حکم برگزاری شب یلدا و تاریخچه آن «بخش ششم»

نویسنده: خالد یاغی‌زهی

حکم برگزاری شب یلدا و تاریخچۀ آن

بخش ششم

یلدا در میزان شریعت: (ادامه)

شریعت ابتدای مسیر است و منهاج نیز به نحوۀ ادامۀ این مسیر گفته می‌­شود.

لذا هم ابتدای مسیر و هم ادامۀ مسیر و نحوه و طریقۀ آن در هر دینی خاص و مختص آن آئین است و هیچ کسی نمی‌تواند در ابتدای اسلام با اسلام موافقت کند ولی در ادامۀ مسیر از فرهنگ اروپایی و یا آئین باستان و یا آداب کهن و یا رسوم گذشته و منهج نیاکان خود پیروی نماید! ممکن نیست این دو کنار هم جمع شوند! کسی نمی‌­تواند بگوید؛ در نماز و روزه و زکات از اسلام پیروی می­‌کنم ولی در عیدها و جشن­‌ها و مراسم­‌ها نیز از آیین نیاکان خودم! کدام عاقلی می­‌تواند این سخن را اصلاً تلفظ کند! حال چه رسد به کسی‌که آن را بپذیرد و یا در مقابلش تسلیم شود؟!

وقتی که راه و روش ما با ادیان دیگر فرق دارد و الله متعال نیز (شرعة) و (منهاج) هر دینی را مختص آن دین قرار داده، پس چگونه می­‌توانیم به خودت جرأت دهیم که از شریعت و منهاج کامل اسلام رویگردانی کرده و به منهاج و راه و روش دین منسوخی همچون زرتشت روی آورده و بر اساس تعالیم و میراث باطل شدۀ آنان؛ یلدا را جشن بگیریم؟؟! باید از خداوندی که از تمام امور آگاهی دارد و نسبت به خفایای قلوب بندگانش خبیر است؛ ترسید و یقین دانست که: “إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ.” ترجمه: «بازگشت همۀ شما به سوی الله است، آنگاه از آنچه در آن اختلاف می­‌کردید به شما خبر می­‌دهد.»^[1]

ای مسلمانان بدانید که عید و جشن هر دینی مختص به آن دین است و کسی حق ندارد که از اعیاد ادیان قبلی مثل دین میترا (هندوها) و یا دین مهر (زرتشتیان) پیروی کرده و آن­ها را جشن بگیرد چرا که چنین عملی با خصوصیات هر دینی در تضاد است و با تعالیم اسلام منافات دارد! خداوند متعال می‌­فرماید: “لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلَى هُدًى مُسْتَقِيمٍ” ترجمه: «برای هر امتی (روش عبادت و) آیینی مقرر کردیم که آنان به آن عمل کنند، پس نباید در این امر با تو به نزاع بر خیزند، به سوی پروردگارت دعوت کن، بی‌­گمان تو بر هدایت مستقیم قرار داری.»^[2]

خداوند برای هر دینی؛ برنامه‌­ای ویژه قرار داده، راه و روش خاصی در آن تعیین نموده است، آیا واضح‌تر از این کلام، کلامی دیگر وجود دارد؟ خداوند به این صراحت می­‌گوید: برنامۀ هر امتی برای آن امت است و خاص آنان می­‌باشد.

