طبق گزارش جدید سازمان بین‌المللی آکسفام، طی دو سال گذشته یک درصد از ثروتمندترین افراد جهان سهمی نزدیک به دوسوم کل ثروت جدید ایجادشده در سراسر جهان را داشته‌اند. براساس این گزارش، از مجموع ۴۲ دالر ثروت جدید که از ۲۰۲۰ ایجاد شده است، ۲۶ تریلیون دالر یا ۶۳ درصد آن به افراد ثروتمند مربوط بوده است. به گفته آکسفام، ۹۹درصد باقی جمعیت جهان تنها ۱۶ تریلیون دالر ثروت جدید جمع‌آوری کرده‌اند. آگسفام در گزارش خود آوردهاست که فاصله میان اغنیا و فقرا بهشدت روبه افزایش است.
پس از حاکمیت ایدولوژی سرمایهداری-دموکراسی در جهان، لگام گسیختگی و تک رویها در همه بخشهای زندگی انسانها پدید آمدهاست. فربهترین نوع آن”بازار آزاد” است. این بخش ایدولوژی سرمایهداری برای انسانهای امروزی، باالخصوص طبقه فقیر وکم درآمد جامعه بسیار گران تمام شدهاست. زیرا با استفاده از این مفهوم سرمایهگذاران و سهامداران میتوانند از پدیدههای انحصار و احتکار مستفید شوند، و نرخ بازار در قبضه خود داشته باشند.
امروز کار به جای رسیدهاست که در تحتِ بازار آزاد چند فرد انگشتشمار ثروت و قدرت را در انحصار خود قرار داده و بقیه مردم با فقر شدید و بیکاری دست و پنجه نرم میکنند.
پس ازحاکمیت چندین ساله سرمایهداری در جهان، ایدولوژی کمونیستی از بیعدالتیهای اقتصادی و شکل‌گیری دو طبقه (فقیر و سرمایهدار) شکل گرفت. نظام سوسیالیستی هم از پسِ این بیعدالتی بیرون آمده نتوانست؛ سرانجام محکوم به شگست شد.
امروز که از انقلاب کبیر فرانسه نزدیک به 237 سال میگذرد، فقر بیشتر از هرروز دامنگیر مردم جهان شدهاست. قرار گزارشهای مطرح شده، تنها در کشور هندوستان بیشتر از 250 ملیون انسان در معرض فقر شدید قرار دارند. از این میان، 30 ملیون انسان دراین کشور خانه بدوش‌اند. این رقم چشمگیر که تعدادشان نزدیک به اندازه کل نفوس افغانستان بالغ میشود تمام عمر خودرا در خیابانها و جنگلها سپری میکنند.
چیزی که خیلی ملموس و آفتابی میباشد استمرار این واقعیت تلخ وناگوار است. دیروز کمونیزم برای نابودی نظام سرمایهداری که عامل اصلی این همه بدبختیها شناخته شدهاست قدعلم نمود؛ ولی نتوانست غالب شود. اگر ایدولوژی سوسیالیستی نتوانست تغییر کلی و مطلوب را ایجاد نماید، نباید بشر چنین حالت رقت بار را به تماشا بنیشیند.
بدیل معقول و کارسازتر از هر ایدولوژی بشری که بتواند مهمترین مشکل اقتصادی امروزی را حل نماید، اسلام عزیز است. نظام اقتصادی اسلام با جمع آوری زکات اموال مسلمین و صدقات لازمی نمیگذارد میان سرمایهدارها و کم درآمدها فاصله فاحش و عمیق ایجاد شود. این یک ادعای محض وبیاساس نیست، بلکه واقعیت است که تاریخ آن را در دوران حاکمیت اسلام در طول قرون متمادی به تجربه گرفته است.
بناء از الزامات امروزی بشر و خصوصا مسلمانها این است که با تحکیم حاکمیت اسلامی؛ عدالت اقتصادی را قبل از انقراض و نابودی کتله عظیمی از انسانها به تجربه بگیرند و از جمع شدت ثروت همهگانی در دستان یک اقلیت که تعدادشان به یک فیصد هم نمیرسد، جلوگیری نمایند.
