نویسنده: سید مصلح الدین

محبت محمد مصطفی (صلی الله علیه وسلم) (بخش اول)

چکیده
بی­شک محبت خداوند متعال مقصود دل هر مؤمنی است و هر مسلمان می­کوشد تا محبت خدایش را در قلب خود جای دهد و بر او لازم است تا راهی را بپیماید که نهایتش به رضای او تعالی ختم می­شود و این راهی نیست جز راه محبّت آن­حضرت (صلی الله علیه وسلم) که منتهای آن محبّت خداوند متعال است.
آری! هر مؤمن دوست دارد تا به ایمان کامل برسد و این واضح است که ایمان کامل زمانی محقق می­شود که هر فرد پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وسلم) را از هر چیزی بیشتر دوست بدارد.
محبت تنها به ادعا نیست، بلكه محوشدن است؛ محوشدن در حرم یار و حركت‏ها و حالات او را پیروی‌كردن.
یقیناً محبت، داعیه‌ای است كه انسان را به كارهای عجیب و شگرف وادار می‌کند. دوستی و محبت خستگی و ملال را در راه رسیدن به كوی یار می‌‌زداید و در پس پردۀ مشكلات و ناهنجاری‎ها، صبح امید و سپیده‌دم وصال نهفته است.
از همین زاویه بود كه یاران جان‌نثار و شیفتگان بحق محمد مصطفی (صلی الله علیه وسلم) در راه رضای دوست و رسیدن به رضوان الهی هر مشكلی را به جان می‌‌خریدند و عاشق‌وار گرد شمع فروزان وجود نبوت می‌چرخیدند.
یاران باوفای رسول اكرم (صلی الله علیه وسلم) از آنجایی‌كه به حقیقت ایمان و اعتقاد به خداوند عزّوجل و رسول گرامی (صلی الله علیه وسلم) رسیده بودند، از اتباع و پیروی گام‌به‌گام ایشان لذت برده، هیچ‌گاه در این معامله تأخیر را روا نمی‌دانستند؛ چنان‌که در زمینه­ی حفظ آثار، اقوال، افعال و احوال رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) زیباترین نمونه‌‌های عشق و محبت را پیش كردند.
امید است این نوشته مورد قبول درگاه احدیت و پسند شما خوانندگان محترم قرار گیرد. و نور محبت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) در قلوب همه­ی ما روشن و تابان­تر از قبل گردد.
ای خوش آن لحظه که دل تحفه مصطفی کنم     ز شراب سنتش جــــــــــــان و دلم ضیا کنم
چـــــــه شود خـــــــــــــدا که مرغ دلبرش پر بکشد     تا که مرغ جان به بام روضه­اش فدا کنم
 
