نفاق و منافق بخش (دوم)

نویسنده: ولی‌الله احمدی

صفت چهارم منافق دشنام دادن است؛

عن عبدالله بْن عَمْرٍو ان النبی –ﷺ– قال: «اَرْبعٌ مَنْ كُنَّ فيهِ، کان منافقاً خالصاً، و مَنْ كانت فيه خَصْلَةٌ مِنهُنّ کانت فِیهِ خَصلَةٌ مِن النِفاقِ حتي يَدَعَها، إذا اؤتمن خان، وإذا حدّثَ كذب، وإذا عاهَدَ غَدَرَ، وإذا خاصمَ فَجَرَ».

حضرت عبد الله از پیامبر –ﷺ– روايت می‌کند که فرمودند: «چهار خصلت است، اگر در وجود شخصی پیدا شود او منافق خالص می‌باشد: اگر این خصلت‌ها در او موجود باشد، در وجود او نفاق است تا وقتی‌که آنرا ترک می‌کند»

چهار خصلت کدام‌اند:

۱- هرگاه امین قرار داده شود خيانت می‌کند؛

۲- وقتی سخن گفت دروغ می‌گوید؛

۳- وقتی عهد و پیمانی ببندد نقض می‌کند و می‌شکند؛

۴- وقتی با کسی جنک و جدال کند، دشنام می‌دهد.

دشنام‌دادن هم از صفت منافقین می‌باشد، کسی‌که ایمان کامل داشته باشد دشنام نمی‌دهد؛ پیامبر –ﷺ– به‌ روایت عبدالله ابن مسعود، می‌فرماید: «سِبابُ المسلم فسوقٌ، وقِتالُه كفرٌ».

ترجمه: «دشنام‌دادن مسلمان فسق وگناه، و قتل مسلمان (حلال دانسه شود) کفر می‌باشد».

حضرت عیاض ابن حمار می‌فرماید: «عرض کردم یا رسول‌ الله! شخصی از قومم من را دشنام می‌دهد، او از من ضعیف‌تر است، من انتقام بیگرم؟ پیامبر اکرم فرمودند: آن دوشخصی‌که یک‌دیگر را دشنام می‌دهند شيطان‌اند که گواهی یک‌دیگر را باطل و یک‌دیگر را دروغ‌گو می‌شمارند».

علماء دشنام دهنده را شيطان و کسی دشنام این شخص را به‌شخصی دیگر می‌برد، قاصد شيطان گفته‌اند.

مردی به‌ وهب بن منبه رح گفت: فلانی تو را دشنام داد، وهب فرمود: «ماوجد الشيطان بریداً غیرک» (شيطان قاصدی به‌غیر تو نیافت که این سخن را برایم بیاورد).

نشانهٔ دیگر منافقین نیامدن به‌ نماز صبح و خفتن می‌باشد، پیامبر –ﷺ– به‌روايت عبدالرحمن بن حَرمَلَةَ می‌فرماید: «آية بيننا وبین المنافقين شُهودُ العشاءِ والصبحِ، لايستطيعونهما اونحو هذا».

پیامبر ﷺ، می‌فرماید: «نشانهٔ ما (مسلمانان حقیقی) و منافقان حضوریابی در نماز صبح و خفتن می‌باشد؛ یعنی: منافقان این دو نماز را باجماعت نمی‌خوانند».

(در پرتو این حدیث ما مسلمانان حقیقی را از مسلمان‌نماها و منافقین بسیار به‌سادگی تشخیص می‌دهیم، مسلمان حقیقی به‌جماعت صبح و خفتن می‌آید بدون عذر شرعی جماعت را ترک نمی‌کند؛ ولی منافق بدون عذر شرعی به‌جماعت حاضر نمی‌شود).

صفات دیگری منافقین دشنام‌دادن به صحابه کرام است:

پیامبر –ﷺ– به‌روایت انس بن مالک –رض– می‌فرماید: «آية الإيمان حبُّ الأنصار، وآية المنافق بغضُ الأنصار». (البخاری)

ترجمه: «محبت با انصار (یاران پیامبرﷺ) نشانه ایمان است، عداوت و دشمنی با یاران پیامبر –ﷺ– نشانه نفاق است».

در این عصر پیدا می‌شوند کسانی‌که به‌صحابه کرام دشنام می‌دهند، به صحابه کرام، (آنانی‌که دین را به ما و شما رسانیدند) عداوت و دشمنی دارند، به‌صحابه‌کرام (آنانی‌که خود را برای الله متعال، پیامبر –ﷺ– و دین مبین اسلام فدا کرده بودند) بغض و کینه دارند، حتی به عايشة صدیقه که قرآن‌کریم به‌پاک‌دامنی‌اش گواهی می‌دهد فحش می‌گویند، اینان از جمله‌ای منافقین‌اند.

