استعمار (بخش سی‌ام)

نویسنده: ابورائف

تغییر روش زندگی اجتماعی مردم افغانستان

در دوران استعمار و اشغال افغانستان، استعمارگران تلاش بی‌شماری کردند تا فرهنگ و سبک زندگی اجتماعی ملت متدین افغانستان را تغییر دهند و با تبلیغات وسیع، گسترده و همه‌جانبه‌ی خود، تلاش و کوشش فراوانی در این زمینه انجام دادند. از مهم‌ترین مواردی که استعمارگران برای تغییر روش زندگی اجتماعی مسلمانان افغانستان مرتکب آن شدند، به امور ذیل می‌توان اشاره کرد:

1- تلاش برای تغییر روش پوشش و سبک لباس ظاهری و سنتی مردم افغانستان؛

2- معرفی فرهنگ غربی‌ها و نوع زندگی آن‌ها به‌عنوان الگوی برتر و مترقی در جهان و لزوم تقلید از آن‌ها در همه‌ی امور؛

3- تبلیغات گسترده‌ی رسانه‌ها برای تغییر روش زندگی ملی و اسلامی مردم افغانستان و تخطئه عادات و عنعنات داخلی؛

4- اجبار پوشش غربی و اصلاح سروصورت به روش آنان برای اشتراک در صنوف پوهنتون و مکاتب دولتی و اخراج افرادی که از این کار سرپیچی کنند؛

5- سوزاندن «لنگی» و « برقعه» بر صفحه‌ی تلویزیون و اعلان این موضوع که این موارد سبب عقب‌ماندگی افغانستان هستند؛ این اتفاق در یک محفل رسمی توسط افرادی که خود را مدافعان حقوق‌بشر می‌دانستند، انجام گرفت.

6- تغییر در نوع پوشش زنان افغان و آوردن زنانی که دارای پوشش زننده و غیراسلامی بودند، بر صفحه‌ی تلویزیون و تبلیغ این پوشش در میان زنان افغان؛

7- نفرت‌زدایی از روابط مسلمانان و کفار با ادعای لزوم هم‌زیستی مسالمت‌آمیز در میان انسان‌ها، درحالی‌که خداوند متعال و آموزه‌های سیره‌ی نبوی، مسلمانان را دستور به عدم تمایل به کفار و ملت‌های متجاوز می‌دهد و بر آنان لازمی می‌داند که آنان را دوست و همراه و همکار خود نگیرند. اما استعمارگران و ایادی آن‌ها همواره تلاش داشتند تا متجاوزین را دوست و خیرخواه افغان‌ها معرفی کنند و حضور آن‌ها را توجیه و مورد نیاز جامعه جلوه دهند.

8- گسترش و تبلیغ مناسبات و اعیادی که مخصوص فرهنگ بیگانه هستند در میان مسلمانان و قلمدادکردن آن‌ها به‌عنوان نشانه‌ی تمدن و پیشرفت یک مملکت، مانند جشن کریسمس، سالگرد تولد، روز مادر و پدر، جشن نوروز، روز عاشقان و… .

9- گسترش روابط نامشروع و جنس مخالف در میان جوانان به‌وسیله‌ی تبلیغات رسانه‌ای و ایجاد فضاهای اختلاط در پوهنتون‌ها و مکاتب و فضاهای سبز در شهرها؛ به‌گونه‌ای که شبکه‌های تلویزیونی مملو از جلسات و نشست‌هایی بود که دختران و پسران کنار هم قرار می‌گرفتند و با تعابیر و دیالوگ‌های زننده و انحرافی و جنسی، در مورد روابط نامشروع بحث و مباحثه می‌کردند.

10- گسترش فساد اداری، رشوه، ربا، دغل‌بازی، تهمت، افترا و سایر محذورات شرعی در میان مسلمانان و عادی‌جلوه‌دادن این امور در میان ملت اسلامی افغانستان؛ این مورد درواقع زیر مجموعه و مبنای فساد اداری و زندگی کاری مردم افغانستان بود و رسیدن به اهداف اداری و وظیفوی را برای مردم عادی بسیار دشوار و سخت قرار داده بود، به‌گونه‌ای که هر یک از بست‌های ادارات دولتی به مبالغ گزافی خرید و فروش می‌شد و گاهی جنگ و نزاع عمیقی در این مورد صورت می‌گرفت، درحالی‌که دین مبین اسلام به رعایت شفافیت در کارها، عدم ارتشاء، عدم درخواست پست و منصب، تعهد در وظیفه و سایر امور نیک اداری مسلمانان را دستور می‌دهد.

این‌ها بخشی از مواردی بود که استعمارگران در زمینه‌ی تغییر زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم افغانستان مرتکب شدند و درواقع بسیاری از موارد دیگر را نیز برای رسیدن به این هدف شوم‌شان مورد بررسی قرار دادند که در نوشته‌ها و مطالب کلی‌تر می‌توان آن‌ها را مورد ارزیابی قرار داد.

بخش قبلی | بخش بعدی