نویسنده: سید مصلح الدین
خداوند رحمان در این ماه سفرهای به وسعت تمام آسمانها و زمین میگستراند و بندگانش را به سوی خود فرا میخواند، و آنان که از عشق الهی سر شار هستند دعوت او را لبیک میگویند و بر سر سفرهاش مینشینند، این بندگان، مهمان خدا هستند و برای آن ها هیچ لذتی بالاتر از این نیست که با معبود خویش هم نشین باشند.
رمضان ماه جدا شدن از منیّت است، و پرورش تفکر یست که دیگران، چه دوست و چه غریبه را مقدم بر خود بدانی و از حال آنان آگاه باشی.
این ماه، ماه رهایی از زمین و آسمانی شدن را به آدمی می آموزد.
مخلوقی که غرق در روزمرههای زندگیست و سرگردان شده و به دنبال گمشدهاش میگردد، در سحر ها و افطار ها به درگاه معبود می رود و از او می خواهد که حال پریشانش را تسکین باشد، و گمشده اش که همانا خود معبود است را به او بر گرداند.
رمضان ماه تمرین نیکی کردن به یکدیگر، پرهیز از تهمت زدن، پرهیز از دروغ گفتن، پرهیز از سخن ناروا به زبان آوردن، پرهیز از دل شکستن و در یک کلمه تزکیه نفس است و این مهم باید بیش از پیش مد نظر روزه داران قرار بگیرد.
ماه رمضان صرف تحمل گرسنگی و تشنگی نیست، فرصتی است تا انسان به درون خود رجوع کند و بار دیگر انجام کارهای نیک و پرهیز از انجام کارهای ناپسند را به خود یادآوری کند.
رمضان ماه انسان سازی است و انسان روزه دار تمرین می کند همان گونه که در بر نیازهای مادی مانند وابستگی به آب و غذا غلبه می کند در برابر نیازهای غیرمادی مانند هوا و هوس پا می گذارد.
رمضان ماه میهمانی خداوند بخشنده و مهربان است و ما نیز به عنوان یک مسلمان در این ماه باید بر تقویت خصلت بخشندگی و مهربانی در خود تلاش کنیم.
ماه مبارک رمضان فرصتی برای توجه به خصلت های پسندیده اخلاقی است، فرصتی برای انسانی کامل شدن و مومنی که دل در گرو محبت خدا می بندد و از هر وابستگی دل می برد.
آری فلسفه ماه مبارک رمضان بیش از تحمل گرسنگی و تشنگی است رمضان ماه نزول قرآن است، قرآنی که آیه آیه آن درس زندگی می آموزد اما افسوس که آن چنان شایسته است از این کتاب آسمانی درس نمی گیریم.
خداوند در قرآن راه درست زندگی کردن، درست بندگی کردن را قدم به قدم به ما می آموزد خداوند در قرآن می فرماید «بنده ام یک قدم به سویم بیا، من هزار قدم به سوی تو می آیم» اما همه ما این جملات را بارها و بارها شنیده ایم ولی چقدر به آن عمل کرده ایم باید به درون خود بازگردیم و با خود رو راست باشیم.
رمضان در لغت از رمضاء به معنای شدت حرارت گرفته شده و به معنای سوزاندن است و چون در این ماه گناهان انسان بخشیده می شود، به این ماه مبارک رمضان گفته می شود.
-
روزه داری با تقویت کارهای خداپسندانه در وجود انسان، زمینه آرامش و سلامتی روح و روان را فراهم می کند و همچنین با استراحت دادن به بدن موجب تندرستی جسم می شود.
