امروزه برای داروی تسکیندهنده، پزشکان از مواد مخدر استفاده میکنند، حکم آن چیست؟
حکم کشت منابع مواد مخدر به اعتبار محل مصرف متفاوت است. چنانچه کشت برای استفاده در داروسازی باشد، مباح است و اگر برای موارد ناجایز باشد، حرام است. البته با توجه به فساد زمانه، اجازۀ کشت آن نباید عمومی باشد؛ بلکه حکومت وقت باید نظارت و کنترل کاشت مقدار لازم را در اختیار خود داشته باشد.[1]
دکتر وهبةالزحیلی میگوید: «مصرف اندک و کم برای درمان رواست؛ زیرا حرمت ذاتی نیست، بلکه به سبب ضرر و زیان آنهاست.»[2]
همچنین شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید حفظهالله میفرماید: «از نظر شرع، اعتیاد و خرید و فروش و کشت مواد مخدر مطلقاً حرام است. البته اگر پزشک دارویی را تجویز کند که حاوی مواد مخدر باشد، در این صورت مصرف آن دارو حلال است.»[3] البته در مورد استفاده از مواد مخدر برای درمان میان علما اختلاف وجود دارد و به همان اندازه که مخالف این نظریه وجود دارد، موافق این نظریه نیز در میدان فقه حضور دارند که استفاده برای درمان بیماری اشکالی ندارد.
نتیجهگیری
بسیار زیباست روزی که جامعهای خالی از معتاد داشته باشیم. چقدر زیباست روزی که پدر خانواده، مادر، پسر و دختر پس از سالها ابتلا به اعتیاد، به آغوش گرم خانواده بازگردند. از آن زیباتر، روزی است که جوان مسلمان بهجای داشتن سرنگ و تزریق آن، قلم در دست داشته باشند و در دل، درد امت را احساس کنند. به امید روزی که بازوهای پرقدرت جوانان بهجای پوچ شدن بر اثر مصرف مواد مخدر، در راه خداوند و در جهاد و مبارزه با کفار و استعمارگران به کار رود.