کارکردهای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم در عرصه‌ی تمدن (بخش هفتم)

نویسنده: ابوجریر

اتحاد امت اسلامی مهم‌ترین اسباب  تمدن و پیشرفت مسلمانان

امروز مشکل ما تفرّق و اختلاف است، با این‌که قرآن از تفرّق نهی کرده است: «وَ لا تَکونوا کَالَّذینَ تَفَرَّقوا وَ اختَلَفوا» و امر کرده است به اتّحاد: «وَ اعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَمیعًا وَ لا تَفَرَّقوا» با این وجود، امّت اسلام متفرّق‌اند؛ بلکه، عقاید مختلفی وجود دارد، مذاهب مختلفی وجود دارد، سلایق مختلفی وجود دارد، این همه باعث تفرقه شده است، درحالی‌که اختلاف در اسلام است؛ ولی تفرقه نمی‌باشد، تفرقه یعنی  مسیرهای مختلف را انتخاب نمایم، این سلایقِ مختلف نباید موجب شود که ما از نعمت بزرگ اتّحاد امّت اسلامی محروم شویم، امروز اگر امّت اسلامی که نزدیک دو میلیارد جمعیّت‌اند و در مهم‌‌ترین و حسّاس‌‌ترین نقاط جغرافیایی عالم متفرّق‌اند، با هم متّحد بودند، سرزمین‌های اسلامی خوبی‌های به مراتب بیشتری را به‌دست می‌آوردند، اگر این اتّحاد به هر اندازه به وجود بیاید، گره‌ی حلّ مشکلات دنیای اسلام آشکار می‌شود و ممکن می‌شود که ما مشکلات دنیای اسلام را حل کنیم.

باید بدانیم که این وحدت مظهر عقاید و باورها و اعمال مؤمنان بود که الله سبحانه و تعالی می‌فرماید: «أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مَا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ»؛ ترجمه: ([الله سبحانه‌وتعالی] میان دل‌های‌شان الفت و پیوند برقرار کرد که اگر همه آنچه را در روی زمین است، هزینه می‌کردی نمی‌توانستی میان دل‌های‌شان الفت اندازی؛ ولی خدا میان آنان ایجاد الفت کرد؛ زیرا خدا توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است.)

4. کارکرد رسول الله ^{صلی‌الله‌علیه‌وسلم} در عرصه‌ی تدوین قانون و اجرای آن

قبل از این‌که پیامبر ^{صلی‌الله‌علیه‌وسلم} قوانین را وضع کند، امت را طوری تربیت و پرورش نمود که بدون چون و چرا باید خودشان به جرم‌شان اعتراف کنند و خداوند را در هرجا حاضر و ناظر بدانند؛ بناءً سیزده سال از دعوت و تبلیغ خود را در «مکۀ مکرمه» برای تأسیس و بنیان‌گذاری نظام اسلامی صرف نمود، در این مرحله‌ی ارزنده، تمرکز دعوت آن‌حضرت ^{صلی‌الله‌علیه‌وسلم} درمورد عقیده، فکر و احساسات بود، مردم را به چیزهایی که عادت کرده بودند، رهای‌شان نمود، امر و نهی به احکام نمی‌کرد، نمی‌گفت روزه بگیرد و یا شراب نخورید و غیره امور زندگی؛ بلکه می‌گفت: «قولو لا اله الا الله تفلحوا»؛ (بگوئید لااله‌الاالله کامیاب می‌شوید.) زمانی‌که مردم با خدای خود نزدیک می‌شوند، از بت‌پرستی دست می‌کشند و می‌دانند خدایی وجود دارد و آفرینش مایان بی‌فایده نبوده است.

مرحله‌ی دوم تمدن‌سازی که همانا مرحله‌ی توسعه و یا قانون‌گذاری و یا پایبندی به شعایر دینی آغاز می‌شود و به امت دستور داده می‌شود که نماز بخوانید و روزه بگیرید و تمامی احکام دین مقدس اسلام فرض می‌گردد و این هم نمونه‌های قانون‌گذاری و تطبیق آن می‌باشد؛ چون احکام تنها برین خلاصه نمی‌شود که بکن و نکن؛ بلکه در صورت تخلف احکام مجازات دنیوی را نیز به دنبال دارد؛ البته مقنن چهار صفت باید داشته باشد: ۱. علم محیط؛ ۲. قدرت کامل؛ ۳. رحمت کامل؛ ۴. به هیچ قوم و قبیله و سرزمینی وابسته نباشد.

تنها دارنده‌ی این صفات، الله ^{جل‌جلاله} می‌تواند باشد و بس.

ادامه دارد…

بخش قبلی