من این فرصت ارزشمند را غنیمت می‌شمارم و خدمت این مجموعه‌ای که از سوی مؤسسۀ «رابطة العالم الاسلامی» که بنده شرافت نمایندگی آن را دارم، جهت دیدار از این سرزمین محبوب و عزیز برگزیده شده‌اند، خیر مقدم عرض می‌کنم. هم‌چنین از استقبال گرم و پذیرایی بی‌نظیر حکومت و مردم افغانستان و از برخورد کریمانه و خوش‌رویی آن‌ها تشکر می‌کنم. این اوصاف از این ملت بعید نیست؛ زیرا کرامت و بزرگ‌منشی جزء اصالت‌شان است. عرب‌ها از قدیم گفته‌اند: «یافتن هر چیز در منبعش عجیب نیست.» شجاعت و بی‌باکی به تمام معنا، مدیریت و حکومت‌داری این قوم هنگامی تجلی نمود که مرزهای سرزمین خود را در نوردیدند و از کوه‌های صعب‌العبور گذشتند و برای هند، نور اسلام، فرهنگ و تمدن اسلامی و حسن مدیریت را به ارمغان آوردند. هند، عمری را در زیر سایۀ تاریخ، سرافرازی و اخبار این قوم سپری نمود.
سکونت من در هند است، در همسایگی افغانستان. مدت‌ها قبل از این سفر، برنامه داشتم به این کشور سفر کنم، اما مشیت و ارادۀ خداوند بر این بود که اکنون سفر کنم و شاید در این امر، حکمتی نهفته باشد.
سروران ارجمند!
عرب‌ها در گذشته، این مناطق را بسیار دور می‌دانستند و در بُعد مسافت و دشواری رسیدن، آن را ضرب‌المثل قرار داده بودند و تمام این مناطق شرقی را «خراسان» می‌نامیدند. شاعر عرب زبان می‌گوید: «نهایت مقصد ما خراسان است و سپس بازگشت به میهن، ما از خراسان آماده‌ایم.» آری، ما به خراسان رسیدیم و وارد افغانستان شدیم. این سرزمین پاک و زیبا، خداوند آن را به حسن طبیعت آراسته، آب و هوای مناسبی دارد و مملو از خیرات و برکات است.
