دین اسلام از نظر قولی و عملی به مراعات حقوق دختران، صبر در مقابل آن‌ها، و مهربانی و خودگذری برای آن‌ها تشویق می‌کند. از نظر قولی، می‌بینیم که حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وسلم امت‌شان را به این امر توصیه می‌کنند. حضرت ابوهریره رضی‌الله‌عنه از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم روایت می‌کند که فرمودند: «کسی‌که سه دختر داشته باشد و در مقابل آنان صبر کند و به آنان غذا و نوشیدنی بدهد و به مقدار توانش برای آن‌ها لباس تهیه کند؛ آن‌ها در روز قیامت در مقابل آتش برایش حجاب قرار می‌گیرند [مانع ورودش به جهنم خواهند بود].»
کسی‌که دختران را سرپرستی کند و نفقۀ آن‌ها را بپردازد، مصاحبت و همراهی با رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم در جنت نصیب آن‌ها می‌شود و این هر مسلمانی را بر مواظبت از دختران و توجه به آن‌ها برمی‌انگیزد.
حضرت انس رضی‌الله‌عنه می‌گوید: پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمودند: «کسی‌که سرپرستی دو دختر را عهده‌دار شود تا این‌که بی‌نیاز شوند به بهشت می‌رود درحالی‌که من و او مانند این دو هستیم. (در روایات دیگر است که): به انگشت سبابه و وسطی‌شان اشاره فرمودند.»
اما از نظر عملی
ام‌المؤمنین حضرت عائشۀ صدیقه رضی‌الله‌عنها فرمودند: «زنی به خانه‌ام آمد که با او دو دختر بود و از من درخواست چیزی کرد؛ چیزی جز یک خرما نداشتم و آن را به او دادم. آن خرما را بین دو دخترش تقسیم کرد و خودش از آن چیزی نخورد؛ سپس بلند شد و رفت. هنگامی‌که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم آمدند، ماجرا را برای ایشان تعریف کردم. ایشان فرمودند: کسی‌که در مقابل دختران آزمایش شود برایش حجابی در مقابل آتش قرار می‌گیرند.»
شیخ عبدالرحمن رحمه‌الله می‌فرماید: «در این حدیث، تحریک عملی بر ایثار نسبت به فرزندان به‌خصوص دختران است و والدین را بر مهربانی و شفقت به آن‌ها تحریک می‌کند.»
دین اسلام فقط به زنده نگه داشتن دختر و فراهم کردن احتیاجات او از نظر مادی اکتفاء نکرد؛ بلکه به زندگی باطنی وفکری‌اش نیز توجه خاصی کرده و بر تأدیب و تعلیم امور دین و دنیایش از نظر قولی و عملی تشویق کرده است.
با مطالعه و تأمل در این احادیث و دیگر احادیثی که به اذن الله در آینده بیان خواهیم کرد، می‌توانیم جایگاه والای دختران در اسلام را درک کنیم. این درحالی است که در غرب و برخی کشورهای اروپایی، تبلیغاتی علیه اسلام صورت می‌گیرد که در آن سعی می‌شود تا دختران مسلمان را به بیراهه بکشانند و در آن‌ها تردید ایجاد کنند، نسبت به خانواده‌های‌شان و این باور را القا کنند که اسلام حقوق و امتیازاتی برای آن‌ها در نظر نگرفته است. هدف از این تبلیغات دور کردن دختران مسلمان از دین، اعتقادات و باورهای‌شان است، به شیوه‌ای که زنان و دختران در جوامع خودشان از دین و فهم حقوق و جایگاه خود بی‌اطلاع هستند.
یکی از علمای دین می‌فرماید: «خواندن و نوشتن باید به دختران آموزش داده شود؛ زیرا خواندن و نوشتن از نعمت‌های الهی برای انسان است و نباید پدران دختران خود را از فراگیری علوم محروم سازند. باید با همان اهتمامی که به تربیت پسران بر اساس اخلاق اسلامی می‌پردازند، به دختران خود نیز توجه کنند و در این امر هیچ تفاوتی میان دختر و پسر قائل نباشند.»