مقدمه:
نوشتن در مورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) شرفی بسیار بزرگ و مقامی والا محسوب می­شود. همچنین صحبت کردن از محبت آن­حضرت (صلی الله علیه وسلم) توشه­ای بزرگ و لذتی فراوان به ارمغان می­آورد و تمام جوارح انسان از آن به­گونه­ای بهره­مند می­شوند؛ به طور مثال: زبان با درود فرستادن و مذاکره زندگانی سرور دو عالم (صلی الله علیه وسلم) تروتازه می­شود؛ گوش­ها با شنیدن احادیث و سیرت ایشان نوازش می­یابند؛ عقل، و فهم انسان از عظمت مقام او شگفت­زده می­گردد و آدمی از آنچه که در روایات در مورد رسول (صلی الله علیه وسلم) نقل شده متأثر می­شود. اما قلب که محل نهایت محبت و عشق است، بیشترین و والاترین فایده را می­برد. تمام اعضاء و جوارح به نوعی با تبعیت از افعال و راهنمایی­ها و تأثیرگیری از آداب پیامبر (صلی الله علیه وسلم) نفع می­برند.
سخن گفتن از محبت پیامبر (صلی الله علیه وسلم) به مانند دریایی می­ماند که ساحل ندارد و هر فرد سخنور گمان می­کند که بتواند از هر نظر عظمت پیامبر (صلی الله علیه وسلم)، یا اینکه تمام مواردی را که محبت آن­حضرت (صلی الله علیه وسلم) را ظاهر کند، بیان نماید. اما آیا ممکن است که شخص بتواند در مدت­زمانی یا در چند سخنرانی حق آن را ادا نماید؟ هرگز این­گونه نمی­شود؛ زیرا که بیان حقیقی مقام رسول اکرم (صلی الله علیه وسلم) بالاتر از این موارد است، و بدین آسانی ممکن نخواهد بود. پس در این مجال کافی­ست که ما از سیرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) در حد توان مقداری را بیان کنیم، به اندازه­ای که قلب ما را زنده کند و احساسات­مان را تحریک نماید؛ عواطف ما را برانگیخته نموده و اراده­ها و همت­مان را بالا برد، شادابی در ما به وجود بیاورد تا با سلوک و شیوه­ی زندگی او رابطه­ای محکم بگیریم و از او کامل اتباع و پیروی کنیم تا این عمل موجب خیر و برکت در دنیا شده و به فضل و کرم الله تعالی باعث نجات ما از عذاب خداوند در آخرت شود.
محبت با پیامبر (صلی الله علیه وسلم) دریایی خروشان با امواجی بزرگ و حفره­هایی عمیق است که در آن گوهرهای زیادی وجود دارد، باشد تا ما مقداری از آن را بدست آورده و با اراده‌ی خداوندی از آن فایده ببریم.
اگر چه این کاری بس دشوار است، زیرا ایشان فردی عادی نبوده بلکه رسول الله (صلی الله علیه وسلم) هستند؛ همان­گونه که شاعر در مدح ایشان می­سراید:
أبرّ بني الـــــــدنيا وأعظم من شكر      وأكرم مخلوق عـلي ســـائر البشر
به الله قد أهدي الى الناس رحمة      و منه ضياء الحق في الكون قد ظهر
تبــــــــــارك ربي إذ أعـــد محمداً       وزكّـــــــــــاه بالتقوي وبالعــلم والخبر
فبات إعتقاد الحــــــق من أخلاقـه      و خـــــير عباد الله، أقــــــدر من صــــبر
جـــــــهيراً بأمر الله يدعــوا مبشراً      وينصــــــح من لاقــــــــــــاه بالآي والنذر
حري بإصــــلاح الفـساد و مرشداً      الي سبل الخيرات في البدو والحضر
دعا الناس للتوحيد والحب والوفا     وجاد بالحـــــــــــــــــــسني و أقنع بالأثر
ذُري الهمة القسعاء بعض صفاته     وأقدم مقدام و أحلــــــــــــــــم من قدر
رعاه اله الكــــون خــــــير رعاية       فأنبت نبتاً طـــــــــيب الأصل والثمر
«او نیک­ترین فرزند در دنیا است و بالاتر از شکر، و با عزت­ترین مخلوق نسبت به سایر بشریت است. به وسیله ایشان خداوند رحمت را بر بندگان هدیه نمود، و از او نور حق در عالم ظاهر شد. چه بزرگ است پروردگار من که محمد را برانگیخت، و او را با تقوا، علم و وحی تزکیه کرد. پس اعتقاد حق از اخلاقیات او گشت، و بهترین بنده خدا و بیشترین کسی که صبر می­کند. آشکارا به امر خداوند دعوت و بشارت می­دهد، و هر کسی که او را ملاقات کند با آیات و ترساندن (از عذاب) نصیحت می­شود. به اصلاح فساد کوشش می­کند، و به راه­های خیر در سفر و غیر آن راهنمایی می­کند. مردم را به سوی توحید، محبت و وفا دعوت می­دهد، برای چیز نیک کوشش می­کند و قانع­ترین فرد است. بالاترین همت از صفات اوست، در هر امری او اول است و بسیار بردبار است. او را خداوند به بهترین شکل آفریده، و او را به بهترین روش رشد و ثمر داده است.»
ادامه دارد…
Share.
Leave A Reply

Exit mobile version