تزکیه واصلاح انسان‌ها و زدودن عوامل فساد و منکرات از جامعه، یکی از شاخص‌ها ومحورهای اصلی دین مبین اسلام است. بنای تمدن اسلامی که متضمن خوشبختی و سعادت بشر است، بر اصلاح فرد و جامعه نهاده شده است. بدون فراهم آمدن چنین زیرساخت‌هایی تمدن اسلامی و جامعه آرمانی و فاضله شکل نخواهد گرفت. احساس آرامش و اطمینان در جامعه و مصونیت جان، مال و آبروی آحاد جامعه از ویژگی‌های اصلی یک جامعه آرمانی به شمار می‌رود. یک جامعه زمانی پویا و استوار می‌ماند که از انسان‌های سالم و متین تشکیل شده باشد؛ زیرا سلامت و همت افراد، منشأ رشد و تعالی است، هرچه انسان‌های جامعه بی شخصیت، رذیل و فاسد باشند به همان میزان آن جامعه رو به زوال و انحطاط می‌گذارد و این سقوط در پایان منجر به نابودی کامل و یا حداقل رسوایی می‌شود. و به هر مقدار که در جامعه‌ای فساد و ابتذال راه یابد، آن جامعه از یک جامعه ایده‌آل و آرمانی فاصله گرفته، به‌سوی زوال و فروپاشی پیش خواهد رفت. ازاین‌رو، اسلام برای حفظ جامعه از این‌گونه مصائب و بلاها، قوانین و ضوابطی را در خصوص بانوان ارائه داده که منحصر به‌فرد می‌باشند، اسلام زن را از منجلاب بی حیایی و فحشا، بردگی و ذلت بیرون کشیده و به اوعفت و پاکدامنی، آزادی وعزت بخشیده است. جهان غرب امروزه مدعی پیشرفت و ترقی است، در واقع از روزی که فحشا و بی حیایی را در جوامع خود رایج کرده رو به زوال گذاشته است. چراکه هر جامعه‌ای این مظاهر در آن شایع شود، از نظر انسانی در جاهلیت محض به سر می‌برد، گرچه در سطح بالایی از صنعت و تکنولوژی قرار داشته باشد.
براین اساس، دین اسلام که برای شکل گیری جامعه‌ای فاضله و آرمانی تلاش می‌کند، توجه شایانی به عوامل رشد جامعه و شناسایی اسباب زوال آن دارد. مسلّم است که ابتذال وبی‌بنداری از آفت‌ها و بلاهای خانمان‌سوزی هستند که به آرامش و امنیت جامعه ضربه می‌زنند. امروزه بسیاری از مشکلات و ناهنجاری‌هایی که بعضی جوامع با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، نتیجه همین نا به‌سامانی‌های اخلاقی و رفتاری است. یکی از کارهای مهم و اساسی در راستای جلوگیری از فساد و بی‌بندباری در جامعه، رعایت حجاب و پوشش مناسب است. پوششی که برجستگی اعضای بدن را مخفی کند و جاذبه و کشش در مردان ایجاد نکند.
تعریف حجاب ومفهوم آن
«حجاب» مصدر(حَجَبَ یَحجُبُ) و در لغت به معنای ستر، پوشش، حائل و مانع است. گفته می‌شود: «حَجَبَ الشّيء»؛ آن چیز را پوشاند. (لسان العرب: 1/ 298) چیزی که میان دو موجود مانع ایجاد کند و مانع از هم رسیدن آنها شود، حجاب نام دارد. گویا حجاب چیز مطلوب و با ارزشی را می‌پوشاند و مانع دسترسی دیگران به آن می‌شود. در قرآن مجید واژه «حجاب» در هفت آیه به‌کار رفته است. «حجاب» در اصطلاح عبارت است از پوشش مخصوص زنان مسلمان که به‌وسیله آن، جسمشان را از قرار گرفتن در معرض دید افراد بیگانه، حفاظت می‌کنند. (إظهارالحق والصواب في حکم الحجاب: 7)
مفهوم کلی حجاب این است که زن مسلمان با اختیار پوششی مناسب که برجستگی‌های بدن و زیورآلات او را بپوشاند، خود را از اینکه در معرض دید افراد بیگانه و نامحرم قرار گیرد، محفوظ نگه می‌دارد؛ امری که سبب رشد و بالندگی جامعه و از بین رفتن فساد و بی‌بندوباری می‌شود.
