مسئولیت زن در خانه را به‌صورت زیر مختصراً بیان می‌کنیم:
اول: نخستین مسئولیت زن این است که در خانه بماند تا بهتر بتواند وظایف خود را انجام دهد. وظایفی از قبیل تربیت فرزندان، انجام دادن امور خانه، وظایفی که در مقابل شوهر دارد و…، همۀ این کارها فقط با ماندن در خانه حاصل می‌شود. علاوه بر این‌ها، ماندن زن در منزل سبب وقار، سنگینی، حشمت، کرامت و بزرگی وی است. این سخن به معنای زندانی کردن زن در میان یک چهاردیواری نیست؛ زیرا زن می‌تواند برای به‌جا آوردن نمازهای پنج‌گانه به‌صورت جماعت یا نماز عید و نماز استسقا، زیارت نزدیکان، پرستاری بیماران، رفع نیازمندی‌های خود و نیز خرید وسایل مورد نیازش از قبیل لباس و زینت‌آلات از خانه خارج شود، اما نباید در این خصوص زیاده‌روی کند؛ زیرا اصل این است که زن در خانه بماند.
دوم: حقوق شوهر را رعایت کند؛ هرگاه شوهر زن را به بستر فراخواند، اطاعت کند، خانۀ شوهر را کانون محبت و شادی گرداند، هرگز با زبانش شوهرش را نیازارَد و از فرمان وی که نافرمانی خدا در آن نباشد، اطاعت کند. رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌فرماید: «إذا صلت المرأة خمسها وصامت شهرها وحفظت فرجها وأطاعت زوجها، قیل لها ادخلی الجنة من أی أبواب الجنة شئت»؛ «هرگاه زنی نمازهای پنج‌گانه‌اش را بخواند و ماه رمضان را روزه بگیرد و از شرمگاه خویش حفاظت کند و از شوهرش فرمان برد، به او گفته می‌شود وارد بهشت شو از هر دری از درهای آن‌که می‌خواهی.»
سوم: مسئولیت تربیت فرزندان را به کامل‌ترین شیوه انجام دهد. تربیت کار آسانی نیست و هیچ‌کس به‌جز مادر نمی‌تواند این وظیفۀ سنگین را به‌جا آورد؛ این مادر است که خداوند عطوفت، مهربانی، توانایی پاسخ به نیازمندی‌ها، صبر در برابر آزار بچه و تحمل دشواری‌های تربیت شایسته را در نهادش گذاشته است؛ هرکس جز این را بگوید با فطرت، مخالفت کرده و حق را نگفته است.
چهارم: زن باید از اموال شوهرش محافظت نماید و در راه درست از آن استفاده کند؛ استفاده‌ای جز برای نیازمندی‌های خانه مثل خوراک، پوشاک برای خود و فرزندان و همسرش نداشته باشد. در استفاده از اموال، نه زیاده‌روی کند و نه بخل بورزد که در پیشگاه خدا پاسخ‌گو خواهد بود؛ حتی اگر یک استکان چای و یک قاشق شکر هم بیهوده صرف شود، مسئولیت دارد.
پنجم: زن حق ندارد بدون اجازۀ شوهرش و در غیاب او کسی را به خانه دعوت کند، خواه آن شخص آشنا و از خویشاوندان باشد یا ناآشنا و غریب.
ششم: بر عفت و کرامت خویش در غیاب همسرش محافظت کند و خود را در معرض بدگمانی و شک و شبهه قرار ندهد.
هفتم: جز با اجازۀ قبلی از همسرش از خانه خارج نشود.
هشتم: هنگام خروج از خانه به رعایت حجاب شرعی پایبند باشد؛ زیرا در حجاب زن عظمت، سنگینی و وقار وجود دارد. از اختلاط با مردان بیگانه بپرهیزد و از هر چیزی که باعث بدنامی و بی‌شخصیتی وی می‌شود، دوری کند.
نهم: زن هم‌چنین در مقابل خدمتکاران مسئول است؛ در قبال کارهای خوب و بد آن‌ها و اعطای حقوق‌شان از قبیل خوردن، آشامیدن، لباس، استراحت و… مسئولیت دارد. اگر وظیفۀ خود را به‌خوبی انجام ندهد، در روز قیامت باید پاسخ‌گو باشد. زن و مرد هر دو در این رابطه مسئولیت دارند و هر کدام تکمیل‌کنندۀ مسئولیت دیگری است.
دهم: زن در رابطه با اختلاطش با راننده، خدمت‌کار داخل خانه و کارگران دیگر مسئولیت دارد. باید از کرامت خود، دختر و کودکان داخل خانه حفاظت کند؛ گرچه مرد نیز مسئولیت آن‌ها را به عهده دارد.
چیزی که امروزه رعایت تقوای الهی دربارۀ آن کم شده است، این است که زنان و دختران، خدمت‌کار خانه یا رانندۀ خود را مانند یکی از افراد خانواده مثل پدر، پسر، برادر و… به شمار می‌آورند و در بسیاری از موارد دراین‌باره کوتاهی می‌کنند، درحالی‌که این کار حرام است. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌فرماید: «هرگز کسی از شما با زنی خلوت نکند؛ زیرا شیطان سومین نفر آن‌هاست.»
از‌این‌رو، زنان و دختران باید از این کار بپرهیزند و حتی پسران و دختران کم سن و سال را نیز از آن بازدارند، چرا که در نتیجۀ سهل‌انگاری، بی‌احتیاطی و بی‌مسئولیتی نسبت به این مسئله، حوادثی رخ داده که در آن کودکان بی‌گناهی قربانی شده‌اند.
