نیروهای اشغال‌گر ایالات متحدۀ آمریکا در تاریخ 29 آگوست 2021م. به یک خانه مسکونی در منطقه شیرپور کابل حمله هوایی انجام دادند. در ابتدا، نیروهای اشغال‌گر، این حمله را علیه مواضع تروریستی و نیروهای داعشی عنوان کردند و از این جنایت، حمایت کردند، اما سپس مشخص شد که این حمله بر یک منزل مسکونی صورت گرفته و افراد غیرنظامی و بیگناه کشته شده‌اند.
در این حمله ده تن از اعضای خانواده «زمری احمدی» به شهادت رسیدند که هفت تن آنان کودکان و اطفال بودند. «پنتاگون» معتقد بود این حمله برای ازبین‌بردن عناصر داعش که قصد حمله به روند تخلیه سربازان اشغال‌گران را داشته‌اند صورت گرفته است، اما پس از بررسی‌های دقیق‌تر مشخص شد که هیچ نیرو و عنصر نظامی در آن منزل نبوده است و فقط اعضای خانواده آقای احمدی و کودکان وی آن‌جا بوده‌اند.
«جنرال کنت مکنزی»، قومندان ستاد فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا گفته بود که تمام قربانیان آن حمله غیر نظامی بوده‌اند. وی گفت: بررسی‌های ما نشان می‌دهند که این حمله یک اشتباه غم‌انگیز بوده است.
«لووید آستین»، وزیر دفاع آمریکا در یک اعلامیه گفت که در این حمله هوایی، غیرنظامیان مورد هدف قرار گرفته‌اند.
وزارت دفاع آمریکا باوجود «اشتباه» و «غم‌انگیز»دانستن این حمله، هرگونه جنایت جنگی را انکار کرد و گفت شواهدی برای این موضوع، وجود ندارد.
متهم‌شدن آمریکا به نقض حقوق بشر
در نوامبر سال 2014م. سازمان عفو بین‌الملل که بر موارد نقض حقوق بشر و جنایات جنگی توسط کشورهای متجاوز متمرکز است و آن را بررسی می‌کند، آمریکا را متهم کرد که مدارک مربوط به جنایت جنگی، شکنجه و قتل‌های غیر قانونی در افغانستان را پنهان کرده است.
تهدید آمریکا به دستگیری و تحریم هیئت بررسی‌کننده جنایات جنگی
در سپتامبر سال 2018م. ایالات متحده تهدید کرد درصورت متهم‌کردن هر یک از سربازان آمریکایی که در افغانستان مشغول اشغال هستند، قضات دیوان کیفری بین‌المللی و سایر مقامات را دستگیر و تحریم می‌کند. هم‌چنین ایالات متحده اعلام کرد که درصورت انجام تحقیقات در مورد اتهامات جنگی توسط ایالات متحده در افغانستان، با دیوان کیفری بین‌المللی همکاری نخواهد کرد.
در 12 آوریل سال 2019م.، هیئتی از قضات دیوان بین‌المللی کیفری تصمیم گرفتند که تحقیقاتی را در مورد افغانستان آغاز نکنند، «فاتو بنسودا»، دادستان ارشد محکمه، گزارشی را ارائه کرد که «یک مبنای معقول» را مبنی بر ارتکاب جنایات ایجاد کرد، اما آنها تصمیم گرفتند که ادامه ندهند؛ زیرا ایالات متحده و سایر طرف‌ها همکاری نمی‌کنند.
در مارچ سال 2020م. قضات ارشد دیوان بین‌المللی کیفری خواستار تحقیق دربارۀ جنایات جنگی توسط نیروهای آمریکایی در افغانستان شدند و تحقیقات قبلی درباره نقش ایالات متحده در ارتکاب جنایات جنگی را لغو کردند.
شکی نیست که جنایات جنگی و حقوق بشری نیروهای متجاوز ایالات متحده آمریکا در دوران اشغال افغانستان بسیار زیاد و غیرقابل جمع‌آوری همه‌جانبه و موردی هستند؛ اما در این مبحث مقداری از آنها را به‌عنوان مشت نمونه خروار ارائه کردیم. این‌ها آن مواردی بودند که به‌صورت رسمی و توسط نهادهای ذی‌ربط و قانونی بین‌المللی گردآوری شده بودند و جوامع جهانی و حقوقی، آنها را تایید کرده‌اند.