جایگاه زن در جامعه اسلامی
با بررسی جامعه‌شناختی تاریخ ادیان و ملت‌ها به این واقعیت پی می‌بریم که در طول تاریخ، هیچ‌گاه ملت‌ها زن را به جایگاه شایسته‌اش قرار نداده‌اند و همیشه در مورد آن دچار افراط و تفریط شده‌اند.
اغلب ملت‌ها نگاهی تحقیرآمیز به زن داشته‌اند و قشر زنان مورد ظلم وتعدی قرار گرفته و تضعیف و تحقیر شده‌اندند‌ان، گرچه بعضی از ملت‌ها در جایگاهی که به زن داده‌اند، دچار افراط و زیادروی هم شده‌اند.
«قبل از اسلام تمدن‌های شرقی زنان را لکّه ننگی بر دامن بشریت می‌پنداشتند، رومی‌ها معتقد بودند که زنان ارزشی بالاتر از کالای خانه ندارند. یونانی‌ها زنان را حزب شیطان قلمداد می‌کردند. در تورات محرّف، زن موجودی است مقرون به لعنت. در تعالیم کلیسا زنان همچون خس و خاشاک یا علف‌های هرزه در باغ بشریت محسوب می‌شوند. در مقابل از دیدگاه اروپاییان زن همچون خدا قابل پرستش بود.» (حجاب زن مسلمان:5)
دین اسلام که دین میانه‌روی و اعتدال است، برای زن جایگاه ویژه‌ای تعریف کرده است. جایگاه زنان را درتمدن اسلامی می‌توان از نقشی که آنان در شکل‌گیری تمدن ایفا کرده‌اند، درک کرد. در تمدن اسلام زنان مسلمان مجال داشته‌اند تا در عرصه‌های مختلف علمی، فرهنگی، سیاسی واجتماعی حضور فعّالی داشته باشند. حمایت‌های مادی ومعنوی أم المؤمنین خدیجة الکبری رضي الله عنها، همسر و همراز پیامبر و نیز فداکاری‌های بانوانی جلیل القدری همچون حضرت سمیه رضي الله عنها نخستین شهید اسلام، در راه عقیده و باور اسلامی، حاکی از جایگاه مهم و نقش فعال آنان در جامعه از نگاه اسلام است. از طرفی پیامبر اسلام در حق آنان توصیه‌های ویژه‌ای دارد و بر لزوم رعایت حقوق آنان تأکید فراوانی می‌کند.یای
فلسفه حجاب
قبلا ذکر شد که جامعه فاضله جامعه‌ای است که مردم در آن احساس آرامش و اطمینان کنند و از هرگونه اذیت و آزار در امان باشند. تحقق چنین آرمانی زمانی ممکن خواهد شد که عوامل فساد و منکرات از جامعه ریشه‌کن شوند؛ بنابراین، با توجه به جایگاه حساس زنان و آسیب‌پذیری آنان در جامعه، دین اسلام کوشیده است اسبابی را که منجر به آسیب دیدن این قشر ضعیف می‌شوند، از سر راه‌بردارد.
براین اساس، شریعت اسلام به منظور حفاظت بانوان از مزاحمت و آزار و اذیت انسان‌های لاابالی و تبه‌کار، به بانوان مسلمان دستور داده است که حجاب و پوشش اسلامی را رعایت کنند تا از هرگونه اذیت و آزار احتمالی در امان بمانند و با حفظ شخصیت و جایگاه خود، تمایلات و وساوس قلبی افراد شیطان صفت را دفع کنند.
