرقةٌ مرتدَّةٌ كافرةٌ، خارجةٌ عن دینِ الإسلامِ، لا یجوزُ التزوُّجُ منهم، و لا أكلُ ذبائحِهم، و لا الصلاةُ علیهم، و لا دفنُهم في مقابرِ المسلمینَ، و لا یجوزُ التوارثُ بینهم و بین المسلمینَ، و لا یَحِلُّ دفعُ الزكاةِ إلیهم، و لا یجوزُ تولیتُهم على أعمالِ المسلمینَ.
علمای بزرگ اسلام، در طول تاریخ، دربارهٔ دروزیان فتاوای روشن و قاطع دادهاند، در صدر این علما، شیخالاسلام ابن تیمیه رحمه الله قرار دارد که دیدگاه ایشان، اساس نظر بسیاری از فقها پس از او شده است.
ابن تیمیه رحمه الله تصریح میکند: دروزیان نه اهل قبلهاند و نه اهل کتاب؛ بلکه گروهی هستند مرتد، خارج از اسلام و از کفار اصلی بدترند.
و میافزاید: برخورد با آنان همانند برخورد با کفار حربی و مرتدان است، نه همچون اهل ذمه، آنان از یهود و نصارا نیز گمراهتر و به اسلام نزدیکتر از آنها نیستند.
بیان میدارد که دروزیان نه نماز میخوانند، نه روزه میگیرند، نه به حج میروند و نه زکات میپردازند و در عین حال به تناسخ ارواح و الوهیت حاکم بأمرالله باور دارند. از این جهت، آنان در زمرهٔ کسانی قرار میگیرند که نه به اسلام، نه به تورات و نه به انجیل ایمان دارند، وی بر این نکته تأکید میکند که این گروه، توبهپذیر نیستند؛ مگر اینکه از عقایدشان آشکارا بازگشته و به دین اسلام داخل شوند؛ و در غیر آن، مجازات شرعی دربارهٔ آنان باید اجرا گردد.
همچنین ابن تیمیه در فتوای خود تأکید میکند: هرگاه این گروه بر مرزهای مسلمانان تسلط یابند، اموال و خون مسلمانان را مباح میدانند و با دشمنان اسلام همکاری میکنند.
همهٔ علمای اسلام همگی به صراحت فتوا دادهاند که دروزیان مسلمان نبوده و با آنان باید مانند کفار برخورد شود، علما همچنین تأکید کردهاند که:
ذبیحهٔ آنان حرام است؛
نکاح با آنان باطل است؛
نماز بر جنازهٔ آنان خوانده نمیشود؛
دفن آنها در قبرستان مسلمانان روا نیست؛
و هیچگونه ارث یا رابطهٔ شرعی میان آنان و مسلمانان برقرار نمیگردد.
بر اساس اقوال متواتر علما نتیجه میگیرد که: دروز از دایرهٔ اسلام بیروناند، مرتد و کافراند، و احکام مسلمانان در مورد آنان جاری نمیشود، این نظر، اتفاقی میان فقهای بزرگ اسلامی است.
پایان و نتیجهگیری
در پایان این پژوهش، آنچه به عنوان خلاصهٔ نهایی و جمعبندی میتوان بیان کرد، چنین است:
فرقهٔ دروز، فرقهایست که به ظاهر، خود را اهل توحید مینامد؛ اما در حقیقت، به عقایدی پایبند است که اساس اسلام را زیر سؤال میبرد. آنان ادعای الوهیت برای حاکم بأمرالله دارند، به تناسخ ارواح معتقدند و شریعت اسلامی را با تأویلات باطنی و رازآلود خود کنار گذاشتهاند.
دروزها از زمان پیدایششان تا امروز، بر پنهانکاری، تقیه و دوری از افشای عقایدشان اصرار ورزیدهاند و این امر باعث شده است تا بسیاری از مسلمانان، حقیقت فکری و اعتقادی آنان را نشناسند.
پس از بررسی مستقیم و عمیق متون اصلی و منابع درونی آنان، از جمله رسائل الحکمه، برای هیچ پژوهشگری جای تردید نمیماند که این فرقه، نه تنها خارج از اسلام است؛ بلکه با اساس دین، دشمنی فکری و ساختاری دارند .
علمای مسلمان دربارهٔ این فرقه (دروزیان) سخن گفتهاند و دربارهٔ آنان حکمی آشکار و صریح صادر کردهاند؛ حکمی که نه ابهامی در آن است و نه تردیدی.
خداوند ما را از فتنهها دور بدارد و به ما بینش صحیح دینی عطا فرماید و ما را در صف اهل توحید و اهل سنت و جماعت ثابتقدم بدارد.
و آخر دعوانا أنِ الحَمد لله ربِّ العالمین، و صلّى اللهُ على نبیِّنا محمّد و على آلهِ و صحبِه أجمعین.
بخش قبلی | پایان
منابع:
۱. عقيدة الدروز عرض ونقد، محمد أحمد الخطيب .
۲. أضواء على العقيدة الدرزية أحمد الفوزان
۳. إسلام بلا مذاهب، د . مصطفى الشكعة
۴ . أصل الموحدين : الدروز وأصولهم، أمين طلع
۵. تاريخ الدعوة الإسماعيلية، مصطفى غالب .
۶. تاريخ المذاهب الإسلامية ، محمد أبو زهرة
۷. الدروز والثورة السورية ، كريم ناشد
۸. طائفة الدروز محمد كامل حسين
۹. مذاهب الدروز والتوحيد عبد الله النجار
۱۰. الدروز وجودهم، مذهبهم، أبو إسماعيل سليم
۱۱. مذاهب الإسلاميين ، عبد الرحمن بدوي
۱۲. دراسة في الفرق والمذاهب القديمة المعاصرة، عبدالله الأمين
۱۳. ۸۱۴۰۳ – ۲۹ ژوئیه ۲۰۲۴ بیبیسی
۱۴. الموسوعة المیسره فی الادیان و المذاهب و الاحزاب المعاصرة: ۳۹۷