علامه ابن‌عابدین: خوردن بنگ و حشیش حرام است زیرا آنچه در عقل خلل آورد، حلال نمی‌باشد.
علامه ابن‌حجر عسقلانی: از مطلق قول رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم «کل مسکر حرام» بر تحریم هر مسکر استدلال شده است، اگرچه آن شراب و نوشیدنی نباشد. لذا این حدیث شامل حشیش و غیره نیز می‌باشد.
علامه شاه عبدالعزیز دهلوی: استفاده کردن از افیون حرام است، اولاً به دلیل اینکه مادۀ سمی است که برای بدن زیان‌آور می‌باشد، چنانچه دانش پزشکی شاهد این مدعاست. ثانیاً باعث سستی در اندام می‌گردد.
علامه محمد بن حسام‌الدین قهستانی: حشیش یکی از دو نوع شاهدانه است که حرام می‌باشد، چون سبب زوال عقل و نابودی عقل و فکر انسان می‌گردد.
علامه محمد بن عبدالله غزی: خوردن بنگ، حشیش و تریاک حرام است و حرمتش کمتر از حرمت شراب نیست. اگر انسانی از این‌ها خورد و مست شد، حد شرعی بر او اجرا نمی‌شود، اما مشمول تعزیرات قرار می‌گیرد.
حکم شرعی تولید و فروش مواد مخدر
بسیاری از تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان این موادِ خانمان‌سوز افرادی هستند که با دید و بینش یک کسب حلال به آن می‌نگرند و شاید کوچک‌ترین توجه و فکری نکنند که این کار ایشان باعث فروپاشی چه خانواده‌هایی می‌گردد و چه جوانانی را به کام مرگ می‌کشاند. چه‌بسا بسیاری از جاهلان تفکرشان این باشد که مصرف و استعمال مواد مخدر حرام و ناجائز است، نه خریدوفروش آن و با این تفکر غلط اقدام به تولید و توزیع آن نمایند.
در اسلام دو قاعدۀ کلی داریم؛ یکی اینکه «هر آنچه برای انسان مضر باشد و آدمی را به نابودی بکشاند، حرام و ممنوع است.» و دیگری «هر آنچه مصرف و به‌کارگیری آن حرام و ناجائز باشد، خریدوفروشش نیز حرام و ناجائز است.»
با این دو قاعده می‌توان به‌حکم تولید و توزیع مواد مخدر در اسلام پی‌برد و طبق فتوای علما و اندیشمندان اسلامی، حکم این مواد افیونی را بر حکم شراب قیاس کرد.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمودند: «نفرین خداوند بر شراب، تولیدکننده، مصرف‌کننده، فروشنده، خریدار، حمل‌کننده و سفارش‌دهندۀ آن و نیز نفرین بر کسی‌که از پول و درآمد آن استفاده می‌کند.»
این حکم در مورد مواد مخدر نیز صادق می‌آید. هم‌چنین رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌فرمایند: «خداوند لعنت کند یهود را؛ چرا که خداوند شحم (چربی) حیوانات را بر آن‌ها حرام کرده بود؛ اما آن‌ها چربی را می‌فروختند و از پولش استفاده می‌کردند.»
از این دو حدیث واضح است که هر آن چیزی را که خداوند متعال انتفاع آن را حرام قرار داده، فروش آن نیز حرام است. این حکم شامل مواد مخدر نیز می‌شود، چه تولید باشد یا توزیع.
علامه عبدالحی لکهنوی در «مجموعة الفتاوی» می‌فرماید: «افیون درست کردن (تریاک و مشتقات آن) و فروختن آن کاملاً حرام می‌باشد.»
در حاشیۀ ردالمحتار ابن عابدین آمده است: این زراعت چون مقدمه‌ای برای کار حرام می‌باشد، پس کشت و تولید آن (خشخاش) نیز حرام می‌باشد.
شیخ‌الحدیث مولانا محمدیوسف حسین‌پور رحمه‌الله می‌فرماید: «کشت و زرع نبات گیاهانی که منبع تولید مواد مخدر می‌باشند، حرام است؛ زیرا که در این، اعانت بر معصیت و گناه وجود دارد درحالی‌که در قرآن مجید آمده است «وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَی الاِثْمِ وَ الْعُدْوَان.» که در گناه و دشمنی یک‌دیگر را اعانت نکنید؛ و بدیهی است در این کار، تعاون بر معصیت است و شامل ترویج دادن مخدرات و نشر کردن رذایل در صفوف مسلمانان و یاری‌رساندن مجرمان و نیز راضی بودن بر تعاطی مردم می‌باشد. پس راضی بر معصیت نیز معصیت است.»
