معیار خوشبختی و سعادت

نویسنده: مفتی عبداللطیف نارویی

بر اساس تعبیر یک اندیشمند دینی: «اگر به فرزند خود هدیه‌ای را که می‌خواهد نبخشید، یک ساعت یا یک روز گریه می‌کند، اگر وی را با علم و دانش آشنا نگردانی؛ یک عمر باید بر حال خود گریه کند و اما اگر وی را با دین آشنا نگردانی در دنیا و آخرت و به‌صورت همیشگی باید گریه کند.»

امروزه اگر وضعیت اکثر مسلمانان را بررسی کنیم، نتیجه‌ای دردآور مشاهده خواهیم کرد؛ زیرا برعکس عمل می‌کنند. تمامی اندیشه و فکر بسیاری از مسلمانان آن‌ست که اسباب رفاه و زندگی را برای فرزند، فراهم کنند و برای همین‌منظور به هر راهی می‌روند و دست به هر سیاه و سفیدی می‌زنند تا خانه را بهشت خود و فرزندان خود بگردانند.

پس از آن نوبت به علم و دانش می‌رسد، بسیاری از مسلمانان پس از اسباب رفاه، در فکر هستند تا فرزندشان سواد خواندن و نوشتن بلد باشد و با گرفتن مدرکی و به‌دست آوردن پست و مقامی، بتواند زندگی آبرومندی در این سرای هستی داشته باشد.  در این گیرودار شب‌ها و روزها و ماه‌ها و سال‌ها را سپری می‌کنند ولی به ساختار بنیه‌های دینی و ایمانی فرزندان خود هرگز نمی‌‌اندیشند، یا گام‌های نااستواری در این زمینه برمی‌دارند که چندان نتیجه‌بخش نخواهد بود.

گروه اندکی از مسلمانان هستند که دین را در اولویت کارها و برنامه‌های زندگی خود قرار داده، برای آشنایی فرزندان خود با ارزش‌های دینی و احکام اسلامی از جان و دل مایه می‌گذارند و در این زمینه مجدانه و با پیگیری قدم برمی‌دارند. اگر مسلمانان به این سه مورد؛ سرمایه، دانش و دین بر اساس ارزش و جایگاه هر کدام اهتمام کنند و نخست دین و پس از آن دانش و در آخر سرمایه را در اولویت قرار دهند، به نتایج پربار و ارزشمندی خواهند رسید و جامعه اسلامی می‌تواند در هر زمینه‌ الگو و ایده‌آل باشد.

اما اگر وضعیت مسلمانان دگرگون شده، به‌جای دین، تنها به دانش و سرمایه تکیه کنند و دین را به حاشیه رانده، به آن توجه و عنایت نکنند، به موفقیت‌های قابل ذکری نخواهند رسید و از قافله ارزش‌ها و پیشرفت‌ها نیز عقب می‌مانند.

اگر فرزندان ما از درس دین، نمرۀ مطلوبی حاصل نکنند و مردود شوند، با به‌دست آوردن دانش و سرمایه، به خوشبختی نمی‌رسند؛ بلکه همین دانش و سرمایه آنان را در باتلاق غفلت‌ها می‌افکند و از راه راست منحرف خواهند شد.

بنابراین ضرورت دارد که انسان‌های فرهیخته و خداجو، در برنامه‌های تربیتی خود اندیشه و تجدیدنظر کنند و برای تقویت بنیۀ دینی آینده‌سازان جامعه تلاش نمایند تا آینده‌ای سرشار از عزت و اقتدار و اعتماد را شاهد باشیم.