نویسنده: خالد یاغی‌زهی

حکم برگزاری شب یلدا و تاریخچۀ آن

بخش یازدهم

دلیل حرمت جشن یلدا
دلیل و علت عمدۀ سوم که حکم تحریم جشن یلدا به آن تعلق می‌­گیرد، وجود محرمات و کبائری است که ذکر آن‌­ها از این قرار است:
۱. اختلاط بین زن و مردهای نامحرم
یکی از بارزترین محرمات و کبائری که در جشن یلدا رخ می‌­دهد اجتماع فامیل‌­ها در خانه و اختلاط بین زن­‌ها و مردهای نامحرم است که این همان دیاثت است، امام ماوردی رحمه‌الله می­‌گوید: «دیوث کسی است که زن­‌ها و مردهای نامحرم را یکجا جمع کند.»[1]
خداوند متعال محرم و نامحرم را در قرآن چنین بیان می‌­کند: حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمْ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنْ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمْ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمْ اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمْ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا” ترجمه: «حرام شده است بر شما: مادران­‌تان، و دختران­‌­تان، و خواهران‌­تان و عمه­‌های‌تان، و خاله‌­های‌تان، و دختران برادر، و دختران خواهر، و مادران‌­تان که به شما شیر داده­‌اند، و خواهران رضاعی شما، و مادران زنان‌تان، و دختران همسران‌­تان که در دامان شما پرورش یافته­‌اند از همسرانی که با آن­‌ها همبستری کرده­‌اید، پس اگر با آن­‌ها همبستری نکرده‌اید؛ بر شما گناهی نیست (که با دختران­شان ازدواج کنید) و (همچنین) زنان پسران‌­تان که از پشت و صلب خوتان هستند، و (نیز) جمع میان دو خواهر (بر شما حرام است) مگر آنچه که در گذشته رخ داده باشد که الله آمرزندۀ مهربان است.»[2]
و می‌­فرماید: “قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ * وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ” ترجمه: «(ای پیامبر!) به مردان مؤمن بگو چشم­‌های خود را (از نگاه به نامحرم) فرو گیرند، و شرمگاه­‌شان را حفظ کنند، این (کار) برای آن­‌ها پاکیزه­‌تر است، بی‌­گمان الله به آنچه انجام می‌دهند؛ آگاه است. و به زنان مؤمن بگو چشم‌­های خود را (از نگاه به نامحرم) فرو گیرند، و شرمگاه‌شان را حفظ کنند، و زینت خود را آشکار نکنند؛ جز آنچه از آن که (طبعاً خودش) نمایان است، و باید (اطراف) مقنعه‌های خود را بر گریبان­‌ها­ی‌شان بیفکنند (تا چهره و گردن و سینه با آن پوشیده گردد) و زینت خود را آشکار نسازند؛ مگر برای شوهران‌­شان، یا پدران­‌شان، یا پدر شوهران­‌شان، یا پسران­‌شان یا پسران شوهران‌شان، یا برادران‌شان یا پسران برادران­شان یا پسران خواهران‌­شان یا زنان (هم کیش)شان یا بردگان‌­شان یا مردان خدمت‌کاری که رغبتی (به زنان) ندارند، یا کودکانی که بر شرمگاه زنان آگاهی نیافته­‌اند، و (زنان) نباید (هنگام راه رفتن) پاهای خود را (به زمین) بکوبند، تا آنچه از زینت­‌شان را که پنهان کرده‌­اند، دانسته شود، و ای مؤمنان! همگی به سوی الله توبه کنید، تا رستگار شوید.»[3]
حالا بنگرید چقدر در این میهمانی‌­ها به بهانۀ جشن و عید نگاه به نامحرم رخ می‌­دهد! بی­شک که رخ خواهد داد چرا که اختلاط بین زن­‌های نامحرم و مردهای نامحرم حتما و بدون هیچ شکی مستلزم نگاه به نامحرم نیز است، در حالی‌که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌­فرماید: “كتب على ابن آدم نصيبه من الزنى، مدرك ذلك لا محالة، فالعينان زناهما النظر، والأذنان زناهما الاستماع، واللسان زناه الكلام،… والقلب يهوى ويتمنى، ويصدق ذلك الفرج ويكذبه” «هر انسانی نصیبی از زنا برای او مقدر شده که حتما آن را انجام می‌دهد. زنای چشمان نگاه کردن (به نامحرم) است. زنای گوش­‌ها گوش دادن (به محرمات) است. زنای زبان گفتار (ناروا و…) است. زنای دست (گرفتن مال حرام و…) است همواره دل هوس می­‌کند و آرزوی چیزی را در خود می­‌پروراند و شرمگاه آن را تائید یا تکذیب می‌­کند (یعنی آن آرزو عملی می­‌شود یا عملی نمی­‌گردد).»[4]
سبحان‌الله! چقدر در این مراسم­‌ها دست و گوش و چشم و قلب دچا زنا و حرام می­‌گردد، ولی هنوز هم دسته­‌ای می­‌گویند: چنین مراسم­‌هایی خوب و پسندیده است! حال مصیبت کبری و عظمی این است که زنان به‌خاطر جشن و عید بودن این روزها برای شرکت در میهمانی به خود عطر زده و آرایش می­‌کنند و زینت خود را برای نامحرم آشکار می­‌کنند و با بوی خوش به این اختلاط حرام می­‌روند در حالی‌که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرموده است: “كل عين زانية والمرأة إذا استعطرت فمرت بالمجلس فهي كذا وكذا يعني زانية”  «هر چشمی زنا می‌­کند و زنی که خویش را خوشبو (عطر آگین) کند و از کنار گروهی (بیرون از خانه از قبیل بازار و جشن و اختلاط نامحرم‌­ها و…) می­‌گذرد او هم، این چنین زناکار است.»[5]
حال، کسانی‌که در این مجالس شرکت می­‌کنند به حال خود بنگرند و تجدید حساب کنند و به این سوال پاسخ دهند؛ آیا پروردگار از این کار اینان راضی است؟ آیا این جشن‌­ها می‌­تواند سبب رضایت خدا گشته و مرا به او نزدیک گرداند؟
ادامه دارد…
بخش قبلی | بخش بعدی

[1]. ماوردی، علی بن محمد حبیب، أدب الدنيا والدين، ج۱، ص۳۳۱، الفصل الخامس في الصدق والكذب، الناشر: دار ومکتبة الهلال-ریاض.

[2]. سورۀ نساء، آیه: ۲۳.

[3]. سورۀ نور، آیه: ۳۰-۳۱.

[4]. النیسابوری، مسلم بن الحجاج، صحيح مسلم، ج۴، ص۲۰۴۶، کتاب القدر، باب قدر على ابن آدم حظه من الزنى وغيره، رقم الحدیث: ۲۶۵۷، الناشر: دار إحياء التراث العربي-بيروت.

[5]. الترمذی، محمد بن عيسى، الجامع الصحيح سنن الترمذي، ج۵، ص۱۰۶، الأدب، باب ماجاء في كراهية خروج المرأة متعطرة، رقم الحدیث: ۲۷۸۶، الناشر: دار إحياء التراث العربي-بيروت.  

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version