اعتیاد و مواد مخدر (بخش اول)

نویسنده: اسماعیل سارانی

چکیده

جهان امروز همانند دهکده‌ای است که هر نوع اتفاقی در گوشه‌ای از آن بیفتد، افراد در گوشۀ دیگر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. موضوع مواد مخدر یکی از این معضلات و مشکلات است که توجه جهان شرق و غرب را به خود جلب کرده و خطر آن بر هیچ‌کس پوشیده نیست.

الله تعالی حفاظت از پنج چیز را ضروری قرار داده است: دین، جسم، عقل، آبرو و مال که همۀ این‌ها با کشیده شدن به سمت مواد مخدر از بین می‌روند. هم‌چنین، با گسترش این فاجعۀ عظیم، هر روز شاهد بی‌بندوباری در جوامع هستیم؛ زیرا شخص معتاد پس از مبتلا شدن، دست به هر کاری می‌زند و جامعه را به‌سوی هلاکت می‌کشاند. نقش استعمارگران نیز در این مسئله قابل توجه است.

مقدمه

دشمنان در سنگرهای فکری و فرهنگی چنان تلاش می‌کنند که لحظه‌ای آسایش ندارند. آن‌ها پی برده‌اند که از طریق جنگ با اسلحه و از بین بردن فیزیکی فرزندان مسلمان نه تنها نمی‌توانند همۀ آن‌ها را از بین ببرند، بلکه خشم و نفرت‌شان را علیه خود برمی‌انگیزند، به طوری که نسل‌های آینده طعم تلخ جنایات‌شان را همیشه به یاد خواهند داشت. اینجاست که آن‌ها به جای جنگ گرم، جبهۀ جنگ سرد را انتخاب کرده و از اهرم‌های فریبندۀ زیر استفاده می‌کنند:

1. ترویج اعتیاد و پخش مواد مخدر؛ تریاک، هروئین، حشیش، تنباکو و غیره.

2. ترویج غناء و موسیقی، ساز و آواز، رقص و ترانه‌های مبتذل و تحریک‌آمیز.

3. اشاعۀ فحشاء و بی‌حجابی، پخش کتاب‌های ضد اخلاق، فیلم‌های مبتذل و تشویق به مُدپرستی و مدرنیسم.

4. بدبین ساختن نوجوانان به علماء، مساجد و مراکز اسلامی و بزرگ جلوه دادن نقاط ضعف بزرگان اسلام و علمای دین و امت.

دشمنان می‌دانند که با اجرای این سیاست‌ها در میان نسل جوان، آن‌ها به عناصری سست، بی‌حال، غیرمتعهد، بی‌هدف و بی‌تفاوت تبدیل خواهند شد و به جای اینکه رهسپار آموزشگاه‌ها، دانشگاه‌ها و مراکز علم و عبادت شوند، به عکس زینت‌بخش اماکن شده و آواره و بی‌بندوبار خواهند شد.

یکی از بزرگان فراماسونری چنین می‌گوید: «بر ما لازم است که برای پیروزی خود، از زنان کار بگیریم. هرگاه در میان آن‌ها فحشا رواج داده شد، بدانید که لشکر دین نابود خواهد شد.»

یکی از استعمارگران می‌گوید: «ویرانگری یک لیوان مشروب و یک زن خواننده کمتر از هزار توپ و تانک نیست؛ پس امت محمد ^{صلی‌الله‌علیه‌وسلم} را بدین وسیله نابود کنید و در منجلاب مادی‌گرایی و شهوت‌رانی غرق نمایید.»

علامه ناصح علوان، مفاد قرارداد ۱۳ یهود را چنین نقل کرده است: «ما باید توده‌ها را از عمل و ابتکار باز داریم و البته این به وسیلۀ مشغول ساختن آن‌ها به لهو و لعب، بازی و ترویج مسابقات ورزشی و غیره ممکن می‌باشد.»

این نقشۀ استعمارگران و جهان کفر (غرب) علیه مسلمین است. اما هنوز هم عده‌ای پیدا می‌شوند که از آنان حمایت کرده و آن‌ها را دایۀ دل‌سوزتر از مادر جلوه می‌دهند. لذا بار دیگر مسئولیت بر دوش علما گذاشته می‌شود تا با تمام توان خود علیه این بلای خانمان‌سوز اعلان جهاد کنند و از تمام قدرت‌شان (رسانه‌ها، منابر، مساجد، مکاتب، مدارس، قلم و…) استفاده نمایند.

ادامه دارد…