نویسنده: ابوعائشه
-
امنیت اطلاعات و معلومات؛ کسب اطلاعات و معلومات و رویه و برخورد درست با آن و تأمین کانال‌های خبری و حفاظت آن و تصمیم‌گیری درست در این زمینه، حالتی است که باعث امن اطلاعات می‌شود.
امنیت اطلاعات؛ یعنی حفاظت از اطلاعات و سیستم‌های اطلاعاتی از فعالیت غیر مجاز. این فعالیت‌ها عبارت‌اند از: دسترسی، استفاده، افشا، خواندن، نسخه‌برداری یا ضبط، خراب کردن، تغییر، دست‌کاری اطلاعات امنیتی. واژه‌های امنیت اطلاعات و امنیت رایانه‌ای گاهی به‌جای هم به کار برده می‌شود. اگرچه این موضوعات به هم مرتبط هستند و همگی دارای هدف مشترک حفظ محرمانه اطلاعات، یک پارچه بودن اطلاعات و قابل‌دسترس بودن را دارند، ولی تفاوت‌های ظریفی بین آن‌ها وجود دارد. این تفاو‌ت‌ها در درجۀ اول در رویکرد به موضوع امنیت اطلاعات، روش‌های استفاده شده برای حل مسئله و موضوعاتی که تمرکز کرده‌اند، ارتباط دارد.
بی‌شک یکی از مهم‌ترین مسائلی که در دنیای کنونی وجود دارد و به بسیاری از مسایل نظامی، اقتصادی، سیاسی و… جهت می‌دهد و بر آن‌ها تأثیر می‌گذارد، پدیدۀ فناوری اطلاعات و ارتباطات است. به‌عبارت‌دیگر می‌توان گفت که نمی‌توان نقش فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات را در اقتصاد بین‌الملل و هم‌چنین سیاست بین‌الملل نادیده گرفت. به‌طوری‌که روزبه‌روز بر اهمیت این فناوری‌ها افزوده می‌شود و تأثیرات عمدۀ آن نیز بر امنیت ملی کشورها مشهود می‌باشد.
فناوری اطلاعات و ارتباطات از آنجا که موانع فیزیکی، زمانی و مکانی را از میان برداشته و اقتدار انحصاری دولتها بر اطلاعات و کنترل اخبار را با چالش روبرو می‌کنند، نوعی تهدید علیه امنیت ملی کشورها به‌ویژه برای کشورهای در حال توسعه محسوب می‌شود.
-
امنیت علمی؛ جایگاه علم و دانش در اسلام بر هیچ‌کسی پوشیده نیست و هم‌چنان علم و دانش اهمیت بسیار بالایی در برقراری امنیت فردی و اجتماعی دارد؛ همانگونه که برای حصول و تحقق علم و دانش امنیت لازم است، هم‌چنان لازم است علمی که انسان آن را کسب می‌کند نیز علم حقیقی، مفید و سودمند باشد، طوری که بتوان به‌وسیلۀ آن امنیت، آرامش و استقرار را در جامعه محقق نمود.
-
امنیت اداری؛ نباید کارمندان دولت در انجام وظایف و تصرفات خود آزاد و بی‌قیدوبند باشند، بلکه لازم است ضمن یک اساسنامه‌ای که کلیۀ قوانین و ضوابط و قیودی که چارچوب‌های عمل و وظیفه را مشخص می‌نماید، در آن درج شده و بر مبنای آن، وظایف خود را انجام دهند. از همین جهت است که فراهم نمودن امنیت بین دولتها و کارمندان و هم‌چنان برعکس آن لازم و ضروری است.
-
امنیت قضایی؛ امنیت قضایی عبارت است از تأمین حقوق فردی و اجتماعی، رسیدگی به‌موقع و صدور حکم عادلانه به تظلمات و دادخواهی‌ها، حل‌وفصل صحیح دعاوی، احیای حقوق عامه و گسترش عدالت، اقدام مناسب و به‌موقع در تعقیب، کشف، مجازات و تعزیر مجرمین و اجرای حدود و مقررات جزایی. امنیت قضایی، حقوق اساسی هر کشور است که طی دوره‌های اخیر در بسیاری از قوانین اساسی کشورها گنجانده می‌شود. اساساً «امنیت قضایی»، هم‌زمان با رشد مکانیزم‌ها و ساختاری‌های قضایی در دوران جدید، معنا و مفهوم جدیدی یافته است. امنیت و مسئلۀ «امنیت قضایی» به معنای امروزی آن، بیشتر پس از تولد دولت، ملت مدرن و کارویژه‌های حقوقی دولت‌های مدرن در برابر «ملت» تفسیر شده است.
