دین اسلام، عزت و کرامت زن را حفظ کرده و او را در جایگاه واقعی‌اش گذاشته است. دشمنان اسلام وقتی جایگاه رفیع زن را در اسلام مشاهده کردند، به عزت و حرمتی که اسلام به زن داده پی بردند. مستشرقین (خاورشناسان) و شاگردان آن‌ها کسانی‌که هیچ بهره‌ای از علوم شرعی و معارف نداشتند، دست‌به‌کار شده و در این زمینه انواع افتراها و دروغ‌های بی‌اساس را به اسلام نسبت دادند. آن‌ها مدعی شدند که اسلام در حق زن ظلم کرده است. قرآن توجه و عنایت خاصی به زن ندارد. اسلام حقوق زن و مرد را به‌طور مساویانه تقسیم نکرده است. اسلام زن را در بعضی موارد همانند قبول شهادت و تقسیم میراث، نصف مرد تلقی کرده است. اسلام به مرد اجازه داده تا هم‌زمان با چهار زن ازدواج کند، اما در مقابل به زن هرگز اجازه نداده تا در یک زمان با بیش از یک مرد ازدواج کند و… این‌ها نمونه‌ای بود از ادعاهایی که خاورشناسان مطرح کرده‌اند.
اولین کسی‌که پرچم این دعوت را برافراشت و مسئولیت نشر این فتنۀ بزرگ را به عهده گرفت، قاسم امین بود؛ جوان مصری که به خاطر هوش و ذکاوت فوق‌العاده و نیز برتری درسی که داشت از سوی غربی‌ها گزینش شد و برای ادامۀ تحصیلات دانشگاهی و نیز برای کسب مدارک عالی به فرانسه اعزام گردید تا از آنجا به‌عنوان یکی از ابزارهای مهم تخریب جامعۀ اسلامی و به‌عنوان یکی از بوق‌های تبلیغاتی غرب و نیز به‌عنوان یک خادم و برده‌ای با وفا، برای آقایان و اربابان صلیبی و یهودی‌اش به کشورش بازگردد.
او به‌محض برگشت از فرانسه اولین کتابش را تحت عنوان «تحریر المرأة» چاپ نمود و به دنبال آن، کتاب دومش را تحت عنوان «المرأة الجدیدة» نیز منتشر نموده و به جامعۀ مصر اهدا کرد. بعد از آن بود که جامعۀ مصر کم‌کم تحت تأثیر افکار قاسم امین قرار گرفت و افکار و اندیشه‌های او در میان مردم، طرفداران و هوادارانی پیدا کردند.
اولین کسی‌که به دعوت قاسم امین پاسخ مثبت داد، زنی به نام «هدی شعراوی» بود. او تمام ارزش‌های اسلامی و سنت‌های عربی را پشت‌سر انداخت و عزت و کرامت زن مسلمان را زیر پاگذاشت. او به‌تنهایی بدون محرم به مسافرت‌ها می‌رفت و با مردان بیگانه همراه می‌شد و در اجلاس‌ها و سمینارهایی که مردان و زنان با هم آمیخته بودند، بدون حجاب حضور پیدا می‌کرد.
اما باید توجه داشت که هر چند منادیان باطل فریاد بزنند و دروغ‌گویان به دروغ‌گویی بپردازند و افترا کنندگان افترا ببندند، زن هرگز در اسلام مظلوم و محروم نبوده تا کسی به یاری‌اش بشتابد. هیچ پروندۀ فراموش‌شده‌ای ندارد تا کسی امروز از آن دفاع کند. هیچ نمونه‌ای از ظلم‌ها، اهانت‌ها و استثماری که زنان در دوران جاهلیت و یا زنان معاصر با آن دست‌وپنجه نرم کرده و می‌کنند در اسلام وجود ندارد.
