دانشمند معاصر جهان اسلام مولانا مفتی محمدقاسم "قاسمی"
🔸«معراج»؛ ضیافتی الهی برای دلجویی از رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم معراج از جانب الله تعالی ضیافتی برای رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم بود. خداوند متعال محبوبش را به آسمان‌ها برد. جبرئیل حاضر شد. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم در مکه بود. ایشان از مکه سوار بر سواریِ ویژه‌ای به نام «براق» شد و به مسجدالاقصی و بیت‌المقدس رفت و آنجا نماز «تحیةالمسجد» خواند. جبرئیل علیه‌السلام پله‌ای آورد؛ پله‌ای که به هیچ‌چیزی جز اذن الهی وصل نبود و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم از بیت‌المقدس به آسمان‌ها رفت و در آنجا با پیامبران الهی ملاقات کرد و پیامبران به ایشان تبریک نبوت عرضه داشتند. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم در آسمان ششم حضرت موسی علیه‌السلام و در آسمان هفتم حضرت ابراهیم علیه‌السلام را ملاقات می‌کند و «بیت‌المعمور» و «سدرةالمنتهی» را می‌بیند و جبرئیل را با شکل اصلی‌اش می‌بیند که با ششصد بال پرواز می‌بیند و در نهایت آنحضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم به ملاقت الله تعالی مشرف می‌شود. معراج در واقع سفری ضیافتی و برای دلجویی از رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم بود. هرکس برای رساندن تبلیغ‌های الهی تلاش کند و حق و پیام‌های پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم را برساند، الله تعالی او را مورد الطاف بی‌شمار، بی‌انتها، بی‌حساب و بالاتر از تصور قرار می‌دهد.
🔸«نماز»؛ تحفۀ ماندگار سفر معراج سنت است که وقتی انسان به شهری می‌رود، چیزی به‌عنوان سوغات با خود بیاورد. وقتی انسان به حج می‌رود تسبیح، جانماز و زمزم هدیه می‌آورد. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیز امتش را دوست داشت و می‌فرمود: من به منزله پدر برای فرزند هستم. یک بار در جمع صحابه فرمود: کاش برادران خودم را می‌دیدم. صحابه رضی‌الله‌عنهم عرض کردند: پس ما که هستیم؟ ایشان پاسخ داد: شما اصحاب من هستید؛ برادران من آنانی هستند که مرا ندیده‌اند و به من ایمان می‌آورند. آنحضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم با این خصوصیات اخلاقی، در سفر به معراج چه تحفه‌ای از جانب الله تعالی برای امتش بیاورد؟ باید تحفه‌ای ماندگار بیاورد که کلید فتوحات دین و دنیا باشد. وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم از معراج برمی‌گردد، پنجاه نماز می‌آورد که به توصیۀ موسی علیه‌السلام این تعداد به پنج نماز تقلیل می‌یابد که بر مسلمان فرض عین هستند. این تحفه، موقت نیست. این تحفه برای ما و امت و بعدی‌ها نیز است.
🔸نماز انسان را بر جاده مستقیم دین قرار می‌دهد باید نماز را قدر بدانیم و آن را ضایع نکنیم. فرزندان خود را به اقامه نماز امر کنیم. تمام انبیا علیهم‌السلام نماز خوانده‌اند و نماز را برای فرزندان خود آرزو کرده‌اند. جد انبیا علیهم‌السلام؛ ابراهیم علیه‌السلام می‌فرمود: «رَبِّ ٱجْعَلْنِى مُقِيمَ ٱلصَّلَوةِ وَمِن ذُرِّيَّتِى» نماز ستون دین است. نماز آمد، دین می‌آید. هر کس نماز را اقامه کند، دین را اقامه داشته است. هرکس آن را تخریب کند، دین را تخریب کرده است. حضرت عمر رضی‌الله‌عنه در دوران خلافتش بخشنامه‌ای با این مفاد به والیان و استانداران می‌نوشت: «نماز از تمام کارهایتان مهم‌تر است. کسی که نماز را حفاظت کرد، دین را حفاظت کرد و کسی نماز را برباد داد و آن را ضایع کرد، حق مردم را نیز ضایع می‌کند.» قطعاً نماز انسان را بر جاده مستقیم قرار می‌دهد.
🔸«اسراء» و «معراج»؛ بیانگر جهانی‌بودن رسالت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم علامه ابوالحسن رحمه‌الله در بیان فلسفه‌ها و پیام‌های معراج می‌گوید دین یهود و نصارا منسوخ شده است. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم امام مشرق و مغرب، رحمت برای جهانیان و امتش آخرینِ امت است. باید امت راه پیامبرش را ادامه دهد. در میان امت، خواص امت؛ طلاب و علما باید راه رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم را ادامه دهند. راه رسول‌الله چیست؟ «تلاوت»، «تزکیه»، «تعلیم قرآن» و «تعلیم حکمت» چهار وظیفه‌ای هستند که در قرآن مجید برای پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم آمده‌اند. تلاوت آیات به شیوه صحیح برای امت انجام گیرد. تزکیه امت باید با شرایط و قواعد و قوانین و طبق تجربه‌هایی که رسیده است، صورت گیرد، و تعلیم کتاب و تعلیم حکمت که همان حادیث رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم هستند نیز باید انجام شود.
