دشمنان اسلام و فمینیست‌ها از گفته‌ی الله متعال که در این آیه می‌فرماید: «واضْرِبُوهُنَّ» برای خود دست‌آویزی درست کرده و تعالیم اسلامی را زیر سوال می‌برند و با وارد ساختن این شبهه‌ها می‌خواهند نسل جدید (پسران و دختران جوان مسلمان) را گمراه کنند.
درحالی‌که تحلیل‌های منطقی و تجربه‌های واقعی ثابت می‌سازند که رهبری‌ای که اسلام به مرد داده است، بهترین راه‌حل برای زندگی زناشویی سالم است.
وقتی حکمت در بحث تقسیم مسئولیت‌های زناشویی همین را تقاضا می‌کند تا شوهر سرپرست و همه‌کاره‌ی خانواده باشد، به همان صورت تقاضا می‌کند که هر کدام بر دیگری حقوقی هم داشته باشند، از جمله حقوق شوهر بر زن این است که زن از او اطاعت کند و از دستورات او سرپیچی نکند، البته تا وقتی که شوهر از او تقاضای گناهی نکند و یا کدام حق الله متعال ضایع نگردد.
همان‌گونه که برای هر موسسۀ اجتماعی لازم است که صاحب‌کار اختیاراتی داشته باشد تا بتواند نظام این موسسه را برقرار سازد تا مبادا منجر به فروپاشی آن موسسه شود، بزرگ‌ترین راز حفظ وحدت در یک موسسه این است که اعضای آن موسسه از صاحب‌کار خود اطاعت کرده و از او حساب ببرند، که بیرون شدن از چوکات تعیین شده، نافرمانی گفته می‌شود که می‌تواند نسخۀ آن موسسه را بپیچاند و آن را از بین ببرد.
طبیعت انسان اینگونه است که می‌خواهد موجودی آزاد باشد و از کسی اطاعت نکند، به همین خاطر تا وقتی که بر افراد آن قوانین و ضوابط اجتماعی و مادی تحمیل نشود، این موسسه‌های اجتماعی و انسانی در معرض فروپاشی قرار خواهند گرفت.
و استفاده از ابزار تربیت و تادیب، از قوانینی هستند که وحدت گروه را حفظ می‌کند تا کسی نافرمانی نکند و از اطاعت خارج نشود، ابزار تادیب عبارت از مواردی هستند که در عرف انسانی شناخته شده باشند، راه‌های به کارگیری ابزار تادیب و تربیت زیاد هستند، تا مردم در جاهای لزوم از آن‌ها استفاده کنند و افراد تحت سرپرستی را بر راه اطاعت از رهبر نگهدارند، این ابزارها گاهی جنبه‌ی تشویقی دارند و گاهی با مقداری شدت همراه بوده و گاهی هم خشونت دارند.
بعضی از رهبران فقط و فقط از روش خشونت کار می‌گیرند که این روش در پایان، منتهی به شکست می‌شود، و بعضی دیگر، فقط از نرمی کار می‌گیرند، در این صورت هم افراد سرکش سر به گمراهی می‌زنند و سلطنت را از او می‌گیرند.
اما افراد هوشیار از تمام این ابزار استفاده می‌کنند، با این تفاوت که در صورت لزوم هر کدام از آن‌ها را در جای‌شان استفاده می‌کنند.
و این همان چیزی است که اسلام رهبران جامعه را به آن راهنمایی و توصیه می‌کند و همین‌طور رئیس مجتمع‌های کوچک که سرپرست خانواده باشد را هم به همین موارد توصیه می‌کند.
پس با این توضیحات معلوم می‌گردد که اسلام، آن‌گونه که فمینیست‌ها ادعا می‌کنند در صدد تحقیر زن نیست؛ بلکه می‌خواهد جامعه‌ای سالم و مملو از خانواده‌های سالم داشته باشد.
