علی‌رغم آنکه شیطان‌پرستان به آخرت، حساب و کتاب، و بهشت و جهنم ایمان ندارند، در کتاب مقدس آن‌ها (انجیل شیطانی) چندین بار نام «جهنم» ذکر شده است. با توجه به این مطلب، می‌توان گفت که در باور این گروه، جهنم به مفهومی غیر از مفهوم دینی وجود دارد که کاملاً مخالف با آنچه در سایر ادیان دربارۀ جهنم گفته می‌شود، است. بر اساس باور شیطان‌پرستان، جهنم مرکز قدرت و سلطۀ شیطان است و کاملاً در تصرف و فرمانروایی او قرار دارد.
در انجیل شیطانی چنین آمده است: «عبادت حقیقی فقط برای شیطان بزرگ که مالک جهنم است، سزاوار است.»
دربارۀ شعله‌های آتش جهنم، می‌گویند که این شعله‌ها به هیچ عنوان دردآور و سوزانندۀ جسم انسان نیستند. در انجیل شیطانی آمده است: «شعله‌های آن به شدت شعله‌ور می‌شود و ناپاکی‌ها را می‌زداید.»
شیطان‌پرستان معتقدند که انبیای الهی معنا و مفهوم واقعی جهنم را درک نکرده‌اند. آقای لاوی می‌نویسد: «انبیایی که انجیل را نوشتند، معنای واقعی جهنم را نفهمیدند.»
این فرقه، جهنم را منبع قدرت و مرکز سلطه و پادشاهی شیطان می‌داند و می‌گوید: «جهنم مکانی برای قدرت، امنیت، آسایش و خوش‌گذرانی است.»
انجیل شیطانی تصریح دارد که شیطان و برکات او در جهنم قرار دارند. ازاین‌رو، شیطان‌پرستان همواره به پیشگاه شیطان تضرع می‌کنند تا آنان را در رسیدن به جهنم یاری نماید. در یکی از مناجات‌ها می‌گویند: «ای ابلیس! ای پروردگار بزرگ ما!… طاعات و عبادات ما را به درگاهت بپذیر و راه رسیدن به جهنم را با نور خویش به ما بنما! در روزی که مرگم فرا رسد، تو مرا شکیبا خواهی دید؛ زیرا من با آمادگی کامل به استقبال آتش ابدی (جهنم) خواهم شتافت.»
شیطان‌پرستان معتقدند که در جهنم از پشتیبانی شیطان بزرگ برخوردار بوده و در امنیت کامل به سر می‌برند، درحالی‌که بهشتیان همواره در ترس و وحشت خواهند بود. در نهایت، این شیطان‌پرستان هستند که با یاری شیطان بزرگ بر بهشتیان یورش می‌برند و بهشت را فتح می‌کنند.
