مجمع الجزایر مالدیو به عنوان کوچکترین کشور مسلمان جهان با وسعتی برابر 298 کیلومتر مربع مرکب از دو هزار جزیره در آب های اقیانوس هند و جنوب غربی شبه قاره ی هند و غرب کشور سریلانکا قرار گرفته است.
مالدیو، با نام رسمی جمهوری مالدیو کشوری جزیره ای است در اقیانوس هند واقع در جنوب غربی هند. پایتخت آن ماله است.
جمعیت این کشور حدود 539000 نفر است.
دین رسمی این کشور اسلام است و پیروی از دیگر ادیان در ملأ عام ممنوع و قابل پیگرد قانونی است.
مالدیو در سال 1965 از امپراطوری بریتانیا مستقل شد.
اسلام در قرون اولیه هجری به این کشور و نیز جزایر لاکادیو هندوستان توسط بازرگانان عرب و ایرانی راه یافت. این بازرگانان موفقیت خود را در کشور مالدیو تحکیم کردند و با ازدواج با زنان بومی راه را برای انتشار اسلام هموار نمودند. احتمال داده شده است که مسلمان شدن اولین پادشاه مسلمان مالدیو بنام سلطان احمد شنوزاده در حدود سال 1200 م صورت گرفته باشد.
ولی مسلم است که بازرگانان مسلمان اسلام را حتی قرن ها قبل از این تاریخ به آنجا وارد کرده اند.
زیرا تجارت دریایی بین شبه جزیره ی عربستان با کشور سریلانکا قرن ها از اسلام در قرن دوم میلادی صورت می گرفته است[1].
ابن بطوطه که خود مدتی در این کشور زندگی کرده است، در کتاب سفرنامه ابن بطوطه ص 721ـ 598 چنین آمده است:
«کشور مالدیو در حال حاضر بیش از چهارصد هزار نفر جمعیت دارد که صد در صد آنها مسلمان هستند. بیش از نود و پنج در صد مردم مالدیو با سواد هستند.
مسجد سلطان محمد
این مسجد زیبا که به نام مسجد جامع ماله شناخته می شود، یکی دیگر از جاهایی است که توریست ها به آن علاقه فراوانی دارند.
این مسجد درمرکز شهر ماله واقع شده است و بزرگترین مسجد مالدیو و همچنین یکی از بزرگ ترین مساجد جنوب آسیا محسوب می‌شود.
یکی از جذاب ترین بخش های مسجد سلطان محمد، گنبد طلا کاری شده آن است که در شرق آسیا شهرت بسیاری پیدا کرده است.
مسجد سلطان محمد در حقیقت همان مرکز اسلامی ماله است که دارای معماری با شکوهی بوده و در نوامبر سال 1984 میلادی ساخته شده است.
مسجد سلطان احمد، بزرگترین مسجد مالدیو و یکی بزرگترین و با شکوه ترین بناها در این سرزمین می‌باشد.
گنجایش مسجد ماله در هنگام اقامه نماز به 5000 نفر می رسد و از نظر ظرفیت مسجد بزرگی به حساب می‌آید.
معماری سازه این مسجد بدون شک یکی از زیبایی های این جزیره به حساب می آید؛ دیوار های سفید، گنبد و مناره های طلایی که از کیلومتر ها دور تر از روی قایق ها و کشتی ها و حتی سوار بر هواپیما از فراز آسمان چون مرواریدی می درخشد و گند طلایی آن هر مسافری را به سمت خود می کشاند.
در حقیقت وجود چنین مساجد و بناهایی خود بیانگر اهتمام مردم این سرزمین به دین و دینداری را نشان می‌دهد.
مردم این منطقه با رویکری میانه روانه و با اخلاقی اسلامی با همدیگر به صورت همزیستی مسالمت آمیز زندگی خود را به پیش می‌برند.
و این خود یکی از رموز پیروزی و کامیابی این جامعه مسلمان نشین محسوب می‌شود.
By محمد فاتح