(نعوذبالله دشنام دادن و فحش گفتن به‌ عايشة صدیقه انسان را از دایره ايمان و اسلام خارج می‌کند.)

پیامبر –ﷺ– به‌روایت حضرت عباس –رض– می‌فرماید: «مَن سبَّ اصحابی فعلیه لعنت الله والملائكة والناس أجمعين».

ترجمه: «کسی‌که اصحاب من را دشنام می‌دهد، رد و بد می‌گويد لعنت الله متعال، ملائکه‌ها و تمام مردم بر او باد».

حضرت عبدالله ابن عباس –رض– می‌فرماید: «یهودیان به‌هفتاد و یک فرقه تقسيم شدند، مسیحیان به‌هفتاد و دو گروه تقسیم شدند، این امت به‌هفتاد و سه گروه تقسيم می‌شوند که در میان این گروه‌ها بدترین، شریرترین و گمراه‌ترین‌شان کسانی هستند که به‌ ابوبکر و عمر دشنام می‌دهند».

کسانی‌که به‌یاران پیامبر –ﷺ– که الله متعال، در حق‌شان فرموده «رضی‌الله‌عنهم ورضوا عنه» دشنام بدهند فحش بگویند: الله متعال، او اشخاص را از رحمتش دور می‌کند، او را از بهشت محروم می‌گرداند و در دنیا و آخرت ذلیل و رسوایش می‌سازد.

وظیفه‌ای منافقین:

انسان‌های منافق، برخلاف دستور الله‌ و پیامبرش، مردم را با یک‌ديگر جنگ می‌اندازند، برادر را با برادر، شوهر را با همسر، مادر را با دختر، همسایه را با همسایه، دوست را با دوست.

کار انسان‌های منافق، فتنه‌انگیزی و آتش‌افروزی در میان نزدیک‌ترین افراد جامعه می‌باشد.

با دروغ و نیرنگ و چرب‌زبانی از کاه کوه می سازند، تلوزیون BBC، اینترنشنل، و صدها رسانه مزدور دیگر را، شما می‌بینید که از صبح تا بیگاه فحشا نشر می‌کنند، سريال‌های مزخرف پخش می‌کنند.

تلاش همین رسانه‌ها و تلویزیون‌های مزدور بود: حجاب را از سری خواهران و دختران ما دور انداختند که حجاب فرهنگ مردم چهارده‌صد سال پیش است، دختران را نیمه برهنه کردند، ریش را که زینت مردان است از روی جوانان مسلمان دور کردند، به‌جسم جوانان مسلمان زهرِ فحشا و بی‌حیایی را تزریق کردند، قمار، لدو و صدها مزخرفات دیگر را به‌نام تفریح و ساعت‌تیری به راه‌انداختند.

وقتی کافری مردار می‌شود، یهود پلیدی مردار می‌شود سرُصدای‌شان دنیا را پر می‌کند، اما هزارها مظلوم در غزه شهید می‌شوند خم به‌ابرو نمی‌آورند، کور و کر و لال می‌شوند گویا از همه‌چیز بی‌خبر باشند.

کسانی‌که پشت‌پرده این رسانه‌های مزدور نشستند همه منافق صفتان می‌باشند که به‌خاطر گمراهی جوانان آستین برزدند؛ پس باید جوانان متوجه باشند.

هدف اصلی منافقین افراد را به‌جان هم‌انداختن می‌باشد (صحابه‌های کرام رض را به جان هم انداختن که هزاران تن هم‌دیگر را شهید کردند).

کاری می‌کنند که بسا اوقات آثار شوم‌شان صدها سال باقی می‌ماند.

شعار منافقین: «تفرقه بینداز، حکومت کن!»

نتیجه‌ای نفاق چیست؟

پیامبر –ﷺ– فرمودند: «من کان له وجهان فی‌الدنیا کان له یوم القيامة لسانان من نار» (کتاب المفرد)

ترجمه: «کسی‌که در دنیا دوروی باشد در روز قیامت در دهانش دو زبان آتشی می‌باشد».

هم‌چنان فرمودند: «بدترین مردم، در روز قیامت کسانی را می‌یابید که دورو و منافق صفت هستند: با هر کس به‌چهره‌ای مبدل شده، روبرو می‌شوند».

ختم کلام:

هر منافق را تو دشمن‌دار باش،

از وی و از فعل وی بیزار باش.

بخش قبلی