حمل ایدئولوژی بدون جنگ ممکن نیست (بخش سوم)

نویسنده: ابو جریر

نتیجه گیری:

جنگ همواره برای غالب شدن بالای خصم بکار گرفته شده تا به وسیله ای آن به مقاصد و اهداف ایدیوژیک رسید، و بالای سرزمین های مفتوحه آن را تطبیق نمود.

جنگ آمریکا زیر نام مبارزه با تروریزم یک جنگ ایدیولوژیک بوده چنانچه در آغاز آن جورج پوش رییس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا واضحاً آن را یک جنگ ایدیولوژیک خواند و گفت: «این یک جنگ صلیبی است.»

اگر به گفته او دقت شود، می توان دریافت، جنگ دینی یا تروریزم؛ یعنی جنگ علیه مفکوره اسلام و مسلمانان پابند به آن در سراسر جهان، این خود مبین اعلان یک جنگ ایدیولوژیک است. ادامه آن در افغانستان و عراق کاملاً واضح ساخت، که یک جنگ ایدیوژیک علیه اسلام بود و پیروان آن را بدون هیچ گناهی به گونه ای مورد شکنجه و ظلم قرار دادند که بشر نمونه ی آن را تا حال ندیده بود. زندان های ابو غوریب، بگرام و صد ها زندان مخفی دیگر در سرزمین اسلامی و غیر اسلامی مبین این ادعاست. و تعداد کثیری را هم به قتل رسانده اند.

از جانب دیگر هر امت که در نخست جنگجو باشد و بعداً از آن دست بکشد، بدون تردید که با گذشت زمان از جانب دشمنان خود مورد حمله قرار گرفته و هویت خویش را از دست داده و فراموش می کند. درست مانند امت اسلامی امروزی، زمانی که خلافت عثمانی جهاد را از سیاست خارجی خویش برداشت و بیرون ساخت، زمینه ی شکست اش را به دست های خود فراهم ساخت. این موضوع را می توان یکی از عوامل عمدۀ نابودی خلافت اسلامی برشمرد.

پس نتیجه این می شود تا زمانی که مسلمانان جهان جهاد را به عنوان سیاست خارجی و وسیله ای پیشبرد ایدیولوژی اسلام تحت نظام اسلامی پیش نبرند، نمی توانند حالت خود را بهبود بخشند. و به آن هدفی که خلق شده اند، نایل آیند. با تاسف! مسلمانان امروز می خواهند جلوه دهند که می شود از را ه مسالمت آمیز (تنها تبلیغ) ایدیولوژی اسلام را پیشبرد یا اینکه توسط صلح با کفار می توان اسلام را حفظ کرد و خود را از خدا و رسول الله و عامه مسلمین دلسوز تر دانسته به این امر مبادرت ورزیده و از الله امید اجر و ثواب دارند. مانند: اعضایی شورایی عالی صلح افغانستان که همین امید را به دل می پرورانند.

این چنین اعمال حرام است و باید دولتی را تشکیل دهند تا ایدیولوژی اسلامی را توسط دعوت و جهاد به همه ای جهان برساند و برای همه ی مسلمین عزت و وقار قبلی را برگرداند و توانایی این کار را جز نظام اسلامی هیچ دولت مدنی و سکولار ندارد که امت اسلامی را به این آروزی دیرینه برساند، انشاء الله العزیز