نیروهای ویژۀ ارتش بریتانیا در سلسلۀ اقدامات جنایت جنگی خود، دو روز پس از قتل و کشتار مردم بی‌دفاع در قریة نادعلی، هشت نفر بیگناه را در حمله به منزلی در قریۀ خانانو در ولسوالی موسی‌قلعۀ شمال ولایت هلمند به شهادت رساندند. این مرتبه هفت نفر در یک خانه در یک مهمان‌خانه به شهادت رسیدند و یک نفر دیگر هم بعداً داخل خانة اصلی به قتل رسیده بود.
شباهت این حمله نیز به حملۀ قبلی بسیار زیاد بود و همین مورد شگفت‌انگیز بود؛ زیرا بازهم همۀ افراد داخل مهمان‌خانه به شهادت رسیده بودند و به روایت سرویس هوایی ویژه، تعداد اسلحه‌های کلاشینکف کشف‌شده از تعداد افراد کشته‌شده کمتر بودند.
بنابر گزارش عملیاتی سرویس هوایی ویژه، یک فرد «شورشی» هنگامی‌که نیروهای ویژه به آن‌ها نزدیک شده بودند، شلیک کرده بود و کشته شده بود. در داخل مهمان‌خانه چهار جنازه پیدا کردند، به اضافه دو مرد مسلح که ظاهراً مسئول ماجرا بودند. بنابه روایت رسمی سرویس هوایی ویژه، آن‌ها به شورشیان فرضی شلیک کرده بودند و آن‌ها را کشته بودند.
گزارش نیروهای ویژه می‌گوید سایر ساکنان خانه بعد از آن که تسلیم شدند و نیروهای سرویس هوایی ویژه آن‌ها را یک‌جا جمع کردند و موقعی که مردی دیگر را داخل ساختمان اصلی بردند که به جست‌وجو کمک کند، آن مرد اسلحه‌ای مخفی‌شده را برداشت و به‌سوی سربازان نشانه رفت و در نتیجه به او هم شلیک شد و کشته شد.
اما افرادی که داخل نیروهای ویژه هستند به تیم تحقیق بی‌بی‌سی گفته بودند که این گزارش‌ها مجموعه‌ای نامحتمل از حوادث را توصیف می‌کند. سرویس تحقیق بی‌بی‌سی می‌گوید که از منابع پلیس نظامی بریتانیا مطلع شده است که نیروی پلیس سلطنتی نگران بوده است که الگوی اثرات خون و سایر جزئیات داخل عکس‌هایی که در صحنه گرفته شده بودند، با ادعای سرویس هوایی ویژه از نحوة وقوع ماجرا سازگاری ندارد.
خود مقامات ارشد نیروهای ویژۀ بریتانیا در ایمیل‌های فرستاده‌شده در روز بعد اظهار داشته بودند که ماجرا شباهت مشکوکی به عملیات‌های دیگری داشته است که در آن یک مرد افغان پس از تسلیم به سرویس هوایی ویژه به داخل ساختمانی برده شده است و سپس بنا به ادعای آن‌ها اسلحه به‌دست گرفته است و قبل از این‌که بتواند آتش بگشاید، به او شلیک شده است.
تیم تحقیقات بی‌بی‌سی به محل حادثۀ جنایت جنگی سرویس هوایی ویژه رفته است و با خانوادة شهدا دیدار و گفتگو کرده است. این تیم با محمدداوود که مردی فروتن و آرام بوده است دیدار کرده‌اند. داوود به تیم تحقیقاتی گفته بود که دو برادر وی به‌نام محمدطاهر، 15 ساله و عبدالظاهر، 25 ساله به همراه پنج نفر که در مهمان‌خانه بوده‌اند، به شهادت رسیده بودند. داوود و خانواده به‌شدت منکر آن بودند که کسی از افراد شهیدشده سلاحی در اختیار داشته بوده باشند یا به روی سرویس هوایی ویژه آتش کشیده باشند.
به گفتۀ داوود و خانواده‌اش همۀ هفت مردی که داخل مهمان‌خانه بودند، در همان اتاق به شهادت رسیده بودند. این گزارش با روایت خود یگان سرویس هوایی ویژه سازگاری ندارد که می‌گوید نفر اولی را که نیروهای هوایی ویژه کشته بودند، بیرون بوده است و عساکر متجاوز را با اسلحۀ کلاشینکوف تهدید کرده است. پلیس نظامی نیز نگران ناسازگاری این گزارش بوده است.
