سیمای یهود در قرآن‌کریم «بخش پنجم»

نویسنده: محمد عاصم اسماعیلزهی

سیمای یهود در قرآن کریم

بخش پنجم

تحریف کتب آسمانى توسط یهود

از مجموع آیاتى که در قرآن کریم دربارۀ تحریف یهود آمده استفاده مى‏شود، آن‌ها به انواعى از تحریف در کتاب آسمانى خود دست مى‏زدند. گاهى تحریف آن‌ها تحریف معنوى بود؛ یعنى عبارتى که در کتاب آسمانى آن‌ها نازل شده بود را بر خلاف معنى واقعى آن تفسیر مى‏کردند؛ الفاظ را به صورت اصلى حفظ مى‏نمودند و معانى آن را دگرگون مى‏ساختند. و گاهى دست‏ به تحریف لفظى مى‏زدند و از روى استهزاء به جاى این‌که بگویند سَمِعنا و اَطَعنا (شنیدیم و اطاعت کردیم) مى‏گفتند سَمِعنا و عَصَینا (شنیدیم و مخالفت کردیم). گاهى دست‏ به‌مخفى ساختن قسمتى از آیات الهى مى‏زدند. آنچه را موافق میل‌شان بود آشکار و آنچه بر خلاف میل‌شان بود کتمان مى‏کردند.

حتى گاهى با وجود حاضر بودن کتاب آسمانى براى اغفال مردم، دست روى قسمتى از آن مى‏گذاشتند که طرف نتواند آن را بخواند.^[1]

الله متعال در قرآن مى‏فرماید: “يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا ۛ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ۖ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ.” ترجمه: «ای پیامبر! کسانی‌که در کفر می­شتابند تو را غمگین نسازند، چه آنان‌که به زبان‌شان گفتند: ایمان آوردیم و دل­های‌شان ایمان نیاورده، و چه آنان‌که یهودی­اند که به شدت شنوندۀ دروغ اند (با آنکه می­دانند دروغ است) و به شدت گوش به فرمان گروهی دیگرند که (از روی حسد و کبر) نزد تو نیامده­اند. (آن گروهی که) کلمات (الله) را پس از استواری در جایگاه‌هایش تحریف می­کنند، (و معنای حقیقی­اش را تغییر می­دهند و به مقلّدان و مطیعان بی­سواد خود) می­گویند: اگر (از طرف پیامبر اسلام) احکام (و فرمان­هایی مطابق میل ما) به شما ابلاغ کردند بپذیرید و اگر آن را (مطابق میل ما) ابلاغ نکردند (از آن) بپرهیزید. و کسانی‌که الله عذاب (و رسوایی و ذلت)شان را بخواهد، تو هرگز نمی­توانی چیزی از عذاب الله را از آنان برطرف کنی. اینانند کسانی‌که الله نخواسته دل­های‌شان را (از آلودگی) پاک کند؛ برای آنان در دنیا خواری و رسوایی، و در آخرت عذابی بزرگ است».^[2]

جایگاه عوام یهود

در این گناه، عوام یهود نیز با علمای‌شان شریک هستند؛ زیرا آن‌ها به حکم فطرت خود دریافته بودند علمایى که حرام مى‏خورند و رشوه مى‏گیرند، نمى‏توانند در گفتارشان امین و صادق باشند. پس باید از آن‌ها دورى مى‏کردند، ولى آن‌ها نیز به این سخنان بیهوده دامن مى‏زدند، بلکه آن‌ها را در کارشان تحریک، تشویق و تقویت مى‏کردند.

همانطور که سابقاً نیز گفتیم این هنر تحریف را یهود تازه به دست نیاوردند؛ بلکه از سنت دیرینۀ آن‌ها بود و نسبت ‏به ساحت پیامبران جسارت مى‏کردند. حضرت سلیمان پیامبر ^{علیه‌السلام}  را ساحر مى‏خواندند و… آن‌ها براى منفعت کوچک (مهمانى پر زرق و برق) و دلایل دیگر، آیات تورات را که در زمینۀ اوصاف پیامبر ^{صلى‌الله‌علیه‌وآله‌وصحبه‌وسلم} بود تحریف کردند و این همان ثمن قلیل و کم است.

“إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ” ترجمه: «قطعاً کسانی‌که پیمان الله  و قسم‌های‌شان را (برای رسیدن به مقاصد دنیایی) به بهای اندکی می­فروشند، برای آنان در آخرت بهره­ای نیست؛ و الله با آنان سخن نمی­گوید و در قیامت به آنان نظر (لطف و رحمت) نمی­نماید و (از گناه و آلودگی) پاک‌شان نمی­کند؛ و برای آنان عذاب دردناکی خواهد بود».^[3]

و در آیه‏اى دیگر مى‏فرماید: “وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ” ترجمه: «و (یاد کنید) هنگامی که الله از کسانی‌که به آنان کتاب آسمانی داده شد، پیمان گرفت که حتماً باید (احکام و حقایق) آن را برای مردم بیان کنید و پنهانش ننمایید. پس آن (عهد و کتاب) را ترک کردند و به آن اعتنایی ننمودند، و در برابر ترک آن اندک بهایی به دست آوردند؛ و بد چیزی است آنچه به دست می­آورند».^[4]

و در مقابل این‌ها نیز کسانى پیدا مى‏شوند که هرگز حاضر نیستند دین خود را در مقابل متاع دنیا معامله کنند و با ارزش‏ترین چیز پیش آن‌ها، دین الله و عهدى است که با خداوند بسته‏اند.

البته این که گفتیم یهود براى رسیدن به منافع دنیوى و یا به جهت از دست ندادن آن، کتب آسمانى خصوصاً تورات را (جهت اغفال یهودیان عوام) تحریف نمودند، این بدین معنا نیست که همۀ تورات را تحریف کرده باشند و تمام الفاظ و مفاهیم آن را تغییر دادند و این کتاب آسمانى متضمن هیچ وحى الهى نباشد؛ بلکه حساسیت ‏یهود بیشتر نسبت ‏به آن قسم از کلام الهى در تورات بود که متضمن اوصاف پیامبر آخرالزمان یا به جهتى مربوط به این قضیه بود و یا احیاناً به گونه‏اى آن کلام را منافى با منافع خود مى‏دیدند، همچنان‏که همین نکته از آیات الهى به دست مى‏آید.^[5]

ادامه دارد…

بخش قبلی | بخش بعدی