یکی دیگر از راهکار مصونیت از آسیبهای تهاجم فرهنگی دشمنشناسی است. شناخت دشمن و اهدافش و بیداری و هوشیاری مستمر در برابر توطئهها و نقشههای دشمنان نقش مهمی در پیشگیری از آسیبهای تهاجمات دشمنان و مبارزه با آنها دارد.
دشمنشناسی ایجاب میکند که هم آحاد جامعه و هم مسئولین حکومت اسلامی اولاً باید درک درست و عمیقی از دشمن داشته باشند و دشمنان خویش و اهداف آنان را بهخوبی شناسایی نمایند؛ ثانیاً هرگز دشمن را دوست تلقی نکنند و بههیچوجه به دشمن اعتماد ننمایند؛ ثالثاً همواره در برابر توطئهها و نقشههای دشمن بیدار باشند و لحظهای از دشمن غافل نگردند.
خداوند متعال در آیات متعددی نسبتبه دشمنشناسی و هوشیاری در برابر دشمن و عدم غفلت از دشمن هشدار داده است؛ چنانکه قرآن کریم میفرماید: «وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُوات الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين؛ و از گامهای شیطان پیروی نکنید، چه اینکه او دشمن آشکار شماست.» (بقره: ۱۶۸)
از آیهی فوق استفاده میشود که عدم شناخت صحیح نسبت به دشمن موجب پیروی از دشمن میگردد و برعکس شناخت صحیح نسبتبه دشمن سبب میشود که از دشمن غفلت نورزیم و به دشمن اعتماد نکنیم و از دشمن پیروی ننماییم؛ همانگونه که از دشمن جنی یعنی شیطان نباید غفلت نمود، همانطور نیز از دشمن شیطان انسی که بدتر از شیطان جنی است، نباید غفلت ورزید.
در آیهی دیگر با تأکید بر هوشیاری در برابر دشمن و غفلتنورزی از وی و دشمنپنداری دشمن میفرماید: «إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوا إِنَّمَا يَدْعُوا حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السعير؛ بیگمان شیطان دشمن شماست، پس شما نیز او را دشمن بگیرید؛ جز این نیست که او دار و دستهی خود را فرامیخواند تا از اصحاب دوزخ باشند.» (فاطر: ۶)
در آیهی مذکور ضمن تأکید بر دشمنپنداری دشمن و عدم غفلت از آن، نسبت به عواقب بسیار ناگوار غفلتورزی از دشمن هشدار داده شده است و خاطرنشان گردیده است که دشمن تـا ضربهی آخر و هلاککننده را بر ما وارد نکند، دستبردار نخواهد بود.
دشمنشناسی و دشمن تلقی نمودن دشمن اهمیت زیادی دارد و موجب دفع تهاجمات فرهنگی دشمن و مبارزهی جدی با آنان میگردد. ممکن است گاهی دشمنان بهصورت زیرکانه و خیرخواهانه تهاجمات فرهنگی خود را آغاز کنند که در چنین مواقعی دشمنشناسی و درک صحیح از دشمنان و مکر و حیلهی آنان نقش مهمی در خنثیسازی توطئهها و تهاجمات فرهنگی دشمنان ایفا میکند.