جنایات جنگی نیروهای بریتانیا در افغانستان
جنایت جنگی در افغانستان فقط منحصر به ایالات متحده نیست و بسیاری از کشورهای متجاوز عضو ناتو نیز دست به اقدامات توأم با جنایت جنگی زده‌اند و تحقیقات رسمی بین المللی از این حقایق، پرده‌برداری کرده‌اند. در تحقیق مستقل و موثقی که سایت و بخش تحقیقات رسانه جهانی «بی‌بی‌سی» انجام داده است، موارد صریح و آشکاری از نقض موارد حقوق بشر و جنایت جنگی را ذکر کرده است و حقایق پنهانی را برملا ساخته است.
در 7 فبریه سال 2011م. نیروهای ویژه آمریکایی در یورشی از قبل تعیین‌شده به ولسوالی «نادعلی» ولایت هلمند، جوانان غیرمسلح و بیگناه را درحالی‌که در یک خانه گردهم آمده بودند، به شهادت رسانده بودند. سمیع‌الله و نثاراحمد، فرزندان حبیب‌الله بودند که در خانه خود خوابیده بودند و هفت نفر دیگر نیز که برای تعزیت و تسلیت آمده بودند، در همان خانه وجود داشتند، ناگهان چهار طیاره نظامی که حامل پرسونل نیروهای ویژه بریتانیایی بودند، فرود آمدند و اندکی بعد، تمام نُه نفری که در مهمان‌خانه بودند جان‌شان را از دست دادند.
نیروهای ویژه بریتانیایی ادعا کرده بودند که این افراد با مجاهدین طالبان رابطه داشته‌اند و نیز در هنگام ورود آنها به خانه، بر آنان آتش گشوده‌اند، ادعایی که بر اساس تحقیق بی‌بی‌سی و بررسی شواهد و مدارک موجود بر خانه مورد حمله، هرگز ثابت نشد.
بررسی تیم تحقیق بی‌بی‌سی از نشانه‌ها و ظواهر تیراندازی در منزل حبیب‌الله و نیز تایید متخصصین تسلیحات نیروهای ویژه بریتانیا، این مطلب را ثابت کرد که چندین مرمی از بالا فیر شده بود که نشان می‌داد به افراد در هنگام درازکشیدن یا در وقت تکیه‌داده به دیوار و نه هنگام نبرد و جنگ تیراندازی شده بوده است.
هم‌چنین گروه تحقیقات بی‌بی‌سی کشف کرده بود که چندین سال بعد از این تیراندازی، محققان پلیس سلطنتی بریتانیا عکس‌های این صحنه را که بلافاصله بعد از وقوع ماجرا گرفته شده بودند، دیده بوده و به همان نتیجه رسیده بودند. اما پلیس سلطنتی نظامی احساس کرده بود که بخاطر موانعی که از سوی دیگران با آن مواجه شده بود، بخت زیادی برای تعقیب کسی به‌عنوان نخواهند داشت.
حبیب‌الله، پدر دو تن از شهدا و صاحب منزل مورد حمله، گواهی می‌داد که به سر یا سینۀ همۀ این نه نفر به‌وضوح شلیک شده بود که این مورد، از مشخصه‌های متعارف تیراندازی تعمدی افراد سرویس هوایی ویژه بریتانیا از فاصله نزدیک است. آن‌چه که ادعاهای نیروهای بریتانیایی را رد می‌کرد، این بود که فقط سه اسلحه از این منزل یافته شده بود درحالی‌که آنان معتقداند هر نه نفر، مجاهد و «شورشی» بوده‌اند. این موضوع و نیز اصرار حبیب‌الله بر این‌که این افراد مسلح نبوده‌اند، این احتمال را افزایش داده است که نیروهای بریتانیایی از ترفند جاسازی سلاح استفاده کرده‌اند تا به نظر برسد این افراد بیگناه در هنگام شهادت اسلحه داشته‌اند. این احتمال با بررسی تیم تحقیق بی‌بی‌سی از موارد مشابه نیز قوت گرفته بود.
