نویسنده: شکران احمدی
فواید امر به معروف و نهی از منکر
-
تحقق عبودیت و بندگی خالص برای خدای عزوجل؛
چنان‌که الله تعالی می‌فرماید: «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ…»؛ ترجمه: (ما به میان هر ملّتی پیغمبری را فرستاده‌ایم [و محتوای دعوت همه‌ی پیغمبران اين بوده است] كه خدا را بپرستید و از طاغوت [شيطان، بتان، ستم‌گران و غيره] دوری كنید [پیغمبران دعوت به توحيد كردند و مردمان را به راه حق فرا خواندند] خداوند گروهی از مردمان را [كه بر اثر كردار نیک، شایسته‌ی مرحمت خدا شدند، به راه راست] هدايت داد و گروهی از ايشان [بر اثر كردار ناشايست] گمراهی بر آنان واجب گردید [و سرگشتگی به دامان‌شان چسبيد].)
-
انجام وظیفه و ادای رسالت؛
همان‌طور که الله متعال می‌فرماید: «وَإِذَ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً شَدِيداً قَالُواْ مَعْذِرَةً إِلَى رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ»؛ ترجمه: (و [به یاد یهودیان بیاور] هنگامی را كه گروهی از [صلحای اسلاف] ایشان [كه همچون دیگران نافرمانی و بزهكاری نمی‌كردند] به كسانی می‌گفتند [كه سركشان و گناهکاران را پند می‌دادند و موعظه می‌كردند:] چرا مردمانی را پند می‌دهید كه خداوند آنان را [به سبب كفر و معاصی، در دنيا] نابود می‌كند يا [در آخرت] عذاب شدیدی خواهد داد؟ [مگر نمی‌دانید كه پند و اندرز در اینان تأثیری ندارد و نرود میخ آهنین در سنگ؟] می‌گفتند: [ما به وظيفه‌ی خود كه امر به معروف و نهی از منكر است عمل می‌كنيم] تا در پيش‌گاه پروردگارتان معذور بوده [و رفع مسئوليت از خويشتن كرده باشيم] و شايد هم [اين بيچارگان از گناه باز ايستند و نور ايمان زوایای درون‌شان را روشن سازد و راه] تقوا و پرهیزگاری درپيش گیرند.)
-
دفع عذاب و عقوبت‌های فراگیر از جامعه؛
