سرزمین فلسطین سرزمین آوارگان و مظلومانی است که سالیان درازی را در راه مبارزه با دشمن خون‌خوار و سراپا مسلح صهیونیزم گذرانده است. به تعبیر دیگر می‌توان گفت، سرزمین مبارزان نستوه و مجاهدان جان برکف، کسانی‌که مورد اصابت تیر عداوت و دشمنی مستکبران عالم قرار گرفته‌اند و تا هنوز به مبارزه ادامه می‌دهند، صحنه‌های تکان‌دهنده‌ی این مرز و بوم، امام ندوی را هم تکان داد؛ بلکه هر مسلمان آگاهی را تکان خواهد داد.
علامه ندوی می‌نویسد: ما در این سفر، به عمان و بیت‌المقدس، از طریق اشخاص و مسئولین معتمد، به حقایق دردناکی آگاه شدیم که امکان نداشت از طریق خواندن کتاب آگاه شویم و خلاصه آن‌که فلسطین و بحران فلسطین نمایشی است که بریتانیا و دوستانش آن را به‌وسیله‌ی عرب‌ها و حکومت‌های عربی به‌وجود آوردند و این بحران در سرزمین فلسطین به نمایش گذاشته شد که در نتیجه، زیر نظر جهان اسلام و عالم عرب این توطئه‌های یهود و بریتانیا عملی شدند، و مسئول اول خون فلسطینیان، حکومت‌های عربی، سردمداران و اتحادیه‌ی عرب می‌باشد.
مولانا ندوی سپس به بیان حال فلسطینیان می‌پردازد که همانند یتیم و مسکین بودند، دل‌های‌شان شکسته، سرهای‌شان پایین و زار بود، آنان را زخم‌خورده، غمگین و شکسته‌خاطر یافتم، چنان واقعاتی را ابراز می‌داشتند که چشم‌ها را اشک‌بار و دل‌ها را دردمند می‌گردانید و اعتمادشان نسبت به رهبران عرب و سردمداران کشورها به‌طور کلی از بین رفته بود.
مولانا ندوی؛ سپس در دمشق در محضر بسیاری از اندیشمندان و رجال فرهیخته در مورد فلسطین و عوامل آن به ایراد سخن می‌پردازد و سه عامل اصلی برای این بحران بیان می‌کند:
فقدان انگیزه‌های قلبی برای فداکاری و از خودگذشتگی در راه عقیده و دین.
طغيان عقل بر عاطفه، و احساس ضعف روح جوان‌مردی.
٣. عدم وجود بزرگ‌مردی در ملت عرب و کشورهای عربی که فلسطین و بحران آن، اندیشه و احساس او را به‌طور کامل به خود مشغول دارد و حال او چون «صلاح‌الدین ایوبی» باشد که قاضی ابن شداد در مورد او می‌نویسد: «صلاح‌الدین» بسان مادری بود که فرزند یکتایش در دامانش سر بریده شود.
