یا اینکه میگویند: بعدازاین که جوان مناسبی برای خواستگاریم بیاید حجاب میگیرم.
ای خواهر مسلمان از دیدگاه تو این جوان مناسب کیست؟ آیا این جوان دوست دارد که مردم عیوب همسرش را ببینند؟ چه کسی برای خواستگاری تو میآید درحالیکه تو بیشتر وقتها بیحجاب هستی؟
یقیناً بعدازاین که با تو ازدواج کند و تو حجاب را رعایت کنی، نسبت به این کار تو مخالفت میکند و با تو میجنگد.
آیا رضایت شوهرت را بر رضایت خداوند متعال ترجیح میدهی؟
آیا بهشت را در مقابل شوهری که از دستور خداوند در مورد تو پیروی نمیکند، میفروشی؟
آگاه باش که اگر جوانی تو را انتخاب نماید و تو حجاب را رعایت کردی. این یعنی موافقت ضمنی است بر حجاب گرفتن تو.
ای خواهر! به یاد داشته باش، اگر زندگی زناشوییات را بر اساس معصیت خداوند بنا کردی؛ آیا این ازدواج به موفقیت میانجامد؟ و اگر این زندگی به موفقیت برسد، آیا میپسندی که خداوند متعال بر تو خشم بگیرد؟
بدان که ازدواج هدیهای است از جانب خداوند به هر کس که بخواهد میدهد. چهبسا زنان محجبهای هستند که ازدواج نمودند و چهبسا زنان بیحجابی هستند که هنوز ازدواج نکردند.
بعضیها میگویند: شوهر و یا خواستگارم دوست ندارد حجاب بگیرم.
آیا شوهر و یا خواستگارت ورود به بهشت را برایت تضمین میکند؟ این گفتۀ رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم را به خاطر بسپار: «علی المرء المسلم السمع والطاعة فیما أحب وکره، إلا أن یؤمر بمعصیة، فلا سمع ولا طاعة؛ بر مسلمان، گوش دادن بهفرمان و اطاعت فرمانروایان، در هر چه که دوست دارد یا ندارد واجب است، مگر اینکه به گناهی (خلاف شرعی) امر شود که هرگاه به معصیت و گناه امر شود، دیگر هیچ گوش دادن و اطاعتی در کار او واجب نیست.»
با او به نیکی صحبت کن و او را نزد کسی ببر که او را به لزوم رعایت حجاب، قانع گرداند. البته اگر خواستگارت بر موضعش پافشاری میکند، آیندهات را در دنیا و سرانجام خود را در آخرت با او پیوند نده؛ اگر او نافرمان خداوند است، هیچ خیری در او نیست و خداوند هم قادر است که بهعوض او شوهر بهتری، به تو عنایت کند.
اگر حجاب بگیرم شغلم را از دست میدهم!
بله؛ این اتفاق میافتد اگر شغلت را از دست بدهی، این برایت بهتر است از اینکه رضایت خداوند را از دست بدهی. فراموش نکن اگر شغلت را از دست بدهی، رزقت قطع نمیشود و خداوند بهتر از این را برایت فراهم خواهد کرد؛ چراکه پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم فرمودند: «من التمس رضا الله بسخط الناس کفاه الله مؤنة الناس، ومن التمس رضا الناس بسخط الله وکله الله إلی الناس»؛ «هر کسیکه بهخاطر خشنود کردن خدا از ناخشنودی مردم باکی نداشته باشد، خداوند عزوجل او را از نتایج ناراضی مردم محفوظ نگاه میدارد و هر کسیکه خدا را ناراضی کند، خداوند عزوجل او را به دست انسانها شکنجه خواهد داد.»
سؤال: من طبیعتاً حجاب را دوست ندارم. آیا حجاب فرض است یا سنت؟
جواب: بدان ای خواهر مسلمان، اینکه تو حجاب را نمیپسندی و دوست نداری، (این عقیده) اسلامت را از بین خواهد برد؛ زیرا وقتیکه خود را به اسلام منسوب کردی، اعلان کردی که تسلیم تمامی دستورات خداوند متعال هستی.
حجاب کردن فرضی است که خداوند متعال آن را در کتابش فرض کرده، و پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم در سنتش آن را تشریع نموده، و مسلمانان بر فرض بودنش اجماع کردهاند.
اگر دربارۀ حجاب از او اطاعت نمیکنی؟ بهتر است که به ضعف ارادۀ خویش و قدرت نداشتن بر حجاب اعتراف کنی و در این مورد از خداوند متعال کمک طلب کنی. خداوند متعال، بهترین کارساز و مددگار است.
این کار آسانتر است، از اینکه دستور خدا را نپذیری و بگویی من به رعایت حجاب راضی نیستم. ما در مقابل دستورات خدا مکلف به رضایت نیستیم و فقط مکلف به اطاعت هستیم. خداوند متعال میفرماید: «وما کان لمؤمن ولا مؤمنة إذا قضی الله ورسوله أمرا أن یکون لهم الخیرة من أمرهم»؛ «هیچ مرد و زن مؤمنی، در کاری که خدا و پیامبرش داوری کرده باشند اختیاری از خود در آن ندارند. (و ارادۀ ایشان باید تابع ارادۀ خدا و رسولش باشد).» نباید همانند کسانی باشیم که میگویند: سمعنا وعصینا؛ شنیدیم و نافرمانی کردیم. والعیاذ بالله!
اما مسئلۀ فرض و سنت بودن حجاب، با آیاتی که صراحتاً در قرآن مجید آمده ثابت میشود. الله تعالی میفرماید: «ولا یبدین زینتهن إلا ما ظهر منها ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن»؛ «زینت خویش را نمایان نسازند مگر آن مقدار و چیزهایی که (طبیعتاً) پیدا میگردد و چارقد و روسریهایشان را بر گریبانهای خویش آویزان کنند.»
بعضی از دختران بیحجاب میگویند: حجاب را دوست ندارم؛ زیرا برخی از زنان محجبه رفتار ناشایستی دارند!
متأسفانه این واقعیت وجود دارد. البته زنانی هستند که بر نمازهای پنجگانه، محافظت میکنند و اعمال زشتی هم انجام میدهند. همچنین کسانی هم هستند که به حج میروند درحالیکه خودشان را در پوشش حج مخفی میکنند تا کارهای دیگری انجام دهند. آیا نماز، روزه و حجمان را بهخاطر چنین انسانهای خطاکاری ترک کنیم؟ حالآنکه خداوند متعال میفرماید: «ولا تزروا وازرة وزر أخری»؛ «هیچکس بار گناه دیگری را به دوش نمیکشد (و به جرم دیگری کیفر داده نمیشود).» هر یک از ما طبق اعمال خودمان محاسبه میشویم نه اعمال دیگران.