قاری محمد طیب رحمه‌الله، می‌نویسد: «حجاب به‌ذاته مقصود نیست، بلکه تدبیری است برای نجات از یک مرض مهلک و بسیار خطرناک که برای هر فرد بشر سمّ قاتل به‌شمار می‌رود و اثرات سوء آن، منجر به تباهی و هلاکت اقوام و ملل می‌گردد وآن مرض مهلک همان است که قرآن کریم از آن به «فحشا» تعبیر کرده است و در اصطلاح به‌بی حیائی، بی‌غیرتی، و بی عفتی معروف است و بدون شک این مرض چنان مرضی است که باعث هلاکت و نابودی اقوام و ملل می‌گردد».(حجاب زن مسلمان: 36)
مخالفت غرب با حجاب و دلیل آن
در این اواخر شاهد برخی از رویکردهای نابجا و نابخردانه با فرهنگ ناب حجاب در برخی از کشورهای غربی از جمله فرانسه بودیم. ناگفته پیداست که در پشت این ماجرا چه دست هایی دست به کار اند و چه اهدافی را دنبال می کنند اما: با مطالعه تعامل فرانسه با اسلام و مسلمانان و فرهنگ اسلامی در گذر زمان، گفتمان غالب فرهنگ فرانسه در مورد اسلام و مسلمانان در نشان دادن تصویر منفی از مسلمانان سازمان یافته و نظامند می‌نماید و همانطوری که خواهیم دید در سیاست گذاری‌ها منعکس شده است. هیچ موضوعی درباره اسلام و مسلمانان نتوانسه است به اندازه حجاب باعث جلب توجهات، آزردن افکار، ایجاد ترس و خشم و ازدیاد شکاف بین فرانسه و پنچ میلیون ساکن مسلمان آن شود. در سال ۱۹۸۹ ارنست چینر مدیر کالج گابریل – هاوز در کریل واقع در شمال پاریس جرقه شروع این موضوع را زد و در حالی که نیمی از ۸۷۳ دانشجوی آنجا بچه های عرب بودند، پوشیدن روسری ها را ممنوع اعلام کرد. بر طبق گفته های چنیر پوشش دختران حکایت از تفاوت های مذهبی و در یک جوّ متنوع از لحاظ نژادی دارد و می تواند به عنوان تلاشی برای جلب دیگران به سوی دین خود تلقی شود. قانون فرانسه تبلیغ دینی در مدارس دولتی را منع می کند. اعتراض عملی مسلمانان در برابر ممنوعیت حجاب روی این است که فرانسه از میان نمادهای مذهبی مثل صلیب و کیپا فقط روسری را ممنوع کرده است. آنها اظهار داشته اند که حجاب، لباس سنتی اسلامی است و از روی ایدئولوژی نیست. حتی سکولارهای مذهبی هم که شاخه اصلی مهاجرین را در فرانسه شکل داده‌اند این گونه می‌اندیشند. آنها با بیان اینکه حجاب، فرهنگ مسلمانان است با آنان همدردی می‌کنند. اگرچه آنان از سنت حجاب به عنوان یک چیز قدیمی و منسوخ انتقاد می کنند، ولی مخالف ممنوعیت آن هستند. آنان این عمل را مغایر با حقوق بشر می‌دانند. چرا حجاب موجب ایجاد این چنین مباحثی شده است؟ چرا نمادهای مذهبی و علائم اختلاف فرهنگی این گونه نمایانگر می‌شود و حتی تبدیل به موضوع پر باری می‌گردد؟ حجاب دیگر فقط یک شال گردن نیست، حجاب معانی و مفاهیمی را که به وسیله رسانه ها و فرهنگ مسلط بر آن تحمیل شده به همراه دارد که شامل پیشینه، مسائل مذهبی، اسلام گرایی، افراط و تبلیغ مذهبی است و همچنین به عنوان نشانه ای از پستی، ظلم و ستم، انفعال و تعلیم پذیری مدنظر بوده است. رسانه‌ها و افراد سیاسی در فرانسه تعیین کرده اند که چگونه مردم باید به مسئله حجاب بنگرند: رسانه ها به روسری توهین می کنند، هنگامی که روزنامه های فرانسه مثل لوموند حجاب را در کاریکاتورهایی که عمدا اغراق آمیز شده اند به تصویر می‌کشند، تاثیر مضحکی را در تصویر خواننده ایجاد می‌نمایند. رسانه های فرانسه حجاب را در صورتی ابتدایی از پوشش فرهنگی و مذهبی زنان مسلمان نشان می‌دهند. برخی حتی آن را نماد و نشانه ظهور بنیادگرایی در فرانسه می‌دانند و در مورد افزایش پایگاه اجتماعی اسلام گرایان توسط مدارس هشدار می دهند. چرا این چنین تنفر و انزجار شدیدی از حجاب وجود دارد؟ چرا این ممنوعیت شامل صلیب و کیپا نشده است؟ اگر اسلام به تنهایی انتخاب نشده بود، ادعای حمایت از سکولاریسم توجیه پذیرتر می‌نمود. به نظر می رسد که ممنوعیت حجاب تجلی آشکاری از تنفر رو به رشد علیه مسلمانان در فرانسه و تلاشی برای تخریب فعالیت های در حال افزایش اسلام گرایان و قطع پیوستگی آنان با دیگر جوامع باشد. در این باره یادداشتی در لوموند منتشر شد: «پوشش روسری اسلامی میدان مبارزه ای را برای بنیاد گرایان رادیکال مسلمان که در حال جنگ با سکولاریسم هستند را فراهم آورده است و در همین حال مقاومت جامعه فرانسه را در حوزه بسیار حساس مدارس ارزیابی می‌کند.» رسانه ها در یک فرآیند کاهشی و گزینشی تعمیم هایی داده اند که تاثیر منفی را بر درک و فهم از مسلمانان در فرانسه و جاهای دیگر می گذارد.
گفتمان حجاب در فرانسه چیز جدیدی نیست، و ریشه در مباحث مستعمراتی دارد. در دوره های استعماری، نقاب نشانگر زنان جامعه افریقای شمالی بود. به بیان فرانتس فانون: «این امر حکومت های استعمار گر را به تعیین شیوه های سیاسی تصیقی رهنمون کرد. اگر ما بخواهیم ساختار الجزایر را نابود سازیم در ابتدا باید بر زن ها غلبه کنیم، ما باید برویم و آنها را پشت نقاب هایشان بیابیم و باید به خانه هایی که مردان و زنان را در آنها دور از دید سایرین قرارداده اند برویم . موقعیت زنان است که باید سر منشأ اعمال ما قرار گیرد.» نتیجه گیری بحث حجاب در انتها به سیاست منفی که برعلیه مسلمانان اعمال شد منجرشد به این خاطر که ممنوعیت حجاب موجب نقض حقوق شخصی و آزادی های دینی می شود. اگر چه فرانسه عهد نامه حقوق بشر اروپا را که آزادی های مذهبی را تضمین می‌کند امضاء کرده است، ممنوعیت نشانه عدم تحمل مسلمانان توسط فرانسه. افزایش اهانت و بی احترامی به مذهب و فرهنگی اسلامی است. سیاست فرانسه درباره مسئله حجاب بازدارنده بود و از خود بیگانگی جامعه مسلمانان را افزایش داد و فرآیند اتحاد مدنی را پیچیده کرد. اکثریت مراکشی هایی که مذهبی نیستند (حتی برخی کافرین) فهمیده اند که مسلمانان چگونه دینی دارند. اسلام در رسانه ها و سخنان فرانسوی ها یک مقوله نژادی است؛ بنابراین، رسانه ها عرصه نژاد پرستی تعصب فرهنگی را برقرار می‌سازند که خرد مندان در تلاشند که از آن رهایی یابند. (سایت پرسمان، حجاب در فرانسه)
دشمنی فرانسه با حجاب ونفاق رسانه‌ها
فارس پلاس؛ دیگر رسانه‌ها – مهر نوشت: فرانسه در سال ۲۰۰۴ قانون «ممنوعیت استفاده از نشانه‌های مذهبی در مدارس فرانسه» را تصویب کرد. در ۱۵ مارس ۲۰۰۶ ژاک شیراک رئیس جمهور وقت فرانسه قانونی را به تصویب رساند که در آن هرگونه علامت خاص دینی در مدارس عمومی ممنوع شد. این علامت شامل صلیب، حجاب اسلامی و کلاه‌های مخصوص است.
