نویسنده: خالد یاغیزهی
حکم برگزاری شب یلدا و تاریخچۀ آن
بخش دوازدهم
دلیل حرمت جشن یلدا
۲ـ اسراف در مال و خوراک
شب یلدا شب اول زمستان است و شبی است سرد و فقیران در آن شب بدون سرپناه مناسب و خوراک خوب و کافی آن شب را میگذرانند، لباس خوب ندارند! و آب گرم در اختیار ندارند! و جای گرم برای خوابیدن ندارند! لباسهای کهنه…! جایی سرد…! در این شب شما دور هم جمع میشوید ولی این فقیران تنهای تنها کنار دیوارهای شهر در سوز سرمای اول دی میخوابند، شاید روی کارتن و یا حصیر کوچکی! در این شب شما انواع میوهها و آجیلها و شکلاتها میخورید ولی فقیران شاید در کل آن روز یک لقمه غذا نیز نخوردهاند!! سبحانالله چگونه بر شما راحت میگذرد در حالیکه فقرا و درماندگان در این حال هستند؟ علاوه بر آن چگونه با وجود این همه فقیر اسراف کرده و ریختوپاش میکنید؟ مگر نشنیدهاید که خداوند میفرماید: “إنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا” ترجمه: «به راستی که اسرافکنندگان؛ برادران شیاطین هستند، و شیطان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است.»[1]
آیا دوست دارید با اسراف و تبذیر خود برادرانی باشید برای شیاطین؟ در حالیکه شما از روی ادعای پوشالین خود برای دفع شیاطین جمع شدهاید، ولی با این محرمات و اسرافها و گناهان شما و اهریمنها بر یک سفره و در یک مجلس نشستهاید! چرا این همه غذا و میوه و خوراکی و… را حیف و میل کرده و نصف را میل کرده و نصف باقی را به زباله میاندازید؟ و یا بیشتر از قدر حاجت خود استفاده میکنید؟ بشنوید که خداوند علیم چه میفرماید: “وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلَا تُسْرِفُوا إنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ” ترجمه: «و اوست که باغهایی (که درختانش برافراشته) بر داربست و باغهایی (که درختانش) بدون داربست است، و درخت خرما، و کشتزار با میوههای گوناگون، و زیتون، و انار را شبیه و بیشباهت پدید آورد. از میوۀ آن به هنگامی که رسید، بخورید، و حق (زکات) آن را در روز درَوش بپردازید، و اسراف نکنید، بیگمان او اسرافکنندگان را دوست ندارد.»[2]
خداوند این همه میوه را ذکر کرده و سپس فرموده است؛ اسراف نکنید چرا که الله اسرافکاران را دوست ندارد! چرا بیش از حد نیاز خود میوه و آجیل و خوراکی میخرید؟ چرا این میوهها و آجیلها را در موضع و زمان مناسبش نمیخرید؟ آیا میدانید که خریدن آجیل و میوه و شکلات و پشمک و حلوا و این همه خوراکی در شب یلدا اساسش بر اسراف است؟ شاید تعریف اسراف را نمیدانید، راغب اصفهانی میگوید: «السرف تجاوز الحد في كل فعل يفعله الانسان» «اسراف به معنی تجاوز از حد و معیار در هر کاری است که از انسان سر بزند.»[3]
تجاوز در هرکاری اسراف است و اگر کاری را در جای خود انجام ندهی آن کار تجاوز محسوب میشود و تعریف اسراف را نیز به خود میگیرد! خداوند نیز میفرماید: “يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ” ترجمه: «ای فرزندان آدم! به هنگام رفتن به مسجد (و در هر نمازی) زینت خود را بر گیرید (و لباسهای شایسته بپوشید) و (نیز) بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید، بیگمان الله اسرافکاران را دوست نمیدارد.»[4]
الله متعال حتی در سیاق زکات و صدقه نیز از اسراف و باد دستی و زیادهروی نهی کرده است چه رسد به این مسائل؟! خداوند میفرماید: “وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا إنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا” ترجمه: «و حق خویشاوندان را بپرداز، و (همچنین حق) مسکین، و در راه مانده را (بپرداز) و هرگز اسراف (و تبذیر) نکن. به راستی که تبذیرکنندگان، برادران شیاطین هستند، و شیطان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است.»[5]
ولی اساس مشکل اینجاست که کسانیکه؛ اسراف میکنند همیشه گمان میکنند که کار خوبی میکنند! گمان میکنند که با اسرافهای خود انسانهای دست و دل بازی هستند! و یا انسانهای کریم و بزرگواری میباشند و عطا کرده و انفاق زیاد میکنند! گمان میکنند که به خوبی توانستهاند همه چیزها را برای خانوادۀ خود فراهم کنند! گمان میکنند که کارشان پسندیده است و هیچ عیب و شرمی در آن نیست! بله اساس مشکل اینجاست که کار اسرافکاران همیشه برایشان زینت داده شده جلوه میشود: “كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ” ترجمه: «اینگونه برای اسرافکاران، آنچه میکردند (در نظرشان) زینت داده شده است.»[6]
انسانهایی که اسراف میکنند ثبات شخصیتی نداشته و لایق مشورت نیستند، پس هیچگاه نباید با آنان همفکری کرد و از آنان رایی را پذیرفت! خداوند میفرماید: “وَلا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ” ترجمه: «و فرمان اسرافکاران را اطاعت نکنید.»[7]
خداوند حتی در انفاق کردن اسراف را نهی میکند! کجا هستند انسانهایی که به اصطلاح خود را دست و دل باز معرفی میکنند تا اسرافهای خود را توجیه کنند؟ اسراف در انفاق و صدقه و زکات نیز مذموم است چه رسد به این امورات پوچی که در جشن شب یلدا انجام میدهید و از اساس مشکل دارد؟؟ خداوند در مورد بندگان خاص خود اینچنین میفرماید: “وَاَلَّذِينَ إذَا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَلِكَ قَوَامًا” ترجمه: «و کسانیکه چون انفاق کنند، اسراف نمینمایند و سختگیری نمیکنند و بین این دو (روش) اعتدال دارند.»[8]
ادامه دارد…
بخش قبلی | بخش بعدی
[1]. سورۀ إسراء، آیه: ۲۷.
[2]. سورۀ انعام، آیه: ۱۴۱.
[3]. الأصفهاني، حسین بن محمد، المفردات فی غريب القرآن، ج۱، ص۲۳۰، سرف، الناشر: دارالمعرفة-بیروت لبنان.
[4]. سورۀ أعراف، آیه: ۳۱.
[5]. سورۀ إسراء، آیه: ۲۶-۲۷.
[6]. سورۀ یونس، آیه: ۱۲.
[7]. سورۀ شعراء، آیه: ۱۵۱.
[8]. سورۀ فرقان، آیه: ۶۷.
