علامه رازی در پاسخ به استدلال‌شان از این آیه، چنین می‌فرماید: «ما عموم این آیه را با دلایلی که بر وقوع کرامت دلالت می‌کنند، تخصیص می‌دهیم.»
علامه نسفی در پاسخ به شبهۀ معتزله در مورد التباس بین ولی و نبی، می‌فرماید: «ظهور امور خارق‌العاده توسط ولی که یکی از آحاد امت است، معجزۀ رسولی است که این کرامت برای یکی از امتیان ایشان ظاهر شده است؛ زیرا با این کرامت ثابت می‌شود که او ولی است و تا مادامی که در دیانتش، محق نباشد، ولی گفته نمی‌شود و دیانت آن با اقرار با قلب و زبان به رسالت رسولش همراه با طاعت اوامر و نواهی او ثابت می‌شود تا جایی‌که اگر همین ولی ادعای استقلال و نافرمانی بکند، ولی نیست و بر دستش چنین کرامتی ظاهر نخواهد شد.»
علامه ابن‌حجر الهیتمی در مورد نظر معتزله می‌نویسد: «این که معتزله منکر کرامات شده‌اند جای شگفتی ندارد؛ زیرا آنان در مسائلی به بحث و مباحثه پرداخته‌اند که از این مسئله بزرگ‌تر و مهم‌تر است؛ آن‌ها نصوص روایت شده از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم را در خصوص سؤال منکر و نکیر، عذاب قبر، حوض و موارد دیگر، انکار کرده‌اند. از بزرگ‌ترین دروغ و افترای آنان این بود که از عقل‌های فاسد خود پیروی نموده و آن را بر الله متعال، آیات، اسماء، صفات و افعالش حاکم قرار دادند، هر آن‌چیزی از این موارد را که موافق عقل‌های مریض، فاسد و پست خود دیدند، قبول کردند و آنچه مخالف بود آن را رد کردند و به تکذیب سنت، قرآن و اجماع توجهی نکردند؛ زیرا غضب بر آنان محقق شد و زشت‌های مذمت به‌سوی‌شان سبقت گرفت.»
علامه ابن ابی‌العز شارح «العقیدة الطحاویة» در پاسخ معتزله می‌نویسد: «بطلان گفتۀ معتزلی‌ها در مورد کرامت واضح و آشکار است؛ زیرا که انکار این مسئله همانند انکار محسوس است. گفتۀ آن‌ها در صورتی صحیح می‌شود که امور خارق‌العاده‌ای پیش آید که با معجزه مختلط یا مشتبه شود و منجر به اشتباه گرفتن پیامبر با ولی گردد، اما این محال است. این ادعا تنها زمانی درست می‌شود که ولی کار خارق‌العاده‌ای را مقرون با ادعای پیامبری انجام دهد که وقوع این امر نیز محال است؛ و اگر این ولی ادعای نبوت می‌کرد دیگر ولی نبود، بلکه مدعی دروغین پیامبری می‌بود.»
دیدگاه اهل سنت و جماعت
اهل سنت و جماعت به کرامت اولیا و دوستان خداوند متعال اعتقاد و باور دارند.
علامه نسفی رحمه‌الله می‌فرماید: «کرامات اولیا حق است.»
علامه طحاوی رحمه‌الله در مورد اعتقاد اهل سنت و جماعت می‌فرماید: «و به کرامات اولیا که به ما رسیده به روایت‌های آنان که از انسان‌های ثقه و قابل اعتماد به صحت رسیده، ایمان داریم.»
نویسندۀ کتاب «الغنیة في أصول الدین» می‌فرماید: «مذهب اهل حق، ظهور کرامت‌هایی که خلاف عادت توسط اولیا ظاهر می‌شوند را جواز داده است.» آن‌ها برای اثبات مدعای خود به آیات، احادیث و اقوال علما استناد نموده‌اند که در شماره‌های بعدی برخی از آن‌ها را ذکر می‌کنیم.
