نویسنده: ام‌عائشه
شیوخ و استادان امام ابوحنیفه رحمه‌الله
ایشان گروهی از استادان و شیوخ‌برجسته داشت؛ از جمله: حماد بن سلیمان اشعری و زید بن علی زین العابدین و محمد باقر زین العابدین و جعفر صادق و عبدالله بن حسن بن حسن و جابر بن یزید جعفی رحمهم‌الله؛ ولی بیش از همه تحت تأثیر حماد بن ابی سلیمان اشعری رحمه‌الله، فقیه کوفه، علم حاصل نموده‌اند و ایشان قرائت قرآن را از امام بزرگوار عاصم، یکی از قرّاء سبعه، فرا گرفت.
اقوال سلف درباره‌ی امام ابوحنیفه رحمه‌الله
گفتار بزرگان سلف و پیشنیان در بزرگ‌داشت و ستایش امام ابوحنیفه رحمه‌الله همچون دُرهایی رشته‌نشده‌اند، که تعدادی از این درهای شاهوار را برای کمک به هر چه روشن‌تر ساختن جایگاه والای ایشان به رشته‌ی تحریر می‌کشیم.
-
امام شافعی رحمه‌الله درباره‌ی ایشان می‌گوید: «مردم در فقه محتاج و عیال امام ابوحنیفه‌اند.» و در روایت دیگری از وی آمده است: «هرکس می‌خواهد فقه را فرا گیرد، برود و ملازم ابوحنیفه و یاران او شود؛ چون‌که بیگمان، همه‌ی مردم در فقه محتاج و عیال او هستند.»
-
عبدالله ابن مبارک رحمه‌الله می‌گوید: «اگر اخبار و آثار شناخته شده‌اند و نیاز به رأی و نظر پیدا شده، باید دانست که رأی، رأی مالک و سفیان ثوری و ابوحنیفه رحمهم‌الله است و ابوحنیفه رحمه‌الله از همه‌ی این‌ها «رأیش» نیکوتر است و از نظر هوش، دقیق‌ترین و در فقه، ژرف‌اندیش‌ترین آنان است.»
-
حکم بن عبدالله رحمه‌الله گفته است: «در میان اهل حدیث، فقیه‌تر از سفیان ثوری ندیده‌ام و ابوحنیفه از او فقیه‌تر بود.»
-
سفیان بن عیینه رحمه‌الله گفته است: «گمان نمی‌کردم که دو چیز از پل کوفه تجاوز نمایند درحالی‌که به همه‌ی آفاق رسیدند: قرائت حمزه، و رأی و نظر ابوحنیفه.»
