علامه اشعری در کتاب خود «رسالة إلی أهل الثغر» می‌نویسد: «اجماع چهلم: سلف صالح اجماع دارند بر این‌که پل صراط، پلی است که بر روی جهنم گسترده می‌شود و بندگان به‌قدر اعمال‌شان بر آن عبور می‌کنند و آنان در سرعت و کندی [گذشتن از این پل] با هم متفاوت هستند.»
علامه سفارینی رحمه‌الله مذهب اهل حق را در بارۀ پل صراط چنین بیان نموده است: «به‌طور عموم همه بر اثبات پل صراط با هم توافق دارند؛ ولی اهل حق آن را به ظاهرش اثبات می‌نمایند که عبارت است از پلی گسترده‌شده بر روی جهنم که از شمشیر تیزتر و از مو باریک‌تر است.»
عبدالجبار معتزلی و بسیاری از اتباعش ظاهر این امر را انکار کرده‌اند، آنان چنان می‌پندارند که عبور از آن ممکن نیست و اگر ممکن هم باشد این یک نوع تعذیب است؛ در روز قیامت برای مؤمنان و صالحان عذابی وجود ندارد. مراد از آن راه جنت است که در این آیه به آن اشاره شده است. خداوند متعال می‌فرماید: «سیهدیهم ویصلح بالهم» ([خداوند] آنان را هدایت خواهد کرد و کار‌وبارشان را به صلاح خواهد آورد.) و هم‌چنان راه جهنم که با این آیه بدان اشاره شده است، خداوند متعال می‌فرماید: «فاهدوهم إلی صراط الجحیم» (آنان را به راه دوزخ راهنمایی کنید.»
ابوالحسن اشعری رحمه‌الله می‌نویسد: «علما بر این اجماع دارند که صراط پلی است دراز بالای جهنم که بندگان به اندازۀ اعمال‌شان از آنجا عبور می‌کنند و آنان بر همین اساس در سرعت و کندی متفاوت هستند.»
قاضی عیاض رحمه‌الله می‌فرماید: «فیه…. صحت مسئلۀ پل صراط و ایمان به آن است. سلف اجماع دارند بر حمل صراط بر ظاهرش بدون توجیه و تأویل. خداوند متعال از حقیقت آن بهتر آگاه است.»
علامه نووی رحمه‌الله بعد از ذکر احادیث در مورد پل صراط چنین می‌نویسد: «با احادیثی که ذکر گردیدند، پل صراط اثبات می‌شود و مذهب اهل حق نیز اثبات آن است.»
