جامعه‌ی دینی و جامعه‌ای که دین‌مدار و اخلاق‌محور است، و مردم آن به خدا، معنویت، ارزش‌های اخلاقی و دینی علاقه‌مند هستند، باید دارای رسانه‌ی دینی باشد؛ زیرا در اسلام و جامعه‌ی اسلامی باید ابزارهای فرهنگ‌ساز مروّج دین و معرّف معارف دینی باشند؛ ازهمین‌رو، رادیو و تلویزیون دینی با ماهیت هنری خود می‌تواند چنین کنند و باید با بهره‌گیری از سازوکارهای هنری خودشان خدامداری، دین‌محوری و ارزش‌مداری دینی را در جامعه تقویت نمایند؛ چون همیشه در هر جامعه‌ای مسئله‌ی شناخت برای انسان حایز اهمیت بوده است. اینکه انسان در زندگی ماشینی و صنعتی خویش مرتب دچار خواب‌آلودگی یا خودفراموشی و خدافراموشی نشود؛ ازهمین‌رو، پیوسته نیازمند بیداری و هوشیاری عقلانی است. رسانه‌های همگانی می‌توانند با استفاده از ابزارهای هنری دائماً این بیداری را ایجاد و تقویت نمایند. رسانه‌ی دینی و انسانی با بینش و تفکر دینی و خدامحوری می‌تواند واقع‌گرا، ارزش‌مدار، حقیقت‌گرا، بیدارگر و هدایت‌گر باشد.
در این رسانه‌ها قدرت‌طلبی، انسانیت‌محوری، منفعت‌طلبی و سودگرایی سانسور شده و فرهنگ‌سوزی، تقدس‌زدایی و قداست‌شکنی، برهنگی، شهوت‌رانی، ايجاد يأس و ناامیدی در مخاطبان، ترویج خشونت و رذایل اخلاقی، فحشا و منکرات، خدشه‌دارکردن ارزش‌های انسانی و فضایل اخلاقی، قوم‌مداری لاابالی‌گری و… چون با مبانی پذیرفته‌شده‌ی آن ناهمسو است، هرگز معنا و مفهومی ندارد و تبلیغ و منتشر نمی‌شود.
از منظر دیگر، رسانه‌ی دینی و رسانه از منظر دین می‌تواند به یکی از دو صورت زیر باشد: یکی آنکه رسانه از منظر دین ابزاری برای انتقال و گسترش پیام دین و اخلاق باشد؛ دیگر اینکه رسانه به‌عنوان واقعیتی در زندگی بشر باشد که باید مبتنی بر بایدها و نبایدهایی است؛ به عبارت دیگر، دین با آموزه‌ها و احکام خاص خود بر کارکرد و محتوای رسانه اثر می‌گذارد. در بیان این دو معنا
می‌توان گفت: دین برخوردار از جهان‌بینی، ایدئولوژی، بینش‌ها، گرایش‌ها و عملکردهاست. دین به انسان‌ها می‌گوید که آنان باید چگونه بیندیشند و چگونه عمل کنند. این خصیصه‌ی ذاتی دین است و چاره‌ای جز ارتباط با مخاطب ندارد؛ زیرا ماهیت، حیات، فکر، اندیشه، اعتقاد و ایدئولوژی با نشر و گسترش ارتباط تنگاتنگی دارد؛ ازهمین‌رو، مفهوم «دین» با مفهوم «پیامبری» و ارسال رسولان و تبلیغ گره خورده است. دین اسلام و قرآن کریم وحی آسمانی و پیامی الهی است که بر دل‌های آماده‌ی پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم و مخاطبان مستعد ارسال می‌شود. مخاطبان دین همچون رسولان الهی باید به نوبه‌ی خود نبی و پیامبری برای همه‌ی آدمیان باشند و همه را دعوت به شنیدن پیام دین، پذیرش و در نهایت عمل به آن کنند. بنابراین دین به رسانه به‌عنوان ابزاری برای ادامه‌ی حیات و گسترش پیام خویش می‌نگرد؛ به عبارت دیگر، باید در نظام اسلامی و دینی رسانه ابزاری در
خدمت دین و ترویج آموزه‌های دینی و اخلاق اسلامی باشد.
