نویسنده: مهاجر عزیزی
ساینتولوژی؛ ریشهها و باورها
بخش پانزدهم
شبهات منکرین معاد
شبهۀ منکر معاد:
منکر با نگاهی به استخوانهای پوسیده، زنده کردن آنها را محال دانسته و میگوید: “مَنْ یُحْیِ الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ”
پاسخ خداوند متعال:
الف: خداوند متعال به انسان یادآوری میکند که تو خودت قبلاً وجود نداشتی و خدا تو را از نطفهای ناچیز آفرید. پس همان ذاتی که تو را از عدم به وجود آورد، از عهدۀ بازآفرینی تو نیز برمیآید: “قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّهٍ.»
ب: خداوند متعال بر تمامی مخلوقات خود، حتی کوچکترین ذرات استخوانهای پوسیده، احاطۀ علمی دارد: «وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ.»
ج: این یک معجزۀ روزمره است. چگونه از یک درخت سبز و تر (که نماد زندگی و ضدیت با آتش است)، آتش بیرون میآید؟ این نشان میدهد که خداوند قادر است از ضد، چیزی پدید آورد. بنابراین زنده کردن مردگان از خاک برای او سخت نیست.
د: آفرینش عظیم آسمانها و زمین، گواه روشنی بر توانایی خدا بر خلقت مجدد انسانهاست: “أَوَلَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ بِقَادِرٍ… .”
ه: امر «کُنْ فَیَکُونُ: نهایتاً خداوند قدرت مطلق خود را بیان میکند که برای ایجاد چیزی، تنها به گفتن «باش» نیاز دارد.
۲. “أَیَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ • بَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَنْ نُسَوِّیَ بَنَانَهُ”[1] ترجمه: «آیا انسان میپندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟ آری، ما قادریم که [حتی خطوط] سرانگشتان او را درست کنیم [و به حالت اول بازگردانیم].»
شبهۀ منکر معاد: منکر در جمعآوری و بازسازی دوبارۀ استخوانهای پراکنده و پوسیده در خاک تردید و شک دارد.
پاسخ خداوند متعال: خداوند متعال نه تنها جمعآوری استخوانها؛ بلکه بازآفرینی دقیقترین و پیچیدهترین بخشهای بدن، یعنی خطوط منحصر به فرد سرانگشتان (بَنَان) را ممکن میداند. این پاسخ، هم قدرت خدا را نشان میدهد و هم دقت در بازآفرینی را، به گونهای که هویت فرد کاملاً محفوظ میماند.
۳. “یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَهٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَهٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَهٍ مُخَلَّقَهٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَهٍ… • وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَهً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ• ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ یُحْیِ الْمَوْتَى وَأَنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ • وَأَنَّ السَّاعَهَ آتِیَهٌ لَا رَیْبَ فِیهَا وَأَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ”[2] ترجمه: «ای مردم! اگر در [زنده شدن پس از] برانگیخته شدن شک دارید، [بدانید] که ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، سپس از علقه [خون بسته]، سپس از مضغه [پاره گوشت]، که برخی دارای خلقت کامل و برخی ناقص است… و زمین را خشکیده و مرده میبینی، اما هنگامی که آب بر آن فرو میفرستیم، به حرکت درمیآید و [روییدنیهایش] میروید و از هر نوع [گیاه] نیکو میرویاند. این [همه] بدان سبب است که خداوند خود حق است و اینکه او مردگان را زنده میکند و او بر هر چیزی تواناست. و اینکه قیامت قطعاً فرا میرسد، هیچ شکی در آن نیست و خداوند کسانی را که در گورها هستند برمیانگیزد.»
در این آیات، خداوند متعال با دو استدلال قوی برای منکران معاد پاسخ میدهد:
الف. خداوند متعال با بیان مراحل دقیق و شگفتانگیز خلقت انسان (از خاک تا نطفه تا جنین کامل)، این سؤال را در ذهن ایجاد میکند که اگر کسی میتواند این خلقت پیچیده را از هیچ بهوجود آورد، آیا بازآفرینی آن سختتر است؟
ب: این یک تمثیل زنده و قابل مشاهده برای همۀ انسانهاست. زمین مرده و خشک پس از نزول باران، دگرگون شده و سراسر زندگی و نشاط میشود. این «رستاخیز گیاهان» نمونۀ کوچکی از رستاخیز انسانهاست. احیای زمین مرده، دلیل روشنی بر توانایی خدا بر احیای مردگان است.
۴. “وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ • أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ • قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ • لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ”[3] ترجمه: و آنها میگفتند: «آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوانهایی [پوسیده] شدیم، آیا واقعاً برانگیخته خواهیم شد؟ و آیا پدران نخستین ما [نیز برانگیخته میشوند]؟» بگو: «بیگمان پیشینیان و پسینیان، همگی در وقت روز معیّنی گردآوری خواهند شد.»
۵. «أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا • رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا • … وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا • … أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ»[4]؛ ترجمه: «آیا آفرینش شما سختتر است یا آسمان که آن را بنا کرد؟ بلندی آن را برافراشت و آن را [به نظم] درآورد… و زمین را پس از آن گسترد… آیا آفرینش شما سختتر است یا آسمان؟»
شبهۀ منکر معاد:
منکر، زنده شدن دوبارۀ خود را امری بعید و سخت میپندارد.
پاسخ خداوند متعال:
خداوند متعال با مقایسۀ عظمت آفرینش انسان با عظمت آفرینش آسمانها و زمین، به او میفهماند که این تو هستی که خلقتی سادهتر داری، نه آسمان با آن عظمت. اگر خداوند قادر به آفرینش چنین آسمان با عظمتی است، آیا بازآفرینی تو برای او دشوار است؟ این استدلال، شک و تردید انسان را به کلی از بین میبرد.
ادامه دارد…
بخش قبلی | بخش بعدی
[1]. سورۀ قیامه، آیات ۳-۶.
[2]. سورۀ حج: آیات ۵-۷.
[3]. سورۀ واقعه: آیات ۴۷، ۵۰، ۵۷، ۶۲.
[4]. سورۀ نازعات: آیات ۲۷ و ۳۳.
