اینکه خداوند به کسی دختر و یا پسر می‌دهد، نعمت رب‌العالمین است و هیچ‌کسی نمی‌تواند در آن دخالتی داشته باشد؛ لذا برخی از مردم بیهوده، همسران‌شان را اذیت می‌کنند و گمان می‌کنند که آنان در آفرینش و پیدایش دختر نقش داشته‌‌اند.
«در عصر جاهلیت دختران را زنده‌به‌گور می‌کردند. اهل دنیا از سفاکی و وحشیگری آنان به‌خوبی آگاه می‌باشند، از اینکه با چه طرز فجیعی دختران را زنده‌به‌گور می‌نمودند. متأسفانه در حال حاضر هم‌چنین برخوردهایی بلکه بدتر از آن نسبت به دختران اعمال می‌گردد، زیرا آن خوشحالی که هنگام پیدایش پسر اظهار می‌گردد هنگام پیدایش دختر مفقود می‌باشد، متأسفانه اکثراً در این بیماری دچار هستیم، آخر زن در به دنیا آوردن دختر چه نقشی دارد که تا این حد مورد نکوهش و نفرت قرار می‌گیرد؟ زن هیچ‌گونه نقشی در به دنیا آوردن پسر و دختر ندارد. وظیفۀ زن تنها در این است که فرزندش را تا نه ماه با تحمل نمودن هرگونه مشقت‌ها حمل کند، درحالی‌که یک مرد نُه ماه نه، بلکه نُه ساعت هم توان حمل بچه را نخواهد داشت.»
چقدر ظلم است هنگام بدنیا آمدن یک دختر تا چه حد ناراحت و تا چندین روز اصلاً حاضر نمی‌گردیم با زن صحبتی داشته باشیم و هم اینکه اصلاً حاضر نمی‌شویم به چهرۀ نوزاد نگاهی بیندازیم، و از سوی دیگر مادر و خواهر و سایر خویشاوندان شوهر از هر طرف آن زن بیچاره را مورد ملامت قرار می‌دهند، و بسا اوقات وی را تهدید می‌کنند که فرزندشان را به نکاح دختری دیگری در می‌آورند و از این طریق اسباب دل‌آزردگی وی را هر چه بیشتر فراهم می‌کنند و کسی‌که اصلاً گناهی ندارد وی را مقصر و مجرم قرار می‌دهند، واقعاً چه ستمگری و بربریتی و چه اقدام ظالمانه‌ای! بی‌خبر از اینکه وجود دختر نه تنها اینکه نعمت بزرگی است، بلکه موجب رحمت خداوندی هم می‌باشد.
حضرت انس رضی‌الله‌عنه می‌گوید: که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمودند: «کسی‌که سرپرستی دو دختر را عهده‌دار شود تا اینکه بی‌نیاز شوند به بهشت می‌رود درحالی‌که من و او مانند این دو هستیم. (در روایات دیگر است که): به انگشت سبابه و وسطی‌شان اشاره فرمودند.»
در احادیث زیادی نسبت به تربیت صحیح دختران نویدهای زیادی وارد شده است، به همین خاطر گفته شده که وجود دختر موجب رحمت و نعمت می‌باشد، یعنی به اعتبار فرزند بودن نعمت و به اعتبار اینکه در روز قیامت باعث بخشش و مغفرت والدین قرار می‌گیرد رحمت الهی می‌باشد.
آری! همین دختر امروز است که در فردای زندگی از او به‌عنوان مادر یاد می‌کنند. پس ما مسلمانان باید به تربیت دختران‌مان بیشتر توجه کنیم و آنان را مایۀ عزت خود بدانیم نه مایۀ شرمساری و ذلت.
اگر با نگاهی خردمندانه حقایق را مورد بررسی قرار دهیم به این نتیجه خواهیم رسید که یک دختر به نسبت یک پسر به‌مراتب بیشتر، برای پدر و مادرش مهربان بوده و حقوق آنان را مراعات می‌نماید.
این نکته به تجربه ثبت شده است که دختران به والدین خود در موقع پیری و سرخوردگی بیشتر توجه می‌کنند. آنان همانند پرستار ماهر شب‌وروز در خدمت‌‌شان کمر همت بسته و اصلاً احساس خستگی نمی‌کنند. حضرت معاویه رضی‌الله‌عنه در پاسخ عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه که از دختر به بدی یاد کرد، نیز به همین مسئله اشاره کرد و فرمود: «به خدا سوگند هیچ‌کسی مریضان را همانند دختر پرستاری نمی‌کند و هیچ‌کسی بر مردگان همانند ایشان سوگواری نمی‌کند و هیچ‌کسی بر زایل شدن غم‌‌ها، دردها و رنج‌ها همانند دختران نیست.»