نگاه اولیه بر عنوان این قوانین نشان ازاین دارد که این قانونی کلی درباره همه ادیان است که دولت فرانسه تنها به دلیل اجرای قانون سکولار هرگونه نشانه مذهبی در مدارس فرانسه را ممنوع کرده است. اما با بررسی بیشتر در نشانه‌های مذهبی که به عنوان یک فریضه واجب درادیان الهی برای پیروانشان تلقی می‌شود، مشخص می‌گردد این قانون به طور غیر مستقیم بیشتر مسلمانان را هدف قرار داده است، چرا که در دین یهود کلاهی به نام «کیپا» یا «کپه» معروف است و بیشتر مردان یهودی آن را بر سر می‌گذارند و معمولان زنان چنین کلاهی بر سر ندارند.
بر اساس معتقدات یهودیان در تلمود آمده است «سرت را بپوشان تا خشم آسمان بر بالای سر تو نباشد.» این کلاه یکی از ابزار و وسایل اصلی هنگام دعای یهودیان است و نه در همه شرایط از جمله رفتن به مدرسه یا محل کار و نداشتن این کلاه به همراه یک یهودی به معنای نقض یک فریضه دینی محسوب نمی‌شود.همچنین حمل صلیب به عنوان نشانه مذهبی مسیحیان همواره و در همه مکان‌ها لازم نیست که به همراه داشته باشند.
بنابراین قانون ممنوعیت استفاده از نشانه‌های مذهبی در فرانسه را به راحتی و صراحت می‌توان همان قانون «بی حجابی اجباری» در فرانسه خواند عبارتی که در رسانه‌های مختلف و حتی موتورهای جستجو و ویکی پدیا دیده نمی‌شود.
قانون بی‌حجابی اجباری در فرانسه بعد از سال ۲۰۰۴ در سال ۲۰۱۰ برای سایر مراکز آموزشی و دولتی تصویب شد. در واقع براساس قانون رسمی کشور فرانسه، حضور یافتن در مکان‌های دولتی و مدارس و دانشگاه‌ها به همراه هر گونه نشان یا پوشش مذهبی ممنوع است.
داستان بی حجابی اجباری در فرانسه تنها محدود به مدارس نبود، بلکه در سال ۲۰۲۰ امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه از پیش نویس طرح قانون جدیدی در این کشور خبر داد که حق زنان در داشتن حجاب اسلامی در اماکن عمومی را محدود می‌کرد. بر اساس قانون جدید، زنانی که کودکان خود را در اردوهای مدرسه همراهی می‌کنند از داشتن حجاب منع می‌شوند. همچنین زنان با حجاب نمی‌توانند برای دیدن فرزندانشان وارد مدرسه یا مهد کودک شوند. همچنین سنای فرانسه همان سال طرح «ممنوعیت نماز خواندن در دانشگاه‌ها را در کنار موضوع حجاب به تصویب رساند.»
قانون «بی‌حجابی اجباری» در مدارس اهرمی برای فشار بر مسلمانان
در واقع می‌توان گفت تصویب قانون «بی‌حجابی اجباری» در مدارس، مهدهای کودک، دانشگاه‌ها، مراکز عمومی و دولتی فرانسه اولین گام برای تحت فشار قرار دادن مسلمانان است. طی چند سال گذشته دولت مکرون اقدامات ضد اسلامی بسیاری را در کارنامه خود ثبت کرده است. این رویکرد تهاجمی دولت فرانسه تا جایی پیش رفت که «جرالد دارمانین»، وزیر کشور فرانسه، حتی کریدورهای فروش غذای حلال در فرانسه را نیز تهدیدی برای به گفته وی، ارزش‌های به اصطلاح سکولار جمهوری فرانسه خواند.
