نویسنده: شکران احمدی
امنیت در پرتو احادیث گهربار نبوی
از آنجاییکه احادیث گهربار رسول الله صلیاللهعلیهوسلم برای توضیح ضروریات اسلام، مرجع دوم است؛ به امر امنیت توجه شایسته نموده است:
-
چنانکه سلمه بن عبدالله رضیاللهعنه از پدرش روایت میکند که رسولالله صلیاللهعلیهوسلم فرمودند: «من أصبح منکم آمنا في سربه، معافی في جسده، عنده قوت یومه، فکأنما خیرت له الدنیا» [ترمذی، ج: 2]؛ «آنکس که در محل خود آسوده، تنش سالم و شب و روزش سپری شود، جهان سراسر مال اوست».
ازاینرو، امنیت نفس و سلامتی انسان برای تأمین رزقش، از چنان ارزشی برخوردار است که حدیث شریف تحقق آن را به مثابۀ داشتن تمام دنیا قرار داده است؛ بنابراین، اگر انسان در دنیا به تمام نعمتها دسترسی داشته باشد بدون امنیت نمیتواند از آنها بهرهمند گردد.
-
در زندگی هر شخص پدیدههایی وجود دارد که راز و حریم خصوصی هستند و شخص دومی اجازۀ دخالت یا فضولی را ندارد و کسیکه به وحدانیت الله تعالی و بر نبوت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم گواهی دهد، مال، خون، عزت و آبرویش در امان است؛ رسول الله صلیاللهعلیهوسلم فرمودند: «کُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ دَمُهُ وَمَالُهُ وَعِرْضُهُ» [صحيح مسلم: 8/10]؛ «خون، مال، عزت و آبروی مسلمان بر مسلمان دیگر حرام است».
-
از فضاله بن عبید رضیاللهعنه روایت است که رسول الله صلیاللهعلیهوسلم فرمودند: «والمؤمن من أمنه الناس على أموالهم وأنفسهم والمهاجر من هجر الخطايا والذنوب» [المسند للإمام أحمد بن حنبل: 1/ 46]؛ «مؤمن واقعي کسی است که مردم از او نسبت به مال و نفسشان در امان باشند و مهاجر حقیقی کسی است که از خطاها و گناه بپرهیزد».
-
در جای دیگر ابوهریره رضیاللهعنه از رسول الله صلیاللهعلیهوسلم روایت میکند که فرمودند: «المسلم من سلم الناس من لسانه ويده والمؤمن من آمنه الناس على دمائهم وأموالهم» [المسند للإمام أحمد بن حنبل 13/ 289]؛ «مسلمان واقعی کسی است که مسلمانان دیگر از دست و زبان او سالم باشند و مؤمن واقعی کسی است که دیگران از او نسبت به خون و مالشان احساس امنیت کنند».