پس هیچ مسلمانی نمی­‌تواند به خود این اجازه را دهد که از آیین و روش ادیان دیگر پیروی کند و اعیاد باستانی زرتشتیان را جشن گرفته و در آن خوش­حالی کند! و اگر مردم حقیقتاً عبادات خود را برای الله به جای بیاورند و سپس اعیاد آن عبادات را برپا کرده و جشن بگیرند در دنیا و آخرت رستگار خواهند شد، خداوند ما را از مجرد نزدیک شدن و تمایل یافتن به ادیان کهن و منسوخ نهی کرده است، چطور ممکن است که علاوه بر تمایل و نزدیک شدن به آن­‌ها اعیاد آن­‌ها را جشن گرفته و خود را در آداب و رسوم آن­‌ها به آنان تشبیه کنیم؟ خداوند متعال می­‌فرماید: “وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ.” ترجمه: «به کسانی که ستم کردند تمایل و (تکیه) نکنید، که آتش (جهنم) به شما خواهد رسید، و برای شما (سرپرست و) دوستانی جز الله وجود ندارد، آنگاه یاری نمی­‌شوید.»^[3]

اگر یک مقدار کوچک میل و تمایل به طرف اهل ظلم موجب هلاکت و نابودی و افتادن در آتش می‌شود، آیا مقدار بسیاری از میل و تمایل آن هم به کفار و آن هم با جشن گرفتن اعیادشان، موجب هلاکت و نابودی و افتادن در آتش نمی‌­شود؟

لذا باید هر فرد مؤمن خود را از تمایل به آداب و رسوم جاهلی به دور کند و اعیاد باطل نیاکان خود را جشن نگیرد! آیا دوست دارید که به خاطر چنین کاری دچار عذاب شوید؟

رسول الله ^{صلی‌الله‌علیه‌وسلم} به صراحت فرموده است: “مَنْ تَشَبِّهَ بِقَوْمٍ فَهُوَ مِنْهُمْ” ترجمه: «کسی‌که با قومی خود را مشابه می‌سازد (از آن قوم تقلید کند) از همان قوم است.»^[4]

کسی‌که اعیاد غیراسلامی را جشن می­‌گیرد و آداب و رسوم آن را زنده کرده و به کسانی که چنین اعیادی را بر پا می­‌کنند اقتدا می­‌کند آیا خود را به آنان تشبیه نکرده است؟ آیا در چنین اموراتی خود را به آنان مشابهت ننموده است؟

خداوند مدام امت‌­های پیامبرانش را از مشابهت با اقوامی که گمراه بودند و یا مورد غضب قرار گرفته بودند نهی کرده و آن­‌ها را از تشبه به امت­های پیشین نهی می‌­کرد و آن­‌ها را از مشابهت در امور حرام و تافه و پوچ و بیهوده به شدت سرزنش می­‌کرد ازهمین­‌رو فرموده است: “وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَى شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُون” ترجمه: «یهودیان گفتند: مسیحیان بر چیزی نیستند و مسیحیان (نیز) گفتند: یهودیان بر چیزی نیستند در حالی‌که آنان کتاب (آسمانی) را می­‌خوانند همچنین کسانی که نمی­‌دانند (سخنی) همانند آنان گفتند پس الله روز قیامت، در آنچه که در آن اختلاف داشتند میان آنان داوری می‌کند».^[5]

شاهد در این آیه بر قسمت “كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ” الله این گفتۀ­شان را مورد عتاب و سرزنش قرار داده و در مشابهت این قول آنان را مذمت کرده است، حال چه رسد در مشابهت به عید و جشن و اعیاد و رسوم؟

الله متعال چنین مشابهت­‌هایی را در هر امتی نکوهش کرده و به شدت جلوی آن را گرفته و اصحابش را مورد لوم و نکوهش قرار داده است، در جای دیگر می‌­فرماید: “وَقَالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْلا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الآياتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ” ترجمه: «و آنان‌که نمی­‌دانند گفتند: چرا الله با ما سخن نمی­‌گوید؟! و یا (چرا) معجزه و نشانه‌­ای برای ما نمی‌­آید؟! کسانی که پیش از آنان بودند نیز همین‌گونه سخن می­‌گفتند، دل‌های­شان به یکدیگر همانند است. همانا ما آیات و نشانه­‌ها را برای گروهی که یقین دارند، آشکار و روشن ساخته‌­ایم.»^[6]

ادامه دارد…

بخش قبلی | بخش بعدی