نویسنده: مهاجر عزیزی
اقوال مفسران در مورد پوشش چهره
-
علامه ابوبكر جزایری در تفسیر خود (أیسرالتفاسیر) می‌گوید: «أي يرخين على وجوههن الجلباب حتى لا يبدو من الـمرأة إلا عين واحدة تنظر بها الطريق إذا خرجت لحاجة.» «جلباب را بر چهره‌های‌شان آویزان کنند تا هیچ یک از اعضای زن ظاهر نگردد، به جز یک چشم که با آن راه را ببیند، زمانی‌که برای حاجتی بیرون رود.»
-
علامه ابن جریر طبری، صاحب تفسیر طبری فرموده‌اند: «أي لا تشتبهين بالإماء في لباسهن إذا خرجن لحاجتهن فكشفن شعورهن ووجوههن ولكن ليدنين عليهن من جلابيبهن لئلا يعرض لهن فاسق.» یعنی: «با کنیزان در لباس‌شان موقع خروج برای حاجتی، مشابه نشوند، اینطور که موها و چهره‌های‌شان ظاهر باشد، لیکن باید چادرهای‌شان را بر چهره‌های‌شان پائین بیندازند تا فاسقی به آنان تعرض نکند.»
-
قاضی محمد ثناء الله پانی پتی از دانشمندان قرن یازده و دوازده قارۀ هند، در تفسیر این آیه گفته‌اند: «ويدل على عدم إبداء الـمرأة وجهها قوله تعالى: «يَأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزوَجِكَ…» «این قول خداوند که می‌فرماید: «ای پیامبر بگو به همسرانت…» بر عدم جواز ظاهرنمودن چهره برای زن دلالت دارد.»
-
علامه ابوالسعود محمد بن محمد بن مصطفی عمادی (متوفای 982) از علمای ترک‌نژاد و از ملازمان سلطان سلیمان قانونی (خلیفۀ عثمانی) است، ایشان در اثر گرانسنگ خویش (تفسیر ابوالسعود) فرموده‌اند: «أي يغطين بها وجوههن وأبدانهن إذا برزن لداعية من الدواعي.» «چهره‌ها و بدن‌های‌شان را با آن بپوشاند، زمانی‌که بنابر نیازی بیرون رفتند.»
-
علامه عبدالرحمن سعدی رحمه‌الله در تفسیر خود تیسیر الکریم الرحمن مشهور به تفسیر سعدی نگاشته‌اند: «أي يغطين بها وجوههن وصدورهن.» «چهره‌ها و سینه‌های‌شان را با آن بپوشانند.»
-
علامه ابوالفضل رشیدالدین میبدی رحمه‌الله فرموده‌اند: «أي يرخين أرديتهن وملاحفهن فيتقنعن بها ويغطين رؤوسهن على وجوههن إلا عيناً واحدة.» «چادرها و رواندازهای‌شان را آویزان نموده و خود را با آن بپیچند و چهره‌های‌شان را از بالای سرشان بپوشانند، البته یک چشم را بگذارند.»
-
علامه ابوحیان اندلسی در تفسیر خود «البحرالمحیط» چنین فرموده‌اند: «والـمراد بقوله عليهن أي على وجوههن لأن الذي كان يبدو منهن في الجاهلية هو الوجه.» «منظور از قول خداوند که فرمودند: «عَلَیهِنَّ» یعنی بر چهره‌های‌شان، زیرا تنها صورت بود که در زمان جاهلیت از زنان ظاهر بود.»
