بعضی مردم فكر ميكنند كه سياست از شريعت جدا است زیرا سیاست به معنای حکومت، حکومتداری و تسلط بر مردم است ولی شریعت عبارت از عبادت، طاعت و بندگی است.
به این مردم باید گفته شود که سیاست به همین معنای که شما ذکر نمودید جدا از شریعت نیست بلکه جزء لاینفک شریعت است؛ به این معنی که سیاست بدون شریعت هیچ ارزشی ندارد و شریعت بدون سیاست هیچ مفهوم واقعی ندارد.
اگر به نصوص قرآن، سنت و اجماع رجوع بکنیم و مصلحت های بشری را در پرتو فطرت اصیل انسانی زیر مطالعه عقل سالم قرار بدهیم صد فی فیصد فیصله میکنیم که سیاست از دین جدا نیست.
این یک حقیقت است که شريعت ضامن و جوابگوی تمام امورات زنده گی همه انسانهاست؛ تفاوت ندارد که كارهای ملكی و مردمی باشد يا كارهای نظامی يا حكومتی باشد ويا هم كارهائيكه مورد ضرورت هر فرد جامعه باشد.
در اسلام تمام ابعاد زنده گی مکلفین، محکومین و انسانها مورد بحث قرار گرفته و برای هر چیز حکم خاص با شرایط و اصول بیان شده است که یکی از مباحث مهمی در دین اسلام حکومتداری و یا ساختن نظام است به همین خاطر است که واژه های مخصوص سیاست در دین اسلام جا داده شده است؛ مانند: خلیفه/امیرالمؤمنین، والی، ولاة الأمر، قضاء، قاضی، حکم، بیت المال، حسبة، حدود، تعزیر، جیش، اعداد، جهاد، عدل، وزیر، عامل، مؤلفة القلوب، مال، قانون، اطاعت وغیره…..
کسی که از اصول و فلسفه دین خبر باشد و سیاست را به معنای حقیقی اش بشناسد هرگز سیاست را از دین جدا نمی داند و همچنین انحراف سیاسی را بسیار زود شناسائی کرده و آنرا مصداق سیاست مطلق نمیداند.
سوره نساء خداوند عزوجل ميفرمايد:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا. [سورة النساء 59]
ترجمه: ای مؤمنان اطاعت الله واطاعت رسول الله وصاحبان امر تان را بكنيد، اگر شما در يك كاری باهم اختلاف كرديد پس آنرا بسپاريد به الله ورسولش اگر بر الله وروز آخرت ايمان داريد و اين برای تان خيلی بهتر است وبهترين تأويل است.
اگر در اين آيه به دقت نگریسته شود معلوم خواهد شد كه انسان بايد همه كارهای خود را که شامل کارهای حکومتداری هم می شود بر الله متعال، رسولش و علماء پيش كند تا آنها راه حل را برايش پيدا كنند.
اينجا مراد از الله تعالی قول الله تعالی است كه عبارت از قرآن است و مراد از رسول الله صلی الله عليه وسلم سنت رسول الله است که عبارت از قول، عمل، تقریر وصفت است ومراد از اولي الامر علماء و حکام شرعی است.
نظر به همین ویژه گی که دین اسلام دارد علماء متبحر و دانشمندان بزرگ نظام سیاسی اسلام را شامل دو ویژه گی میکند که در هیج نظام دیگری وجود ندارد که عبارت از الهی بودن منابع و الهی بودن هدف است.
چیزی که در محتوای این آیت ذکر شده عبارت از سه چیز است: اطاعت الله، اطاعت پیامبر و اطاعت اولی الامر؛ با وجود اینکه اطاعت مطلقا ذکر شده باید گفت که بدون لحاظ معنای سیاسی آن که حاکم قرار دادن قول الله، قول رسول الله و اولی الامر است هیچ مصداق دیگری برای آیه یافت نشده و نه هم یافت می شود.
پس به استدلال همین آیه میتوان گفت که سیاست اصلی جدا از دین وشریعت نیست و هیچگاه جدا نخواهد شد بناء هیچ مسلمان باید عقیده جدایی سیاست از دین را نداشته باشد بلکی سیاست را جزء لاینفک دین بدانند.