قانون بی‌حجابی اجباری در سال‌های اخیر در کشور فرانسه که به عنوان مهد آزادی معرفی می‌شود، عرصه ورزشی را بر زنان مسلمان محجبه تنگ تر کرد. زنان با حجاب، از مشارکت در هرگونه رویداد ورزشی که فدراسیون‌های ورزشی آن را برگزار می‌کنند، منع خواهند شد تا بدین ترتیب فدراسیون ورزشی فوتبال فرانسه، تنها فدراسیون بین‌المللی باشد که زنان با حجاب را از مشارکت در رویداد ورزشی منع کرده باشد. فدراسیون فوتبال فرانسه که بازیکنان متعددی با حجاب در لیگ‌های آن بازی می‌کنند، به آنها ابلاغ کرده که بین «اعتقاد» و «شور و اشتیاقشان» یکی را انتخاب کنند.
پشتیبانی رسانه های فرانسوی از اقدامات دولت فرانسه در اجرای «بی‌حجابی اجباری»
دولت فرانسه برای اجرای قوانین خود نیازمند همکاری رسانه‌ها و روزنامه‌هایی است که در داخل و خارج از کشور در اجرای این قوانین دولت را یاری کنند. رسانه‌هایی چون مجله «شارلی ابدو» که همواره به بهانه آزادی بیان اهانت های مختلفی را به بزرگان دین اسلام از جمله پیامبر(ص) و دیگر شخصیت‌های مسلمان در کارنامه خود دارد. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۸ رسانه‌های فرانسوی هم سو با سیاستمداران دولتی علیه «مریم بوجیتو» رئیس منتخب اتحادیه ملی دانشجویان در دانشگاه سوربن حملات گسترده‌ای را علیه وی آغاز کردند و مجله شارلی ابدو کاریکاتوری از این زن مسلمان با شکل و شمایلی زشت به تصویر کشید.
همراهی ۲ هزار پلیس فرانسوی در اجرای قانون «بی حجابی اجباری» در این کشور
در روزهای اخیر گابریل آتال وزیر آموزش و پرورش فرانسه با ادعای اینکه پوشیدن عبا نقض قوانین سکولار فرانسه است چند روز پیش از آغاز فصل بازگشایی مدارس در این کشور اعلام کرد؛ پوشیدن عبای اسلامی (ردای گشاد و تمام قد) برای دختران مسلمان در مدارس دولتی فرانسه ممنوع است. ودر سالگرد ایجاد آشوب در ایران دولت فرانسه با همراهی پلیس این کشور ۲ هزار نیرو برای گشت حجاب فرانسوی به کار گرفته است. برخی صفحات شناخته‌شده در فضای مجازی به طور محدود از حضور افسران پلیس مقابل برخی مدارس فرانسه برای اجرای طرح استفاده از ممنوعیت عبا و اجرای قانون بی حجابی اجباری خبر دادند.
رفتار مکرون با حقوق زنان فرانسه
رئیس جمهور فرانسه قانون «بی‌حجابی اجباری» را طوری در سایه حمایت رسانه‌ها و جوامع بین الملل به آرامی اجرا می‌کند و تقریباً هیچ نهاد بین المللی متعرض وی و سیاست‌های ظالمانه این دولت علیه نقض حقوق زنان مسلمان نیست.
اعتراضات به «بی‌حجابی اجباری» از دانش آموزان فرانسوی تا شخصیت‌های سیاسی
پس از اعلام آخرین اظهارات مقامات سیاسی فرانسوی در منع ورود دختران مسلمان با عبا و یا حجاب اسلامی که نشانگر مسلمان بودن آنها است، برخی از دانش آموزان و والدین آنها دست به اعتراض زدند. مردم شهر «تارب» در شمال فرانسه در اعتراض به ممنوعیت پوشیدن عبا در مدارس تظاهرات کردند و خواستار پایان دادن به تبعیض علیه مسلمانان و اسلام هراسی در این کشور شدند.
