آموزش از طریق راه‌اندازی وب سایت و وبلاگ‌ها که توجه گروه‌های اجتماعی همچون زنان، جوانان، نوجوانان، دانشجویان، انجینران و … را به فراخور ذائقه‌های مختلفشان به خود معطوف کرده در تیپ‌ها و دسته‌های متعدد، ولی همگرا با اصول و ارزش‌های زندگی مسلمان با محوریت خانواده مخاطب‌یابی نماید و با آنان ارتباط پیوسته و عمیق و البته تأثیرگذاری برقرار کند.
آموزش از طریق تهیه و توزیع محصولات فرهنگی و دینی مناسب و در صورت امکان، توزیع خانه به خانه
بسته‌های فرهنگی مناسب حاوی ویژگی‌های سبک زندگی اسلامی و معرفی الگوها با تکنیک‌های قوی و بروزِ هنری و … تهیه شده به‌صورت ماهانه یا فصلی به همه‌ی خانواده‌ها تحویل داده شود.
آموزش رودررو
از طریق برگزاری همایش‌ها، کارگاه‌های آموزشی، گفتمان‌ها و جلسات پرسش‌و‌پاسخ، برگزاری مسابقات و جشنواره‌ها و … .
آموزش از طریق کانون مساجد، انجمن‌های اسلامی مراکز و مؤسسات قرآنی و مجامع وابسته
علما و مبلغان اقداماتی را که به‌نوعی با خانواده‌ها خط‌وربط دارند و از این طریق می‌توانند سبک زندگی اسلامی را ارائه نمایند، روی دست بگیرند و عملاً وارد میدان کارزار شوند.
به‌عنوان برنامه‌های دیگر و گزینه‌های پیشنهادی می‌توان موارد زیر را یادآوری نمود:
۱. کمک به انتقال افراد از جهان روزمره‌ی غفلت‌زا به دنیای مجازی معنوی؛
۲. مشروعیت‌بخشی، اعتبار‌دهی و ترویج اخلاق دینی در جامعه؛
۳. زمینه‌سازی برای ایجاد زندگی در سایه‌ی تقوا.
جدا از اینها، با نگاهی کلی به محتوای رسانه‌های ملی و محلی جهان اسلام، به این نتیجه خواهیم رسید که دست‌اندرکاران در این زمینه بسیار ضعیف عمل کرده‌اند و هنوز جای سخن و میدان کار باقی است و مرد میدان می‌طلبد؛ به‌طور مثال:
۱. ضعف عملکرد رسانه‌ها در ترویج، تبلیغ و شناساندن فرهنگ و سبک زندگی اسلامی؛
۲. نبود برنامه‌های مدون و استراتژی فرهنگی در مقابله‌ی با سبک زندگی غربی؛
۳. ریشه‌دار نبودن اعتقادات دینی برخی نهادهای اجتماعی، دولتی و ضعیف‌بودن و سطحی‌بودن برنامه‌های فرهنگی؛
۴. انتقال‌ندادن عالمانه‌ی مبانی اعتقادی به نسل‌ها؛
۵. پذیرش محض و تسلیم‌شدن در برابر مبانی فرهنگی و اعتقادی غرب؛
۶. جابه‌جایی ارزش‌ها؛
۷. نداشتن هنر مدیریت صحیحِ خانواده و ضعف در آموزش‌های مرتبط.
اینها بخشی از سهل‌انگاری‌های رسانه‌های جهان اسلام در مقابل هجوم رسانه‌ها غربی به سبک زندگی اسلامی است.
ازهمین‌رو می‌طلبد کادرهای متخصص و متعهد زیر نظر دولت و حاکمیت کنارهم جمع شوند و با یک رویکرد عملگرا و دقیق پلان‌هایی اجرایی ترتیب بدهند و با هر کسی یا هر نهادی که قصد تخریب را دارد، با زبان خودش و با ابزار خودش به مقابله‌اش بروند و پاسخ بدهند و نتیجه را به نفع خودشان تغییر بدهند.