گزارش سرویس ویژۀ هوایی می‌گوید که چهار مرد داخل خانه را «شورشیانی» کشته‌اند که خود آن‌ها بعدا به دست سرویس هوایی ویژه کشته شده بودند، اما این خانواده توصیف می‌کند که چطور به سر یا سینۀ همۀ مردان شلیک شده بودند، درست مانند حملۀ نادعلی که درجریان یک درگیری مسلحانه امری نامتعارف است.
نیروهای ویژه هم‌چنین ادعا کرده بودند که «شورشیان» هنگام شلیک، در پشت سر افراد جان‌باخته موضع گرفته بودند ولی این خانواده می‌گویند همة زخم‌های مرمی در جلوی بدن‌های افراد بوده است. علاوه بر این، خانواده به ما گفت که مرمی‌ها از درون بیشتر بدن‌ها عبور کرده و در رخت‌خواب و زمین زیرشان فرو نشسته است. بازهم، این شبیه سلسله‌ای از کشتارهای از فاصلۀ نزدیک و از بالا توسط سرویس هوایی ویژه بوده است.
داوود، مهمان‌خانه را به تیم تحقیق نشان داده بود، هیچ نشانه‌ای از تیراندازی بدون حساب و کتاب یا تصادفی وجود نداشت اما سوراخ‌های مرمی در در و دیوار پشت آن وجود داشت. پس از تیراندازی در مهمان‌خانه، سرویس هوایی ویژه به ساختمان اصلی رفته بودند و همۀ افراد را به حیاط آن خانه فرا خوانده بودند. عساکر متجاوز، لیستی از اسامی را در اختیار داشتند و طبق آن لیست، احمدشاه برادر داوود را به داخل خانه فرستاده بودند و سپس پس از شنیده‌شدن صدای مرمی، وی به شهادت رسیده بود.
خانوادۀ داوود که از این حادثه که در منزل‌شان اتفاق افتاده است، بسیار متأثر هستند، معتقد هستند که این جنایتی که در خانۀشان اتفاق افتاده است، نتیجة اشتباه‌گرفتن هویت افراد بوده است.
حمله به خانه‌ای در ولسوالی سنگین ولایت هلمند
شبیه همۀ جنایاتی که نیروهای بریتانیایی در اقصا نقاط افغانستان مرتکب شدند، این بار نیز در ولسوالی «سنگین» ولایت هلمند چنین جنایتی اتفاق افتاد. این عملیات در 12 مارچ 2011م. و بر یک خانوادۀ غیر نظامی صورت گرفت و باعث شهادت هشت تن از اعضای آن خانواده شد. سرویس هوایی ویژه گزارش داده بود که سربازان‌شان را با سلاح‌های گرم و سبک و نارنجک هدف حمله قرار داده بودند.
اما وقتی تیم تحقیق بی‌بی‌سی نزد خانواده به محل حادثه رفت، این خانواده منکر وجود هر نوع سلاح در خانۀشان شدند. آن‌ها گفتند که به هر یک از مردانی که شهید شده بودند، پنج تا شش بار شلیک شده بود. «به پیشانی، دهان و روی صورت‌شان.» جای یک مرمی که در پایین دیوار مهمان‌خانه بود، باری دیگر نشان می‌داد که یکی از افراد که شهید شده بود، ممکن است هنگام اصابت مرمی، درازکشیده بوده باشد.
حاجی صدیق‌الله می‌گوید به پسر و برادرزاده‌اش دست‌بند زده شده و آن‌ها به داخل اتاقی دیگر برده شده بود و به آن‌ها شلیک شده بود. او می‌گوید: «نه کلاشینکفی در خانه بود، نه نارنجک، نه مسلسل و نه هیچ سلاحی دیگر. این‌ها را گفته‌اند که خودشان را تبرئه کنند. این‌ها را گفته‌اند که خشونت‌شان را پنهان کنند. تا به کاری که کرده‌اند مشروعیت بدهند. سرتا پا دروغ است.»
