تاریخ بشر بیانگر واقعیت امت‌ها، تمدن‌ها و برخوردهای خورد و بزرگ در سطح دنیا بوده و گاهی از قدرت و امکانات ملت‌ها بیان داشته و ندرتاً محکومیت و مظلومیت بعضی ملت‌ها را نیز به رخ مردم می‌کشاند؛ این تاریخ برای عده‌ای محرکی واقعی تلقی شده ولی اکثراً این واقعیت را نادیده می‌گیرند.
اسلام از بدو ظهورش فرا قومی و فرا منطقوی بوده و به پذیرش‌اش بشر را منحیث انسان مخاطب قرار داده و واقعیت چون؛ رنگ، قوم، نژاد و وطن را در پذیرش خود اولویت و تقدس قایل نشده است؛ بلکه منحیث دین الله متعال برای بندگان الله متعال، با نظام کامل و شامل، برای هدایت بشر که راه ضلالت و گمراهی را در پیش گرفته بودند، برای رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) نازل شد.
بعد از سیزده سال دعوت پیامبر اسلام و یاران شان، اسلام صاحب دولت و قدرت در سرزمین یثرب گردید که با گذشت هر روز دامنه و وسعت این قدرت افزایش یافت که در زمان خلفای راشدین و خلفای بعد از آنان به سرزمین پهناور، گسترده و وسیع مبدل گردید که قاره‌های؛ افریقا، اروپا و آسیا را در نوردید. دولتِ قدرتمند، شکست ناپذیر و عادل نظم جهانی را در اختیار داشت و اتباعاش هم از مسلمان و غیرمسلمان در تحت فضای عدل و مسالمت آمیزاش افتخار به زیستن زیر لوای مبارک اسلام را داشتند؛ نه تنها برای امت سپر واقعی بود بلکه؛ برای بشر برنامه داشت و برنامه‌های مفسد و غیر انسانی حکام اروپایی را نیز با یک پیام لغو می‌کرد.
مسلمانان با تبعیت از یک دولت، می‌توانستند در هر گوشه‌ی از دنیا تحت لوای اسلام بگونه آسوده خاطر زندگی نمایند و بنام کشورهای این و آن، امروزی وجود نداشت چون؛ امت واحد بود، سرزمین واحد، مرز مشترک، ارزش مشترک و دولت واحد داشتند.
اما امروز به مراتب بیشتر از دیروز هستیم، منابع و امکانات فوق العاده بیشتر از دیروز داریم، ظرفیت و استعدادهای بیشماری نیز داریم؛ با این وجود رقیبی خطرناکتر و هوشیارتر نیز داریم، مرزهای کاذب و استعماری نیز داریم. آیا می‌توان پس دوباره به تاریخ و تمدن اولی مان برگردیم؟ تاریخی که با صفحات طلایی زینت یافته و گنج گران‌بهای این امت است.
با مرور کوتاه به تاریخ درخشان امت اسلامی می‌توان گفت؛ اگر امت وحدت داشته باشد، دیگر استعمار و استثماری وجود نخواهد داشت؛ از امکانات طبیعی، بحری و فضای ما مستفید نخواهد شد؛ از مناطق استراتیژیک ما بر علیه یکدیگر استفاده نخواهد شد؛ نفت، گاز، یورانیم، لیتیم و سایر امکانات را به تاراج برده نمی‌توانند؛ در سرزمین امت اسلامی جاسوس، اجیر و دست نشانده نخواهد داشت؛ مفکوره‌های پوچ و مزخرف شان در میان امت جایپا نخواهد داشت؛ سرزمین امت به بازار مصرفی اسلحه، مواد مخدر، شراب و ابزار فحاشی مبدل نخواهد شد؛ انرژی امت به صفت یک امت در مرزهای کاذب خلاصه نخواهد شد؛ لشکر امت اسلامی در میان خود مصروف جنگ و خونریزی نخواهد شد.
پس آیا دیگر غرب و شرق توان مقابله و ایستادگی در برابر این امت را خواهد داشت؛ امت ملیاردی، با امکانات، با ارتش و با مبدأ کامل و شامل که هر لحظه امکان وحدت دوباره آن وجود دارد؛ غرب با درک موارد فوق تا آخرین امکانات در جهت ایجاد موانع علیه ماست؛ زیرا از وحدت ما در هراس است و قیمت این همه جنایات، خیانت و باج گیری‌هایش را خواهد پرداخت، انشالله.
