نویسنده: صادق فائز
شیوه‌های برخورد والدین با جوانان
٢١ـ حفظ شخصیت جوان در میان جمع و فامیل
گاهی جوانان به خاطر نبود تجربه لازم اشتباه می‌کنند و چیز عجیبی هم نیست؛ اما والدین بجای مدیریت این موضوع، شخصیت‌شان را در میان جمع و فامیل، زیر سوال می‌برند و شخصیت آنان را حفظ نمی‌کنند. و چه بسا سخنان ناپسند و رکیک نیز بار آنان می‌کنند. این کار ضمن اینکه به روحیات لطیف جوانان لطمه می‌زند و به شخصیت آنان ضربه کاری می‌زند، وجود آنان را پر از کینه و عقده می‌کند و هرچقدر بزرگتر شوند این عقده‌ها و کینه‌ها در دلشان بزرگ می‌شوند.
۲۲ـ پرهیز از بی‌خاصیت معرفی کردن جوانان
اگرچه این عنوان در موضوع حفظ شخصیت انسان داخل است اما از آنجایی که مبتلا به والدین است و والدین در این زمینه بسیار کوتاهی می‌کنند سعی کردیم این را یک عنوان مجزا قرار دهیم. فرزندان جوان هرگاه از طرف والدین به آنها کاری سپرده می‌شود و از انجام دادن آن، به هر دلیلی شانه خالی می‌کنند یا توان انجام آن را ندارند پدر و مادر بجای راهنمایی و در نظر گرفتن شرایط، آنان را بی‌خاصیت معرفی می‌کنند.
بی‌خاصیت معرفی کردن جوانان می‌تواند منجر به ناامیدی و یأس در آنها شود. با پرهیز از این دیدگاه، می‌توان روحیه امیدواری را در آنها تقویت کرد. وقتی جوانان به عنوان افراد با ارزش و توانمند شناخته شوند، اعتماد به نفس آنها افزایش می‌یابد و تمایل بیشتری به ابراز خلاقیت و نوآوری دارند و بهتر می‌توانند توانایی‌های خودشان را نشان دهند. پس باید از تحقیر کردن جوان خودداری شود و همیشه تلاش شود که جوانان افرادی با اقتدار معرفی گردند.
۲۳ـ والدین از محبت به فرزندان خسته نشوند
انسان از آنجایی که ضعیف و صد البته عجول آفریده شده است و همیشه دوست دارد زود به نتیجه برسد، و اگر به هر دلیلی زود به نتیجه نرسد، خسته می‌شود و از پیگیری کار خودداری می‌نماید. والدین هم متاسفانه خواسته یا نخواسته گاهی دچار این مشکل می‌شوند و در تربیت فرزندان و محبت به آنان ضعیف شده و نا امیدی وجود آنان را فرا می‌گیرد،
این درحالی است که کارهای تربیتی به مرور نتیجه می‌دهند و چنانچه فرزندی مشکلی داشته باشد؛ مدت ها طول می‌کشد تا درست شود. خصوصا وقتی فرزندان به سن جوانی می‌رسند این مشکل بیشتر نمود پیدا می‌کند و خستگی و ناامیدی والدین بیشتر از گذشته می‌شود در حالی که این حساس‌ترین وقت تربیت فرزندان است و چه بسا وقت رسیدن و چیدن میوه است و فرزندان که میوه و ثمره زندگی والدین هستند در همین سن جوانی وقت ثمره دادن آنهاست، پس بر والدین لازم است که از خود صبر و حوصله نشان داده و ثمره زندگیشان را از دست ندهند.
۲۴- والدین در برابر فحش و جسارت فرزندان جوان بی‌تفاوت باشند
همه می‌دانیم که جوانی شعبه‌ای از جنون و دیوانگی است و فرزندان جوان به خاطر داشتن این ویژگی ممکن است گاهی نسبت به والدین جسارت کنند و به آنان فحش بدهند و اگر والدین هم به قول معروف ترکی را با ترکی جواب بدهند و از جسارت و فحش کار بگیرند ضمن اینکه میزان ارزششان نزد فرزندان پایین می‌آید، به جسارت آنان می‌افزاید. پس والدین باید در برابر فحش و جسارت فرزندشان از بی‌تفاوتی کار بگیرند واصلا عکس العمل انجام نشان دهند. مخصوصا که فحش دیگران اثر فیزیکی در ما به وجود نمی‌آورد. البته این نکته قابل یادآوری است که
۲۵ـ پرهیز از تصمیم گرفتن بجای فرزندان جوان
متاسفانه برخی والدین به علل گوناگون از جمله عجله کردن در انجام امور، احساس تجربه داشتن و بی تجربه بودن جوانان، ترس از خطای جوانان و هدر رفتن وقت و سرمایه در مورد تحصیل، شغل و ازدواج بارها به‌جای فرزندان جوانشان تصمیم می‌گیرند و به خود جوانان ( اعم از دختر و پسر) اجازه نمی‌دهند که برای خود تصمیم بگیرند و در این زمینه به آنان بها داده نمی‌شود، این درحالی است که هر انسانی وقت به بلوغ می‌رسد اختیار اعمالش دست خودش است و پدر و مادر فقط می‌توانند خیرخواه و راهنمای آنان باشند و راه درست و نادرست را به آنان نشان دهند.
بخاطر همین روش نادرست و البته تصمیم‌هایی اشتباه والدین چه بسیار پسران و دخترانی که از راه بی‌راه شدند و تصمیم‌گیری‌های پدران و مادرانشان برای آنان کارساز نشد. والدین باید دقت کنند ، بیشتر جوانان به طور غریزی و طبیعی از چالش تصمیم‌گیری برای خود استقبال می‌کنند و به شدت دوست دارند، توان و هوش حل مسئله خود را آزمایش کنند.
این‌ها چند شیوه درست برای برخورد با فرزندان جوان بود امید است که والدین محترم با در نظر گرفتن همه‌ی موارد، جوانی جوانان خود را پاس بدارند و استعدادهای درخشان آنان را برای سعادت خود و جامعه شکوفا کنند تا هم به وظیفه شرعی و اخلاقی خود عمل کرده و هم به جامعه نفع برسانند.
