بعد از اتفاقاتی که در میان قوم افتاد و آن‌ها بعضی از نشانههای قدرت الهی را مشاهده کردند، خداوند قادر خواست آن اراده‌ی خود را که فرزندی بدون پدر باشد و آنچه را که به سبب آن مریم را قبول کرد، به ظهور بگذارد.
در این باره می‌فرماید: «إذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ یبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیمَ وَجِیهًا فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ»؛ «آنگاه که فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای از جانب خودش که نامش مسیح عیسی پسر مریم است، مژده می‌دهد؛ درحالی‌که او در دنیا و آخرت دارای وجاهت و کرامت و از زمره‌ی مقربان است.»
نام‌گذاری مسیح به عیسی و کلمه
حضرت مسیح و حضرت یحیی از جمله انسان‌های مبارکی هستند که وجودشان، زندگی‌شان و از دنیا رفتن‌شان، همه نشانه‌ای از نشانههای قدرت الهی بوده است و هر دو دارای این مقام هستند که نام‌گذاری‌شان هم آسمانی و از جانب پروردگار بوده است؛ لذا می‌بینیم که خداوند متعال قبل از تولد ایشان برای آن‌ها نام انتخاب کرده است؛ چنانچه درباره‌ی سیدنا عیسی خطاب به حضرت مریم می‌فرماید: «یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ یبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیمَ»؛ «ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای از جانب خودش که نامش مسیح عیسی پسر مریم است، بشارت می‌دهد.»
خداوند متعال ایشان را در قرآن عظیم الشان در «بیست‌ودو» جا با لفظ عیسی یاد کرده است. واژه‌ی «عیسی» لفظی معرب است که اصل عبری آن «ایشوع» به معنی سید و آقا است. «عیسی» از «عیس» گرفته شده و چون حضرت عیسی علیه‌السلام دارای رنگ سفید متمایل به سرخی بوده، به این اسم نام‌گذاری شده است؛ ولی اصل این است که لفظ «عیسی» را غیر مشتق بگیریم و به همان معنی آقا گرفته شود؛ چون سخن گفتن از اشتقاق و ریشه‌ی آن هیچ فایده‌ای در برندارد.
علت اطلاق لفظ «کلمه» بر حضرت عیسی علیه‌السلام
همان‌طور که ایشان «مسیح» و «عیسی» نامیده شده، «کلمه» هم نامیده شده است. خداوند ایشان را «کلمه» نامیده است؛ چون وی را برخلاف دیگر آدمیان بدون پدر با یک کلمه یعنی «کُنْ» به‌وجود آورده است، طوری که گفته می‌شود: این چیز «قَدَر» خدا است یعنی ناشی از تقدیر الهی است.
همچنین با وجود این‌که فرزندان معمولاً به پدران خود نسبت داده می‌شوند؛ ولی در آیه‌ای که قبلاً بدان اشاره شد، حضرت عیسی علیه‌السلام به مادرش نسبت داده شده است تا اشاره باشد به این نکته که حضرت عیسی علیه‌السلام بدون پدر متولد می‌شود و خداوند بر این کار قادر است؛ چنانچه قبلا حضرت آدم را بدون پدر و مادر و حضرت حوا را بدون مادر متولد کرده است؛ چنانچه در آیه‌ی 59 سوره آل‌عمران، الله تعالی می‌فرماید: «إِنَّ مَثَلَ عِیسَىٰ عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَیكُونُ ٥٩»؛ «مثال [آفرینش] عیسی نزد خداوند همانند [آفرینش] آدم است که او را از خاک آفرید و سپس گفت: پدید آی! و او پدید آمد.»
