نویسنده: محمدعاصم اسماعیلزهی
مفهوم وفلسفه حجاب
مولانا راشد رویشد، در کتاب خود در مورد مفهوم حجاب چنین مینویسد: «حجاب یعنی: پوشاندن جسم، عورت و زینت زنان از نظر وچشم بیگانگان، غیر از شوهر ومحارم خویش» وضد حجاب، تبرّج است، به معنی ظاهرکردن زینت ومحاسن وزیبایی زنان، همچنین در ظاهر کردن جسم وزینت داخل میشود بعضی از افعال زنان که نشانه جلب توجه بیگانگان میشود، بعضی دیگر در مورد تبرج چنین میگویند: هر آن زینتی که زن را زیبا جلوه دهد، در دید مردان، بناءً حجاب در مقابل تبرّج قرار میگیرد، تبرج در همه مذاهب واقوال علماء حرام وناجائز میباشد. بعضی دیگر از علما چنین میفرمایند: تبرج عبارت است از آشکار کردن زیبایی ونشان دادن زیباییهای صورت واندام واجزای تحریک کننده آنها یا چنانچه در صحیح بخاری آمده است: تبرج عبارت است از آن که زن زیباییهای خود را نمایان سازد.
برای اینکه جامعه از زیانهای خودآرای وخود نمایی زن محفوظ بماند، واندام زنان از هرزگی مصون بماند، وحیا وعفت زنان به تباهی نگراید وبرای اینکه مردان از تحریک وسر به هوایی دور بمانند خداوند علیم وحکیم زنان را از تبرج نهی کرده است، چون او از ضعف وناتوانی انسان در برابرمسائل جنسی وگرفتاری جوانان در این رابطه آگاه است، پس ای زنان مسلمان به فرامین الهی گوش فرا دهید اگر واقعا مؤمن هستید.
[وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى الله جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ.]
«وبه زنان مؤمن بگو چشمهای خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند، وشرمگاهشان را حفظ کنند، وزینت خود را آشکار نکنند؛ جز آنچه از آن که طبعا خودش نمایان است، وباید اطراف مقنعههای خود را بر گریبانهایشان بیفکنند، تا چهر وگردن وسینه با آن پوشیده گردد وزینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، پدرانشان، پدرشوهرانشان، پسرانشان، پسران شوهرانشان، برادرانشان، پسران خواهرانشان، زنان (همکیش) خودشان، بردگانشان، مردان بیرغبت (به زنان) که در پیروی شمایند، کودکانی که بر شرمگاه زنان اطلاع نیافتهاند. و نباید با پاهایشان زمین را بکوبند تا آنچه از زینتشان که پنهان است آشکار شود. ای مؤمنان همگی به سوی خدا برگردید تا رستگار شوید.
همچنین علامه أبي عبدالله حماد، در کتاب خود در مورد مفهوم حجاب چنین میگوید: حجابی که فرض قرار داده آن را الله متعال بر زنان، بر پایه تکمیل وکمال نمیرسد، مگر با رعایت کردن احکامی اضافه بر حجاب فرض شده، زیرا که حجاب به معنی عام ومفهومش چنین میباشد: جدایی زن بیگانه از مرد بیگانه وبسته شدن تمام راههای که منجر به فتنه انگیزی زن ومرد میشود، بناء بعضی از علماء از این مقدمه در تعریف حجاب چنین مینویسند: حجاب به جمله احکام شرعی اجتماعی که متعلق هستند این احکامات به قرار گرفتن زنان در جامعه اسلامی از حیث علاقه ونسبت زن به کسانی که جائز نیست ظاهر کردن زینت خود را در جلوی آنان میباشد.
پس بر زنان ومردان مسلمان لازم که شئونات اسلامی واحکاماتی که متعلق به مسئله حجاب هستند را رعایت کنند.
علامه عبدالعزیز طریفی میفرماید: اجماع علماء بر این است که حجاب با مفهوم عام خودش از جمله دین وشریعت میباشد، حجاب ثابت شده قطعی متواتر از کتاب وسنت میباشد، وهرکس که منکر شریعت لباس وحجاب زن باشد، پس هو منکر نص قطعی است که بالضرورة از دین به حساب میآید، همچنین اجماع همه علماء از مذاهب اربعه بر این است که واجب است بر زن آزاده که صورت خویش را بپوشاند، در وقتی که خوف فتنه باشد، حال چه برسد به پوشیدن اعضای دیگر که به بطریق اولی پوشاندن آنها واجب میباشد.
اما بر عکس دیدگاه اسلام، دنیای سکولاریزم غرب جایگاه زن از دیدگاه اسلام را شدیدا مورد تبلیغات سوء خود قرار دادهاند، حجاب، چادر، لباس و پوشش اسلامی را بهعنوان اهانت، توهین و کاهش جایگاه زن از دیدگاه اسلام تعبیر میکنند.
اما غربیها باید بدانند که آیین اسلام چهارده قرن پیش جایگاه زن را از لحاظ اجتماعی، فرهنگی واخلاقی بلند نموده است، به زن مقام شایسته شأن او عطا کرده است، دین اسلام همواره از زنان میخواهد جایگاه سرشار از عزتشان را محفوظ بدارند.
خداوند متعال در قرآن میفرماید: [وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى الله جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ]
ترجمه: ( وبه زنان مؤمن بگو: چشمان خود را از نامحرمان فروبندند، وپاک دامنی کنند، واز زینت خود مگر آنچه از آن آشکار است. آشکار نکنند، وباید روسریهایشان را بر گریبانشان بگزارند، وزینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، پدرانشان، پدرشوهرانشان، پسرانشان، پسران شوهرانشان، برادرانشان، پسران خواهرانشان، زنان(همکیش) خودشان، بردگانشان، مردان بیرغبت(به زنان) که در پیروی شمایند، کودکانی که بر شرمگاه زنان اطلاع نیافتهاند. ونباید با پاهایشان زمین را بکوبند تا آنچه از زینتشان که پنهان است آشکار شود. ای مؤمنان همگی به سوی خدا برگردید تا رستگار شوید.