علاوه بر خانواده‌ها و حزب راست گرا در فرانسه یک سازمان ناظر بر حقوق بشر در فرانسه، ممنوعیت پوشش عبا در مدارس این کشور را در شورای دولتی به عنوان بالاترین دادگاه فرانسه به چالش کشید.
وینسنت برنگارث، وکیل مدافع حقوق مسلمانان (ای دی ام) اعلام کرد که آنها به شورای ایالتی درخواست تجدیدنظر دادند تا تعلیق این ممنوعیت را که به گفته او چند آزادی اساسی را نقض می‌کند، درخواست کنند.
شورای دیانت اسلامی فرانسه این اقدام را به عنوان یک تصمیم خودسرانه ارزیابی و اعلام کرد که تصمیم ممنوعیت پوشش عبا در مدارس، خطر بالایی را در خصوص تبعیض علیه مسلمانان فرانسه ایجاد می‌کند و همچنین فقدان تعریف روشنی از پوشش باعث ایجاد وضعیت مبهم و ناامنی قضائی می‌شود. این شورا همچنین توضیح داد چگونه است که اگر پوشش عبا اسلامی دانسته شود ممنوع اعلام می‌شود و اگر غیراسلامی باشد، جایز شمرده می‌شود. (سایت فارس حقیقت روشن می‌شود، پشت پرده طرح «بی حجابی اجباری» در فرانسه چیست؟)
سخن پایانی
کشورهای غربی همواره از موضوع اهمیت به حقوق و آزادی زنان به عنوان یک بهانه سیاسی در بُعد داخلی و بین المللی برای وارد کردن فشار سیاسی بر سایر کشورهای مسلمان بهره بردند. در حالی کشورهای غربی و در رأس آنها فرانسه ادعای حمایت از آزادی زنان را جار می‌زنند که آمار قتل و تجاوز به دختران و زنان اروپایی در مرحله بالایی قرار دارد. از سوی دیگر این کشورها در برخورد با گرایش روز افزون مردم کشورهایشان به سوی اسلام درصدد تحت فشار قرار دادن مسلمانان هستند تا از این طریق جلوی رشد گسترده مسلمانان در کشورهای غربی را بگیرند.
ممنوعیت نشانه‌های مذهبی که به طورغیر مستقیم بیشتر حجاب دختران و بانوان مسلمان را هدف قرار داده یکی از اهرم‌های فشار دول غربی بر مسلمانان است، اهرمی که همواره عزم زنان مسلمان را بر پایبندیشان به حجاب اسلامی بیشتر خواهد کرد.
نتیجه بحث
در جامعه امروزی که فحشا و منکرات به اوج خود رسیده است، ضرورت رعایت حجاب و پوشش اسلامی بیش از پیش احساس می‌شود واین امری‌است که تمام دلسوزان وخیرخواهان مسلمان وغیر مسلمان به آن معترفند. در عصر حاضر قانون ممنوعیت حجاب ومحدودیت قایل شدن برای زنان محجبه، معنا و اهداف زشتی را دربر دارد. در پیش گرفتن چنین سیاست‌هایی آن هم در کشورهایی که دم از آزادی وحقوق زن می‌زنند، تعجب‌آور است. واقعیت این است که صدور چنین احکامی در راستای اغراض شهوانی حکّام مفسد وتبهکاری است که می‌خواهند از زنان به عنوان ابزار شهوانی وهرزگی خود استفاده کنند وهیچ ارزش وجایگاه برتری از این برای زنان قائل نباشند.
شرایط جدید در جهان امروز مقتضی این است که زنان اعم از مسلمان وغیر مسلمان پذیرای «حجاب»، این هدیه آسمانی وتحفه الهی باشند، وخود وجامعه‌شان را از مضرات وپیامدهای جبران‌ناپذیر بی حجابی و بدحجابی نجات دهند.
باید گفت که اگر در عصر حاضر این دستورالعمل زندگی در جوامع اسلامی وغیر اسلامی اجرایی شود، قطعاً شاهد کاهش جرایم و مفاسد اخلاقی خواهیم بود.
